Τα λεφτά, από μόνα τους, μπορούν να φέρουν την ευτυχία;

Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτιόμαστε στην καθημερινότητα μας, αν τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία.

Αν είναι ικανά να μας κάνουν να ξεπεράσουμε ένα μεγάλο εμπόδιο ή αν μπορούν να μας βγάλουν νικητές σε μια μάχη που έχουμε μπροστά μας.

Ενώπιον αυτού του φιλοσοφικού ερωτήματος θα βρεθεί πολύ σύντομα και η κυβέρνηση όταν θα έρθει η ώρα της κάλπης. Όταν θα κληθούν οι πολίτες να αποφασίσουν αν είναι ευχαριστημένοι από την σημερινή διακυβέρνηση και αν αξίζει να την εμπιστευτούν ξανά για την επόμενη τετραετία.

Ένα από τα μεγάλα στοιχήματα που πρέπει να κερδίσει το Μέγαρο Μάξιμου στον δρόμο προς τις εκλογές είναι να πείσει τους φορολογουμένους, πως όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που έριξε στην αγορά και στην πραγματική οικονομία τα χρόνια της διακυβέρνησης της ΝΔ, έπιασαν τόπο.

Αν έπιασε τόπο η αλλαγή του δόγματος στην φορολογία και η ελάφρυνση μεγάλων κατηγοριών φορολογουμένων.

-Η μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης και των υψηλών ασφαλιστικών εισφορών και για εργαζομένους και για επιχειρηματίες.

-Τα δισεκατομμύρια της επιστρεπτέας προκαταβολής που δόθηκαν την περίοδο της καραντίνας σε χιλιάδες επιχειρήσεις και όπως δείχνουν τα πράγματα, από όλα αυτά θα εισπραχθεί μόνο ένα μέρος της, από το κράτος.

-Τα κονδύλια για το μέτρο της αναστολής εργασίας που επιβλήθηκε στους εργαζομένους λόγω του κορωνοϊού.

-Και βέβαια τώρα με τον πόλεμο στην Ουκρανία, όλα τα δισεκατομμύρια που δίνονται για να συγκρατηθούν οι αυξήσεις στο ρεύμα, το φυσικό αέριο και τα καύσιμα.

Θα πει κάποιος γι' αυτό μάτωσαν και ματώνουν οι πολίτες 12 χρόνια τώρα με τα μνημόνια και την υψηλή φορολογία για να έχουν μια ισχυρή οικονομία που θα κρατήσει όρθια την χώρα σε δύσκολες καταστάσεις.

Όλα αυτά είναι σωστά και όλοι έχουν δίκιο, όμως έρχονται και εκλογές.

Και η χρυσή συνταγή σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους, όταν από την μια στιγμή στην άλλη ανατρέπονται δεδομένα και συνήθειες δεκαετιών, αυτός που διαμορφώνει το πολιτικό κλίμα είναι αυτός, που δίνει στον κατάλληλο χρόνο, χρήματα, τα οποία πιάνουν τόπο και δεν χάνονται σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο.

Και παράλληλα με τις παροχές, αυτός που τις αποφασίζει, πρέπει να πείθει πως η πολιτική του, είναι η πιο αποτελεσματική και κοινωνικά δίκαιη, αυτή την περίοδο.

Μόνο έτσι αποδυναμώνεται η παροχολογία των λαϊκιστών στην πολιτική.

Οπότε προκηρυχθούν εκλογές, στον δρόμο προς την κάλπη, οι πολίτες θα μετρήσουν πολλά, πριν ρίξουν το ψηφοδέλτιο τους. Μεταξύ αυτών θα είναι και το εάν η οικονομία, δηλαδή αν η τσέπη τους, ο οικογενειακός προγραμματισμός, βελτιώθηκε τα τελευταία χρονιά και αν αύριο η κατάσταση τους θα είναι καλύτερη.

Και το ερώτημα είναι: Η κυβέρνηση έχει καταφέρει να εισπράξει το πολιτικό αντίτιμο όλης αυτής της προσπάθειας που έκανε στην οικονομία;

Θα μπορέσει να κεφαλοποιήσει πολιτικά τις παροχές των 40 και πλέον δισ. ευρώ που έγιναν;

Ένα πακέτο που θυμίζει άλλες εποχές πριν από τα μνημόνια.

Γιατί και στο παρελθόν και άλλες κυβερνήσεις μοίραζαν χρήματα, μοίραζαν πολλά δισ. σε επιδόματα σε όποιν μιλούσε ελληνικά και ξένες γλώσσες, αλλά πολιτικό όφελος δεν υπήρχε. Όλοι ήταν παραποιούμενοι και η πραγματική οικονομία παρέμενε στάσιμη.