Πόσοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξουν τον Γιώργο για να μπει στον δεύτερο γύρο;
Ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος γράφει στο Vradini.gr για τις κινήσεις του Γιώργου Παπανδρέου όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ και την ολοένα μεγαλύτερη προσέγγιση της προεδρίας του ΚΙΝΑΛ
Η υποψηφιότητα του Γ. Παπανδρέου για την προεδρεία του ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εντυπώσεις των πρώτων ημέρων και έδωσε άλλο νόημα στην εσωκομματική διαμάχη.
Όλοι οι υποψήφιοι (προ Γιώργου) ετοιμάζονταν για να διεκδικήσουν το αξίωμα και η αντιπαράθεση τους θα αφορούσε το μέλλον της παράταξης και πως θα τα καταφέρει να ξανακερδίσει ένα διψήφιο ποσοστό που θα της δώσει μια νέα προοπτική για τα επόμενα χρόνια.
Οι πιστοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, σύμφωνα με όλες οι μετρήσεις δεν θέλουν το κόμμα να γίνει ουρά, ούτε της ΝΔ, ούτε του ΣΥΡΙΖΑ .
Δεν τους έχουν πείσει ούτε ο κ. Τσίπρας ούτε ο κ. Μητσοτάκης και επιζητούν μια αυτόνομη πορεία.
Τώρα με την υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου τα πράγματα άλλαξαν. Όλοι φοβούνται σε ποια βάση ο πρώην πρωθυπουργός , αν κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές , θα συνεργαστεί με τον Αλέξη Τσίπρα μετεκλογικά , σε ένα ενδεχόμενο ακυβερνησίας.
Γιατί όμως ο Γ. Παπανδρέου κοιτά μόνο προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τους οπαδούς του και όχι προς τον κ. Μητσοτάκης και την ΝΔ;
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, στο ΚΙΝΑΛ τα τελευταία χρόνια δεν είχαν απομείνει ψηφοφόροι του Γ. Παπανδρέου. Η μεγάλη πλειοψηφία τους μετα το 2014 είχε μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ στηρίζοντας τον κ. Τσίπρα. Η όποια δυναμική λοιπόν έχει η υποψηφιότητα Παπανδρέου , βρίσκεται εδώ και κάποια χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ.
Για να δει κάποιος τι ποσοστό θα πάρει ο πρώην πρωθυπουργός στις εσωκομματικές εκλογές θα πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα πόσοι ψηφοφόροι έχουν διάθεση να φύγουν από τον Τσίπρα και να ξαναεμπιστευτουν τον Γ. Παπανδρέου.
Και γι' αυτό όλες οι δημοσκοπικές μετρήσεις που αφορούν τον Γ. Παπανδρέου κινούνται σε αυτή στην λογική .
Δηλαδή πόσους ψηφοφόρους θα καταφέρει να επαναπατρίσει ο πρώην πρωθυπουργός από την Κουμουνδούρου.
Υπάρχουν κάποια ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που χρόνια τώρα έχουν την εξής θεωρεία :
Η μεγάλη δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έγινε κυβέρνηση, ήταν από το ΠΑΣΟΚ του 40%.
Άρα για να ξαναμεγαλώσει το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αντλήσει από αυτή την δεξαμενή ψηφοφόρων . Με απλά λόγια να πείσει τους παλιούς οπαδούς του να ξαναγυρίσουν .
Δεν είναι λάθος αυτή η συλλογιστική, όμως το 2021 επιχειρείται και να στηθεί με έναν πολύ ανορθόδοξο τρόπο.
Αντί να πεισθούν οι πολίτες για τις θέσεις, τις προτάσεις και το πρόγραμμα του κόμματος και να το ξαναεπιστευτούν , πιστεύουν κάποιοι πως ένα πρόσωπο με βαρύ όνομα, από το παρελθόν που δοκιμάστηκε και απέτυχε στην διακυβέρνηση της χώρας , μπορεί να ξαναφέρει ψήφους.
Όλοι αυτοί βέβαια φαίνεται να ξεχνάνε ότι εν πολλοίς η μεγάλη κατηγορία ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ απογοητεύτηκε και αποστασιοποιήθηκε μετά τον πρώτο μνημονίου της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου.
Με απλά λόγια η πολιτική και οι χειρισμοί της κυβέρνησης Παπανδρέου έστειλαν την μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ.
Και τώρα κάποιοι νομίζουν ότι επειδή το 2009 οι πολίτες εμπιστευτήκαν τον Γ. Παπανδρέου , μπορούν να τους ξανακερδίσουν και να ξεχάσουν όλα αυτά που είχαν γίνει.
Με αυτή την λογική βέβαια θα μπορούσε μόνιμος πρόεδρος του κόμματος να είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου η ο Κώστας Σημίτης και στο όνομα τους να δίνει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ όλες οι εκλογικές μάχες.
Το μεγάλο ερώτημα της επομένης ημέρας είναι αν με την αλλαγή ηγεσίας, το ΚΙΝΑΛ θα καταφέρει να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη της σύγχρονης δυναμικής κοινωνίας για να ξαναπρωταγωνιστήσει στο πολιτικό σκηνικό.
Ευτυχώς η δυστυχώς αυτό το εσωκομματικό παιγνίδι με τους φανατικούς ψηφοφόρους του Ανδρέα, του Σημίτη,του Γιώργου, του Βενιζέλου και της Φώφης τέλειωσε και μαζί του τέλειωσε και το κόμμα του 40%.