Ας τελειώσουμε με την τοξικότητα…
Ο Αντώνης Κατσαρός γράφει στο Vradini. gr για την προεκλογική ευθύνη των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων και των επιτελείων τους ενόψει του πιο δύσκολου χειμώνα που βρίσκεται μπροστά.
Είναι στα αλήθεια ενδιαφέρον ζήτημα η ψυχολογία του έλληνα ψηφοφόρου. Ένας καλός επαγγελματίας της ψυχανάλυσης μπορεί να βρει αμέτρητες αφορμές για να οδηγηθεί στην αναθεώρηση αυτών που είχε διδαχθεί μέχρι να πάρει το πτυχίο στα χέρια του!
Καθώς την ίδια ώρα που αποσύρει την εμπιστοσύνη του συνολικά στα μεγάλα κόμματα των παρατάξεων που διεκδικούν την ηγεσία της χώρας κάθε τέσσερα χρόνια, με το περίφημο : «μην ασχολείσαι, κανείς δεν νοιάζεται για την Ελλάδα, όλοι τους είναι ίδιοι», από την άλλη παρακολουθεί λέξη λέξη την εξέλιξη κάθε πολιτικής αντιπαράθεσης.
Οδηγώντας αναπόφευκτα τα επιτελεία των κομμάτων σε επικοινωνιακούς ελιγμούς, για τους οποίους οι ίδιοι οι ψηφοφόροι στη συνέχεια κατηγορούν τους αρχηγούς τους.
Στην απόλυτα «ζεστή» πλέον προεκλογική περίοδο, η αυλαία κανονικά θα άνοιγε με τις εξαγγελίες στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Η επικαιρότητα ωστόσο ανέτρεψε αυτό το δεδομένο, καθώς την ερχόμενη Δευτέρα στο άνοιγμα της Βουλής θα ξεκινήσει η πολιτική σεζόν.
Οι δύο πλευρές έχουν ετοιμάσει τα όπλα τους φυσικά για τη Θεσσαλονίκη. Το ζήτημα είναι κατά πόσο θα επικρατήσει ψυχραιμία εκατέρωθεν.
Είναι εύκολο για την κυβέρνηση να προχωρήσει στην ανακοίνωση μέτρων, προκειμένου να ανισταθμίσει το πλήγμα που έχει υποστεί από την υπόθεση των παρακολουθήσεων.
Η δημοσιονομική πορεία της χώρας εξαρτάται ωστόσο από ψύχραιμη διαχείριση για το χειμώνα που έρχεται, εν μέσω ενεργειακής κρίσης.
Η δε αξιωματική αντιπολίτευση θα είναι καλό κάποια στιγμή να μας εκπλήξει θετικά. Να μην κάνει το προβλεπόμενο και εύκολο, πιάνοντας αποκλειστικά το θέμα των παρακολουθήσεων. Θα ήταν καλό να θυμηθεί το θεσμικό της ρόλο και να παρουσιάσει κοστολογημένες προτάσεις για την αναβάθμιση της καθημερινότητας των πολιτών.
Βρισκόμαστε μπροστά σε έναν από τους χειρότερους δημοσιονομικά χειμώνες για όλη την Ευρώπη, σε βαθμό που αναλογεί σε μεταπολεμική περίοδο. Με τη σημαντική διαφορά πως τώρα δεν υπάρχει τέτοιος, σε γενική κλίμακα.
Τα συγκεκριμένα γεωπολιτικά του όρια ωστόσο έχουν γενικευμένες συνέπειες, οι οποίες δεν φαίνεται ότι θα περιοριστούν σύντομα. Ακόμη κι όταν οι εχθροπραξίες σταματήσουν. Και θα αργήσουν έτσι κι αλλιώς…
Για παράδειγμα, η επιδότηση του ηλεκτρικού ρεύματος, είναι από μόνη της μια «βόμβα» για τον κρατικό προϋπολογισμό. Στις αρχές Σεπτεμβρίου θα μάθουμε την πορεία των φορολογικών εσόδων, του τουρισμού και φυσικά την πορεία του ΑΕΠ, στο β’ τρίμηνο. Με αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις της κυβέρνησης για τα μέτρα υπέρ των πολιτών. Τα περιθώρια είναι μικρά, έτσι κι αλλιώς και οι αντοχές όλων ανύπαρκτες. Τουλάχιστον ας σταματήσει κάποια στιγμή η τοξικότητα…