Ο Πρωθυπουργός αγαπά την κοινή λογική. Ευτυχώς...
Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός λαμβάνονται ξανά έγκαιρα, νωρίτερα από άλλες χώρες κυρίως της βόρειας Ευρώπης.
Κάποια στιγμή σε αυτή τη γειτονιά της Ευρώπης θα πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε προληπτικά, όχι κατόπιν εορτής. Ο πολιτικός ηγέτης μίας χώρας κάνει σωστά τη δουλειά του, όταν σκέπτεται και προλαβαίνει την εξέλιξη των προβλημάτων. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε σήμερα (31/10) για την επόμενη ημέρα της ζωής μας, λειτουργώντας με τη φυσιολογική, αλλά και απαραίτητη ψυχραιμία ενός κανονικού πολίτη. Έθεσε τα ζητήματα που βρίσκονται μπροστά μας και με τη σειρά τους έχουν θέσει από μόνα τους πολύ συγκεκριμένα προβλήματα.
Ζήτημα πρώτο : Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός λαμβάνονται ξανά έγκαιρα, νωρίτερα από άλλες χώρες κυρίως της βόρειας Ευρώπης.
Ζήτημα δεύτερο : Συγκρίσιμο μέγεθος με άλλες τέτοιες πανδημίες δεν υπάρχει τα τελευταία 100 χρόνια, ώστε να γνωρίζουμε ότι αυτά τα μέτρα θα είναι ικανά να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Ξέρουμε πάντως ότι εάν δεν κινηθούμε, θα πεθάνουμε. Τελεία, παράγραφος.
Ζήτημα τρίτο: Η ατομική ευθύνη θα είναι καθοριστική για την απόδοση των μέτρων. Τα αποτελέσματα δεν θα προκύψουν εντός ολίγων ημερών, ας σκεφτούμε πάντως ότι χρειάζεται αυτή η - δύσκολη για τον Έλληνα- υπομονή.
Αυτή την ώρα δεν χωρούν αντιπαραθέσεις, πολιτικές αντεγκλήσεις και διαμαρτυρίες. Κανείς δεν ήθελε ποτέ να βρισκόμαστε σε σημείο αυτοπεριορισμού. Εάν πρόκειται ωστόσο για την επιβίωσή μας οφείλουμε να το κάνουμε.
Η μεγάλη απειλή παραμένει ο κορωνοϊός. Η ώρα αυτή βγάζει μπροστά τις ευθύνες των πολιτικών και τις αποφάσεις που αυτοί καλούνται να λάβουν. Ευτυχώς, ο Πρωθυπουργός της χώρας λειτουργεί προληπτικά. Το αίσθημα της ευθύνης του αποτυπώθηκε την πρώτη φορά που χρειάστηκε να περιοριστούμε. Τα αποτελέσματα εκείνης της προσπάθειας τα απολαύσαμε το καλοκαίρι.
Ας κάνουμε λοιπόν μία προσπάθεια να επικαλεστούμε την κοινή λογική. Στα δύσκολα είναι αυτή απαραίτητη. Η πίεση που δέχονται οι δομές υγείας αποτυπώνεται στα επιδημιολογικά δεδομένα, τα οποία καθιστούν τον Οκτώβριο το χειρότερο μήνα όλης της περιόδου της πανδημίας.
Τα 408 κρούσματα στις 14 Οκτωβρίου έγιναν 882 στις 23 Οκτωβρίου και έφτασαν τα 1.690, χθες (30/10). Επίσης στη μέση του μήνα νοσηλεύονταν 715 άτομα με λοίμωξη Covid-19, εκ των οποίων οι 86 διασωληνωμένοι. Στις 23 Οκτωβρίου οι νοσηλευόμενοι ήταν 770, με τους 88 διασωληνωμένους. Χθες το βράδυ οι νοσηλευόμενοι στα νοσοκομεία ήταν 1.103, με τους διασωληνωμένους να ανέρχονται σε 132. Σε επτά ημέρες οι διασωληνωμένοι αυξήθηκαν 40%.
Την ώρα λοιπόν που ο κόσμος πεθαίνει, χάνει τους ανθρώπους του, δε γίνεται να συζητάμε για τους τζίρους στα μαγαζιά. Ακριβώς γι αυτό το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ανακοινώνει μέτρα στήριξης για τους οικονομικά πληγέντες από τα μέτρα. Άλλη λύση δεν υπάρχει, εκτός εάν ο μεζές είναι πιο σημαντικός από τη ζωή μας.
