AUKUS: Η συμφωνία μπορεί να στείλει την Ελλάδα σε τεντωμένο σκοινί…

Αναπολούσατε την εποχή του ψυχρού πολέμου, οι παλαιότεροι; Μη χολοσκάτε! Αποκτήσαμε καινούργιο και έναν πλανήτη άνω κάτω…

Ας ξεκινήσουμε από το προφανές. Η συμφωνία AUKUS, που ανακοίνωσαν οι ηγέτες των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Αυστραλίας, έχει προκαλέσει πριν απ'΄όλα παγκόσμιο αντίκτυπο και στη συνέχεια την αντίδραση της Κίνας (και της Γαλλίας).

Αντικείμενο αυτή της συμφωνίας είναι η εγκαθίδρυση σχέσης ασφάλειας, στην περιοχή του Ινδικού-Ειρηνικού Ωκεανού, που θα περιλαμβάνει βοήθεια προς την Αυστραλία προκειμένου να αποκτήσει πυρηνοκίνητα υποβρύχια, καθώς η κινεζική επιρροή αυξάνεται.

Η Κίνα κάνει λόγο για «ψυχρό πόλεμο», ενώ η Γαλλία, που είχε καταρχάς συμφωνήσει με την Αυστραλία για πυρηνικά υποβρύχια, μιλά για «πισώπλατη μαχαιριά».

Ποιες αντιδράσεις θα ακολουθήσουν, ποιες εξοπλιστικές «κούρσες» θα βγουν μπροστά και τελικά η Ευρώπη τι ρόλο θα παίξει στο σκηνικό;

Ξεκινώντας μίας πρώτη ανάγνωση, σε ό,τι αφορά στην κίνηση των ΗΠΑ, μπορεί κανείς να εκτιμήσει ότι οι αμερικανοί δείχνουν πως είναι «εδώ», σκοπεύοντας να ηρεμήσουν τους συμμάχους τους, οι οποίοι πέρασαν στο στάδιο της ανησυχίας μετά την αποχώρηση από το Αφγανιστάν.

Η Βρετανία, μετά το Brexit, προσδοκά σε παγκόσμιο ρόλο.

Η συμφωνία δίνει ώθηση στον Μπόρις Τζόνσον καθώς καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν.

Τώρα η ήττα της Γαλλίας είναι ηχηρή. Καθώς είχε συμφωνία ύψους 31 δισ. ευρώ για υποβρύχια πυρηνοκίνητα στην Αυστραλία.

Η Αυστραλία ωστόσο, σε συνεργασία με τους Αμερικανούς, θα αναπτύξει τα δικά της.

Ο στόχος αυτής της συμφωνίας, είναι φανερά η ανάσχεση της Κίνας στην περιοχή.

Την ίδια ώρα πάντως το γόητρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης πλήττεται, διότι δεν μπορεί να είναι παγκόσμιος παίκτης.

Όταν στη συγκεκριμένη περίπτωση συμπράττουν οι ΗΠΑ και η Βρετανία, οι οποίες είναι πολύ περισσότερο από το μισό ΝΑΤΟ, τότε η Ευρώπη παρακολουθεί ανήμπορη.

Ότι το ενδιαφέρον των ΗΠΑ μετατοπίζεται και επί Μπάϊντεν περισσότερο στην ανάσχεση της Κίνας δεν αποτελεί έκπληξη.

Ότι η Ουάσιγκτον προχωρά ωστόσο σε κίνηση αγγλοσαξονικής συσπείρωσης χωρίς τους συμμάχους της ηπειρωτικής Ευρώπης είναι εντυπωσιακό.

Το πιο σημαντικό είναι πώς αντιλαμβάνεται η Κίνα τέτοιες συμφωνίες. Κι αν στα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής και της τρομοκρατίας είναι πιθανός ένας κοινός τόπος, στα απολύτως οικονομικά οι Κινέζοι κρίνουν τέτοιες κινήσεις ως επιθετικές προς εκείνους.

Εδώ προκύπτει το άμεσο ερώτημα για την εικόνα που η Κίνα θα αποκτήσει για την Ελλάδα.

Καθώς από τη μία πλευρά είναι άκρως θετική για την οικονομία μας, η παρουσία της Cosco στον Πειραιά, αλλά και το ενδιαφέρον των Κινέζων για την Ελλάδα, μιλώντας γεωπολιτικά.

Την ίδια ώρα όμως η ιστορία μας και η πραγματικότητα λέει ότ η χώρα μας χρειάζεται πάντοτε τις ΗΠΑ στα ζητήματα ασφαλείας.

Είμαστε ωστόσο μαθημένοι πολύ καλά στις λεπτές ισορροπίες. Δείχνει πάντως βέβαιο ότι θα χρειαστούμε ξανά τους σημαντικούς ελιγμούς μας…