Θα παίξει επιθετικά ή κατενάτσιο;

Ο κύβος φαίνεται ότι ερρίφθη και απομένουν μόνο λίγα εικοσιτετράωρα μέχρι την επίσημη ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ακούστηκαν τόσα πολλά ονόματα και έγιναν τόσες πολλές παρασκηνιακές κινήσεις για να θολώσουν τα νερά, που κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την επιλογή του κ. Μητσοτάκη.

Αυτή τη φορά, η χώρα δεν κινδυνεύει να οδηγηθεί σε εκλογές ή σε πολιτικό αδιέξοδο λόγω της εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Τα παθήματα έγιναν μαθήματα, ο νόμος άλλαξε, και τουλάχιστον κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την προεδρική εκλογή για να ρίξει την κυβέρνηση και νααποσταθεροποιήσει τη χώρα και την Οικονομία.

Τα χέρια του πρωθυπουργού είναι ελεύθερα για να πάρει τις αποφάσεις του, χωρίς το άγχος μίας πιθανής πτώσης της κυβέρνησής του.

Αυτό που θα πρέπει να εξασφαλίσει ο κ. Μητσοτάκης με την πρότασή του είναι το νέο πρόσωπο να σηματοδοτήσει την εθνική ενότητα και, αν μπορέσει, να συγκεντρώσει τις ψήφους που είχε πάρει πριν από 5 χρόνια η κ. Σακελλαροπούλου. Δηλαδή, πάνω από 260 ψήφους.

Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα και με την κατάσταση που επικρατεί στα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι πολύ δύσκολο ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να τύχει τόσο μεγάλης αποδοχής από τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου.

Τα λεγόμενα μικρά κόμματα δεν φαίνονται διατεθειμένα να ψηφίσουν την κυβερνητική πρόταση, όποια και αν είναι αυτή. Με απλά λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσει υπέρ μόνο αν το πρόσωπο που θα προτείνει ο κ. Μητσοτάκης προέρχεται από την πάλαι ποτέ ριζοσπαστική Αριστερά. Κάτι μάλλον αδύνατο.

Το ίδιο θα συμβεί με τους βουλευτές της Νέας Αριστεράς και του Κινήματος Δημοκρατίας του κ. Κασσελάκη. Όσον αφορά στα υπόλοιπα κόμματα, όπως του κ. Βελόπουλου, της ΝΙΚΗΣ και των Σπαρτιατών, δεν θα συμφωνήσουν όποια και αν είναι η πρόταση της Ν.Δ.

Άγνωστο πόσοι από τους ανεξάρτητους θα ακολουθήσουν την κυβερνητική πρόταση. Έτσι λοιπόν, απομένουν μόνο οι ψήφοι του ΠΑΣΟΚ και, ίσως, μερικών ανεξάρτητων που θέλουν να ρίξουν γέφυρες είτε προς τη Χαριλάου Τρικούπη είτε προς το Μαξίμου.

Ο πρωθυπουργός έχει δυο επιλογές και πρέπει να επιλέξει ποιον δρόμο θα ακολουθήσει. Ο ένας δρόμος είναι ο πιο δύσκολος, αλλά τον οδηγεί με ασφάλεια στις εθνικές εκλογές και μπορεί να του αυξήσει και τα ποσοστά που θα πάρει το κόμμα του το βράδυ της εκλογικής μάχης.

Αυτός ο δρόμος έχει μία προϋπόθεση. Να επιλέξει πρόσωπο που να προέρχεται από τη σοσιαλδημοκρατία, και ιδίως από το ΠΑΣΟΚ. Για παράδειγμα, εάν ο κ. Μητσοτάκης προτείνει τον Ευάγγελο Βενιζέλο (το όνομα του οποίου ακούγεται ως φαβορί μέχρι την τελευταία στιγμή), τότε αυτό σημαίνει ότι θέλει να μπει και πάλι δυναμικά στη διεκδίκηση των ψηφοφόρων του Κέντρου, που παρουσιάζει διαρροές. Μετά την επανεκλογή Ανδρουλάκη και τη νέα διάσπαση και κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ έχει αποκτήσει μεγάλο πλεονέκτημα στο χώρο του Κέντρου και κερδίζει συνεχώς τους απογοητευμένους από τη Ν.Δ. Μάλιστα, στις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ δείχνει να αποκτά αρκετά ισχυρή δυναμική για το μέλλον, σε αυτόν το χώρο.

Μία επιλογή Βενιζέλου θα «ξαναμοίραζε την τράπουλα» στον κεντρώο χώρο, και μόνο οφέλη θα μπορούσε να αποφέρει στη Ν.Δ., γιατί ο κ. Μητσοτάκης θα έδινε την εικόνα πως δεν φοβάται να κάνει ανοίγματα και σε άλλους χώρους στο όνομα της εθνικής ενότητας. Μία τέτοια επιλογή θα αποτελούσε αναβάθμιση και ισχυροποίηση του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας στα δύσκολα χρόνια που έρχονται, λόγω των μεγάλων αλλαγών στην παγκόσμια σκακιέρα.

Ανάλογη επιλογή, μικρότερου, όμως, βεληνεκούς, θα ήταν και μία πρόταση για το πρόσωπο του Αλέκου Παπαδοπούλου, ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει αποστασιοποιηθεί. Θα απέφερε εκλογικά οφέλη στη Ν.Δ., όχι όμως τόσο μεγάλα όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Μία τρίτη πρόταση θα ήταν αυτή για το πρόσωπο του συνταγματολόγου κ. Αλεβιζάτου, ο οποίος παλαιότερα είχε προταθεί για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν ο κ. Μητσοτάκης δεν επιλέξει αυτόν το δύσκολο δρόμο και προτιμήσει να πορευτεί στα ήρεμα νερά, τότε η κ. Σακελλαροπούλου είναι, ίσως, η πιο ενδεδειγμένη λύση για την κυβερνητική παράταξη. Όλα δείχνουν ότι θα την ψηφίσει και το ΠΑΣΟΚ, άρα με ασφάλεια θα βγει με πάνω από 180 ψήφους.

Είναι πολύ δύσκολο η νυν Πρόεδρος να ψηφιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα της Αριστεράς, όπως και από τα μικρά κόμματα που βρίσκονται στη «δεξιά πολυκατοικία».

Το κάθε ένα την απορρίπτει για διαφορετικούς λόγους. Μία τέτοια επιλογή βέβαια, δεν θα αποφέρει εκλογικά οφέλη στην παράταξη της Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να καταψηφιστεί και από κάποιους «γαλάζιους» βουλευτές, λόγω της στάσης της στο θέμα του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια.

Το μέγα ερώτημα είναι αν ο πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να ταράξει τα νερά και να ανοίξει το παιγνίδι ή να πάει, όπως την προηγουμένη φορά, με ένα πρόσωπο το οποίο θα καθίσει στην καρέκλα του Προέδρου της Δημοκρατίας και θα εκτελέσει με ασφάλεια και τυπικότητα τα καθήκοντά του για τα επόμενα 5 χρόνια.