Βενιζέλος και Στουρνάρας χώρια και όλοι οι άλλοι μαζί

Για ακόμη μία φορά το Μέγαρο Μάξιμου και ο πρωθυπουργός έχουν καταφέρει να ανοίξουν τη συζήτηση για ένα μεγάλο θέμα χωρίς να εμπλακούν ή να εκτεθούν ούτε ο κ. Μητσοτάκης ούτε οι στενοί συνεργάτες του. Στο τραπέζι βρίσκονται πάνω από δέκα ονόματα υποψήφιων για την Προεδρία της Δημοκρατίας και όλοι περιμένουν τώρα να δουν με ποια κριτήρια θα επιλέξει ο πρωθυπουργός το νέο ένοικο του Προεδρικού Μεγάρου.

Το μόνο σίγουρο που έχουμε μέχρι τώρα στο θέμα της προεδρολογίας είναι η χρονική περίοδος κατά την οποία ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει την επιλογή του κόμματός του και θα κάνει την πρότασή του προς τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και όλοι, στην προσπάθειά τους να μαντέψουν το νέο πρόσωπο που θα προταθεί, ψάχνουν να βρουν τα κριτήρια με τα οποία θα πάρει την απόφασή του ο κ. Μητσοτάκης. Οι βουλευτές της Ν.Δ. θα επιθυμούσαν ένα πρόσωπο από την Κεντροδεξιά για να μην μπουν σε διλήμματα την ώρα της κρίσιμης ψηφοφορίας. Οι λίγοι ψύχραιμοι που υπάρχουν σκέφτονται με γνώμονα και το αίσθημα της εθνικής συμφιλίωσης, αλλά και της έκφρασης όλων των τάσεων της ελληνικής κοινωνίας.

Αρκετοί βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης θεωρούν πως είναι σωστό να τηρηθεί το εθιμικό δίκαιο και ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προέρχεται από το χώρο της Κεντροαριστεράς και όχι κατ’ ανάγκη από την Κεντροδεξιά. Υπάρχουν όμως και άλλοι, αρκετοί, βουλευτές που θεωρούν ότι για τον έναν ή τον άλλο λόγο δεν πρέπει να στηρίξουν μία επιλογή πέρα και έξω από τη «γαλάζια» παράταξη της Ν.Δ. Είτε γιατί είναι πικραμένοι από τον πρωθυπουργό και το Μαξίμου, είτε γιατί είναι δυσαρεστημένοι με τη διαγραφή Σαμαρά και την απομάκρυνση Καραμανλή, είτε γιατί οι ίδιοι δεν έγιναν ποτέ υπουργοί.

Στα κόμματα της αντιπολίτευσης τώρα υπάρχει ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό. Στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα έχουν λίγο πολύ ξεκαθαρίσει. Αν η πρόταση για το νέο Πρόεδρο αφορά πρόσωπο από την Κεντροδεξιά οι «πράσινοι» βουλευτές δεν θα τον ψηφίσουν. Θετική θα είναι η ψήφος μόνο αν ο νέος πρόεδρος προέρχεται από την Κεντροαριστερά. Στον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, πολύ δύσκολα θα στηρίξουν οποιαδήποτε πρόταση του κ. Μητσοτάκη, ακόμη και αν αυτή προερχόταν από το ΠΑΣΟΚ. Στην Κουμουνδούρου θα καθορίσουν την στάση τους και από το τι θα πράξουν ο κ. Κασσελάκης και οι βουλευτές που θα τον ακολουθήσουν στο σχηματισμό της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Επίσης, επειδή πιστεύουν ότι πρέπει να ανοίξουν μέτωπο με τη Ν.Δ. και να διαφοροποιηθούν από το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να ψηφίσουν την όποια πρόταση του πρωθυπουργού. Εκτός αν είναι και πάλι η κ. Σακελλαροπούλου.

Το ζητούμενο είναι γιατί ο κ. Μητσοτάκης να προτείνει κάποιο πρόσωπο απλά και μόνο για το συμβολισμό. Το πιο λογικό θα είναι, από τη στιγμή που θα αποφασίσει να προτείνει πολιτικό πρόσωπο, να κοιτάξει ποιος ή ποια είναι ο/η κατάλληλος/η ώστε να αποφέρει και πολιτικό όφελος για τον ίδιο και για την παράταξή του. Αν, λοιπόν, στο σκεπτικό του πρωθυπουργού μπει και αυτή η παράμετρος, τότε οι υποψήφιοι για το αξίωμα λιγοστεύουν. Για παράδειγμα, αν ο κ. Μητσοτάκης προτείνει την κ. Δαμανάκη, την κ. Μενδώνη, την κ. Ευθυμίου, τον κ. Παπαδήμα, ή ακόμη και την κ. Σακελλαροπούλου, ποιο είναι το πολιτικό όφελος το οποίο θα εισπράξει; Θα έχει πετύχει, βέβαια, την άνετη εκλογή του νέου Προέδρου και θα έχει επιλέξει ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής. Από εκεί και πέρα όμως, δεν θα έχει καταφέρει σε πολιτικό επίπεδο να διεμβολίσει έναν άλλο πολιτικό χώρο, κάτι το οποίο θα τον ωφελούσε και στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Δύο άλλα ονόματα που ακούγονται για το ανώτατο αξίωμα είναι του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Γιάννη Στουρνάρα. Αν ο κ. Μητσοτάκης πρότεινε για παράδειγμα τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τότε τα πράγματα αλλάζουν και αποκτά διαφορετικά χαρακτηριστικά, πιο πολιτικά, η πρόταση του πρωθυπουργού. Το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές, όπως όλα δείχνουν, θα είναι ο μεγάλος αντίπαλος της Ν.Δ., και μέχρι τότε θα εισπράττει δημοσκοπικά τους δυσαρεστημένους από την κυβερνητική φθορά. Μία επιλογή με ονοματεπώνυμο Ευάγγελος Βενιζέλος θα επανάφερε το θέμα της κυριαρχίας της Ν.Δ. στον κεντρώο χώρο και της διείσδυσής της στην Κεντροαριστερά. Παράλληλα, θα ανέκοπτε τη φόρα που έχει πάρει τελευταία ο Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ και διεμβολίζει τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. Το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε να αρνηθεί να ψηφίσει τον κ. Βενιζέλο, ενώ και ο Αντώνης Σαμαράς πολύ δύσκολα θα τον καταψήφιζε. Είναι μία πρόταση υψηλού ρίσκου, η οποία μπορεί να αποφέρει μεγάλα κέρδη για τη Ν.Δ. Μία πρόταση με ανάλογα οφέλη είναι και αυτή που αφορά τον κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος προέρχεται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και είναι βέβαιο πως θα τον ψήφιζε η Χαριλάου Τρικούπη.

Και στις δύο περιπτώσεις αυτό που θα μετρήσει περισσότερο για τον κ. Μητσοτάκη και τους βουλευτές της Ν.Δ. είναι πως μία πετυχημένη πρόταση για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας θα φέρει ψήφους από την Κεντροαριστερά και θα κάνει ακόμη πιο εύκολη τη νίκη του κόμματος στις επόμενες εκλογές.

Κοντός ψαλμός, που λέει και ο λαός…