Σήμερα το πρωϊ ο Πρωθυπουργός, αφού έφτασε στο γραφείο του λίγο πριν τις 10.00, το πρώτο πράγμα με το οποίο ξεκίνησε τη μέρα του ήταν η τηλεδιάσκεψη με το οικονομικό επιτελείο, προκειμένου να κλειδώσουν τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων που είναι αναγκαίο να μείνουν κλειστές.
Ακούω εκείνους που φωνάζουν, βγάζοντας μπροστά το παράπονο ότι : "Δεν ευθύνεται ο κλάδος της εστίασης, επειδή υπάρχει κορωνοϊός". Προφανώς δεν ευθύνεται κανείς, για να λάβει ωστόσο απάντηση αυτό το επιχείρημα δημοτικού σχολείου, καλείται απλώς να σκεφτεί ότι στα εστιατόρια, τα μπαρ και τα καφέ ο κόσμος χαλαρώνει, διασκεδάζει, ακριβώς γι αυτό είναι πιο απρόσεκτος. Κατά τα άλλα πρόκειται για φυσιολογική συμπεριφορά, μη συμβατή ωστόσο με την κρισιμότητα των στιγμών.
Εκείνο που πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό είναι πως αν δεν ληφθούν τα δύσκολα αλλά αναγκαία μέτρα και η πλειοψηφία των πολιτών νοσήσει, τα αποτελέσματα των επιχειρηματιών που δεν θα έχουν πελάτες θα είναι ακριβώς τα ίδια. Ας ζήσουμε λοιπόν, ώστε να λύσουμε τα προβλήματα. Διότι αυτοί που βρίσκονται στο χώμα δεν μπορούν να βρουν καμία λύση...
Τα πράγματα είναι δύσκολα, όχι πολύπλοκα ωστόσο. Στην Ευρώπη συνολικά ξεπεράστηκαν τα 10 εκατομμύρια κρούσματα και αφού η εκθετική τάση της πανδημίας πρέπει να περιοριστεί, ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό είναι να σταματήσουμε τον κανονικό ρυθμό ζωής. Στο Βέλγιο πριν μία εβδομάδα τα κρούσματα ήταν στο όριο των 2.000 την ημέρα και τώρα έχουν ξεπεράσει τις 20.000!
Για εκείνους που λένε αφού κλείνει η εστίαση νωρίτερα, ποιο είναι το νόημα να επιτρέπεται η κυκλοφορία έως τις θα πρέπει να θυμόμαστε πως ο μόνος λόγος που κυκλοφορεί κάποιος πιο αργά δεν είναι οι ταβέρνα και το club. Υπάρχουν και τα φροντιστήρια και εκείνοι που εργάζονται σε άλλους τομείς.
Τα μέτρα θα ισχύσουν λοιπόν από την Τρίτη το πρωϊ. Επειδή υπάρχουν ορισμένοι που λένε ότι αυτό το ΣΚ αφού είναι το τελευταίο θα το εκμεταλλευτούν για να ξεσαλώσουν, να μας πουν επίσης εάν σκοπεύουν να συνεχίσουν το πάρτι και έξω από τα νεκροταφεία, διότι μέσα σε αυτά δεν θα υπάρχει άλλος χώρος, σε λίγο...
Πρόκειται για πόλεμο, υπό μία έννοια. Εάν αυτός υφίστατο με την "κανονική" του μορφή, τον εχθρό- τουλάχιστον- θα τον βλέπαμε. Θα ξέραμε ποιον θα είχαμε απέναντι, ώστε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα μας επέτρεπαν να καλυφθούμε. Στην παρούσα συγκυρία ο εχθρός ωστόσο σε σκοτώνει χωρίς να τον βλέπεις, δεν τον ακούς, δεν τον αισθάνεσαι.
Οι όροι αυτής της μάχης είναι όλοι με το μέρος του, κατά συνέπεια εκείνοι που γκρινιάζουν, διαμαρτύρονται και αγανακτούν ας σκεφτούν λίγο περισσότερο. Δεν είναι πυρηνικής φυσικής ζήτημα, κοινή λογική χρειάζεται. Α, και κάτι ακόμη, χρειάζεται συλλογική συνείδηση. Ας τη βρούμε...