Φουντώνουν καλοκαιριάτικα οι «φωτιές» στην αντιπολίτευση

Τι και αν καλοκαίριασε για τα καλά, τι και αν οι περισσότεροι Έλληνες προσπαθούν να ξεκλέψουν μια-δυο βδομάδες άδεια για να μπορέσουν να ξεκουραστούν. Οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά είναι αδιάκοπες, και απ’ ό,τι φαίνεται ούτε τον Δεκαπενταύγουστο δεν θα ηρεμήσει το εσωκομματικό μέτωπο στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ.

Την ώρα που το κυβερνητικό στρατόπεδο παλεύει από τη μία με τις φωτιές και τους εμπρηστές, και από την άλλη με τα προβλήματα νερού στα νησιά και πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδος, τα επιτελεία των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης προσπαθούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, αλλά ταυτόχρονα να κερδίσουν πόντους στην εσωκομματική μονομαχία.

Στον ΣΥΡΙΖΑ τα δύο περιστατικά που συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα, δεν έχουν προηγούμενο. Το πρώτο δημιούργησε χαοτική κατάσταση όταν στο Πολιτικό Συμβούλιο ο πρόεδρος Κασσελάκης συγκρούστηκε με την κ. Γεροβασίλη και αναφώνησε: «Όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου, να φύγει». Τι ήθελε να το πει; Οκτώ από τους κορυφαίους σηκώθηκαν και έφυγαν, και μετά ο πρόεδρος έτρεχε να τα μαζέψει. Η λεγόμενη «φρουρά του Τσίπρα» έχει εδώ και καιρό καταλάβει πως η κατάσταση δεν πάει άλλο και πως δεν υπάρχει γραμμή επικοινωνίας με τον πρόεδρο Κασσελάκη, γι’ αυτό και με την παραμικρή αφορμή σηκώνει το γάντι στις προκλήσεις του. Δεν πέρασαν τρία 24ωρα και ήρθε η διαγραφή Πολάκη από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και αρκετό καιρό, καθώς ο σύντροφος Παύλος έτσι έχει μάθει να λειτουργεί στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν θέλει να βάλει «νερό στο κρασί» του. Δεν άλλαξε επί προεδρίας Τσίπρα και δεν σκοπεύει να αλλάξει ούτε επί προεδρίας Κασσελάκη. Έτσι, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μετρά ένα μέλος λιγότερο και φαίνεται πως το ραγισμένο γυαλί δύσκολα θα ξανακολλήσει.

Άραγε, ο Πολάκης ήταν μόνο η αρχή; Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα ακολουθήσουν και άλλοι συνάδελφοί του, για άλλους λόγους βέβαια. Ο κ. Κασσελάκης δεν έχει περιθώρια να ανοίξει πολλά μέτωπα, γιατί γνωρίζει πως στην ομάδα Τσίπρα και μεταξύ των 87 που υπέγραψαν το κείμενο διαμαρτυρίας, είναι περίπου 10 βουλευτές που με δυσκολία παραμένουν στο κόμμα. Θα πει κάποιος πως είναι γλυκό το βουλευτικό αξίωμα και η ασφάλεια του κόμματος για να κάνουν το μεγάλο βήμα της αποχώρησης. Όταν, όμως, χάνεται η επικοινωνία και ο αρχηγός δεν μπορεί να κρατήσει το κόμμα σε μία τροχιά, τότε πολύ εύκολα κάποιοι αποχωρούν και ψάχνουν άλλο «σπίτι».

Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται για το Συνέδριό του, και εκεί ο κ. Κασσελάκης θα επιχειρήσει να βάλει τα νέα δεδομένα και τις δικές του αρχές για τη φυσιογνωμία και τον τρόπο λειτουργίας του κόμματος. Δεν είναι δεδομένο πως θα συμφωνήσουν όλοι η ότι θα παραμείνουν όλοι μαζί του. Οι καλοκαιρινές εξελίξεις πάντως δείχνουν πως όλοι είναι σε θέση μάχης και πως πολύ δύσκολα θα υποχωρήσουν.

Στο ΠΑΣΟΚ είναι διαφορετικά τα πράγματα. Η είσοδος της κ. Διαμαντοπούλου στο παιχνίδι ανέτρεψε πολλά δεδομένα και ήδη είχαμε τις πρώτες αποσύρσεις. Η κ. Μιλένα Αποστολάκη γρήγορα κατάλαβε πως το παιχνίδι άλλαξε πίστα και το επίπεδο ανέβηκε πολύ. Γι’ αυτό και αποφάσισε να αποσυρθεί. Έτσι όπως είναι τα πράγματα κανείς δεν αποκλείει να γίνουν και μία ή δύο ακόμη αποσύρσεις από την κούρσα, καθώς είναι δύσκολο να ακολουθήσουν όλοι μέχρι τέλους. Βέβαια, κάποιοι υποψήφιοι δεν κάνουν ουσιαστικό προεκλογικό αγώνα, αλλά μετέχουν μόνο και μόνο για να ανεβάσουν τις μετοχές τους και να προσκαλούνται καθημερινά στα μέσα ενημέρωσης (κανάλια ως επί το πλείστον) ως εν δυνάμει αρχηγοί.

Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, η κούρσα διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ εξελίσσεται για 4 άτομα, τα οποία εσωκομματικά έχουν μία βαρύτητα. Είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης, που ακολουθεί την ίδια τακτική με την προηγούμενη φορά που εξελέγη, με συνεχείς περιοδείες και ομιλίες σε όλη τη χώρα. Σε αυτές προσπαθεί να κλείσει τα ανοιχτά μέτωπα που έχει δημιουργήσει η προεδρία του τα προηγούμενα χρόνια. Ανάλογη στάση κρατά ο Χάρης Δούκας, ο οποίος το πρωί βρίσκεται στο Δήμο και τα απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα στις Περιφέρειες, προκειμένου να τον γνωρίσουν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και όσοι θα ήθελαν να πάνε να ψηφίσουν. Το πρόβλημα του κ. Δούκα είναι πως σε καθημερινό επίπεδο ο Δήμος Αθηναίων έχει πολλά προβλήματα, τα οποία ζητούν λύση και ο ίδιος δεν μπορεί να τις δώσει, και έτσι τις περιμένει από τους… υπουργούς.

Ο τρίτος της παρέας είναι ο Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος από θέση ισχύος πλέον, κάνει τις περιοδείες του, αφού ως βουλευτής δεν έχει άλλες υποχρεώσεις και εκμεταλλεύεται το χρόνο του για να επικοινωνεί με τους πολίτες. Η τέταρτη είναι η κ. Διαμαντοπούλου, η οποία πολιτεύεται με τον τρόπο και το κύρος που έχει τόσα χρόνια. Συνεργάτες της είναι από κάθε πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Συσπειρώθηκαν και τη βοηθούν. Και όλο αυτό, της δίνει μία δύναμη διεισδυτικότητας που λίγοι την έχουν.

Στο ΠΑΣΟΚ ελπίζουν πως ο Δούκας θα προσελκύσει ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα έρθουν στην κάλπη απογοητευμένοι από τον κ. Κασσελάκη, ενώ η κ. Διαμαντοπούλου θα φέρει στην εσωκομματική κάλπη τους δυσαρεστημένους πρώην πασόκους από τη Ν.Δ. Στα λόγια όλοι περιμένουν αρκετά πράγματα. Το ζήτημα είναι τι θα γίνει στην πράξη και ποιο θα είναι το βασικό πολιτικό συμπέρασμα για το προς τα πού θα πρέπει να στραφεί το τιμόνι του κόμματος.