Όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια

Μετά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, τίποτα δεν θα είναι ίδιο στον παγκόσμιο χάρτη. Ο κόσμος αλλάζει και αλλάζουν ριζικά και οι ισορροπίες μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Ούτε οι σχέσεις της Μόσχας με την Ευρώπη και το Πεκίνο θα είναι ίδιες στο μέλλον, αλλά ούτε και με τις Ηνωμένες πολιτείες.

Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία, η Ευρώπη είναι σίγουρο πως θα αναθεωρήσει την πολιτική της στον τομέα της ενέργειας, ώστε να περιορίσει ακόμη περισσότερο την εξάρτησή της από τα ενεργειακά αποθέματα της Ρωσίας.

Ήδη η Γερμάνια, αν και ενεργειακά εξαρτάται με πολύ μεγάλο βαθμό από τη Μόσχα, πήρε την απόφαση για πρώτη φορά μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο να αλλάξει το δόγμα των εξοπλισμών της.

Σε καλύτερη μοίρα, φαίνεται να είναι η Γαλλία λόγω κυρίως της πυρηνικής ενεργείας που παράγει, όμως από εκεί και πέρα η Ευρώπη υποφέρει. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες στενάζουν λόγω των μεγάλων ανατιμήσεων στα καύσιμα και τις πρώτες ύλες, που προμηθεύονται από την Ρωσία και την Ουκρανία.

Ο Ρώσος πρόεδρος τραβάει το σχοινί, γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι η έκρηξη τιμών στα καύσιμα και στα σιτηρά είναι από μονές τους ικανές να αποσταθεροποιήσουν, ακόμη και τις οικονομίες μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών .

Οι Βρυξέλλες για μια ακόμη φορά αντιδρούν με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, γιατί για την Κομισιόν εξακολουθεί να προέχει το σύμφωνο σταθερότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Με απλά λόγια, εδώ ο κόσμος χάνεται και η Κομισιόν κοιτάζει να μην ξεφύγει ο πληθωρισμός της ευρωζώνης.

Όσοι ανησυχούσαν για την αναβάθμιση του ρολού της Τουρκίας, μετά την συνάντηση της Αττάλειας την προηγουμένη εβδομάδα, κατάλαβαν ότι η Μόσχα χρησιμοποιεί τον μεγαλοϊδεατισμό του Ερντογάν μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της.

Το μεγάλο ερωτηματικό στην μεγάλη αυτή παγκόσμια κρίση, που έχει ξεσπάσει, είναι η στάση της Κίνας. Και πότε θα αποφασίσει να παρέμβει το Πεκίνο.

Και πριν από την εισβολή και όλες αυτές τις δεκαπέντε ημέρες του πολέμου, ο Ρώσος πρόεδρος έχει δείξει πως η μόνη δύναμη που υπολογίζει, είναι η Κίνα.

Η τελευταία συνάντηση του Ρώσου προέδρου με τον Κινέζο ομόλογό του είχε γίνει κατά την διάρκεια των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, λίγο πριν από την εισβολή. Και όλα δείχνουν πως ο Πούτιν είχε ενημερώσει τον Κινέζο πρόεδρο για την κατάσταση στην Ουκρανία και τις προθέσεις του.

Με δεδομένη την μεγάλη επιρροή του Πεκίνου στο νέο καθεστώς Μπάιντεν στις ΗΠΑ, μια παρέμβαση της Κίνας, ίσως να είναι και η μόνη που θα μπορέσει να βοηθήσει, να ξεπεραστεί το αδιέξοδο και να πειστεί ο Πούτιν να σταματήσει τον πόλεμο.