Γενικό lockdown στις «κόκκινες», μερικό στις «κίτρινες» περιοχές

Κάνοντας σχεδόν καθημερινά τη βόλτα μου στο κέντρο της Αθήνας, συναντάω συχνά φίλους και γνωστούς καταστηματάρχες, και το θέμα μας, ποιο άλλο, παρά η σημερινή δύσκολη, πρωτόγνωρη κατάσταση.

Προβληματισμένοι, στεναχωρεμένοι, αβέβαιοι για το αύριο. Τους βοήθησε, βεβαίως, η απόφαση της κυβέρνησης για το άνοιγμα του λιανεμπορίου. «Καλύτερα από το να έχουμε κατεβασμένα τα ρολά και τις υποχρεώσεις να τρέχουν», λένε.

Αναγνωρίζουν πως η κυβέρνηση τους στάθηκε με τα μέτρα και τις ενισχύσεις που δόθηκαν. Όμως, δεν λύνεται έτσι το πρόβλημα. Πρέπει να επανέλθει η κανονικότητα, και βέβαια θα περάσουν μήνες ώστε να συνέλθει η αγορά. Και πάλι, όμως, τίποτα δεν θα είναι ίδιο μετά την πρωτοφανή, για τα παγκόσμια χρονικά, πανδημία.

Ο κόσμος και η ζωή μας θα έχει αλλάξει.

Η πανδημία έχει προκαλέσει τη χειρότερη οικονομική κρίση από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η σημερινή κρίση μπορεί να ακυρώσει την ανάπτυξη που είχαμε τις τρεις τελευταίες δεκαετίες. Από το 1960 μέχρι σήμερα, η Ελλάδα γινόταν όλο και καλύτερη. Η καταπολέμηση της φτώχειας, δίχως, βέβαια, να έχει εξαλειφθεί, ήταν πρώτη προτεραιότητα για όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν. Θα μπορούσαν να είχαν γίνει περισσότερα, ποιος διαφωνεί. Αλλά η Ελλάδα του 2010 δεν ήταν η Ελλάδα του 1955. Είχαμε πάει πολύ μπροστά, συγκρινόμενοι ιδιαίτερα με τις άλλες χώρες της Βαλκανικής. Η είσοδός μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μας βοήθησε να κάνουμε άλματα προόδου. Ας θυμόμαστε και ας ευγνωμονούμε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Αν και άρχισαν οι εμβολιασμοί, δυστυχώς ο αριθμός των κρουσμάτων από τη Δευτέρα, και ιδιαίτερα στην Αττική, αυξάνεται. Αν συνεχισθεί έτσι, επιβάλλεται να ληφθούν νέα μέτρα. Οι ειδικοί προβλέπουν πως το τρίτο κύμα αναμένεται τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου. Πρέπει να προλάβουμε.

Η άποψή μου είναι πως πρέπει να προχωρήσουμε σε γενικό lockdown στις «κόκκινες» περιοχές και μερικό στις «κίτρινες» όπως έχουν χαρακτηρισθεί, άμεσα, για δύο εβδομάδες τουλάχιστον. Ριζικά μέτρα τώρα. Βλέπω το φίλο μου τον Γιάννη έξω από το μαγαζί του, κάπου στο κέντρο της Αθήνας, να μη χαμογελά. Φοβάμαι πως θα περάσει αρκετός χρόνος μέχρι να ξαναβρεί το χαμόγελό του… όσο καλά κι αν πάει η Ολυμπιακάρα του...