Απόψεις

Στην αγορά υπάρχει έλλειψη στελεχών και στα πανεπιστήμια πλακώνονται ακόμη για τις καταλήψεις

«Το μεγάλο «έγκλημα» της διοίκησης του Αριστοτελείου ήταν ότι αποφάσισε να καθαρίσει έναν χώρο του ιδρύματος  που λειτουργούσε ως άβατο και ως κατάληψη για 30 και πλέον χρόνια», γράφει ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος στο Vradini.gr

Στην αγορά  υπάρχει έλλειψη στελεχών και στα πανεπιστήμια πλακώνονται ακόμη για τις καταλήψεις
Αρθρογράφος: Ιορδάνης Χασαπόπουλος
Από Ιορδάνης Χασαπόπουλος

Για μια ακόμη φορά το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να κάνει αλλαγές στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση και κυρίως στον τρόπο λειτουργίας των ΑΕΙ.

Το πελατειακό και κομματικό κράτος που είναι ριζωμένο στο εσωτερικό των πανεπιστήμιων δείχνει πως δύσκολα μπορεί να σπάσει.

Τί να πρωτοθαυμάσει κάποιος! Το γεγονός πως στο Αριστοτέλειο η οργανωμένη πανεπιστημιακή κοινότητα δεν μπορεί να κατασκευάσει μια βιβλιοθήκη.

Την ημέρα την χτίζουνε και το βράδυ οι κουκουλοφόροι την γκρεμίζουν.

Το μεγάλο «έγκλημα» της διοίκησης του Αριστοτελείου ήταν ότι αποφάσισε να καθαρίσει έναν χώρο του ιδρύματος που λειτουργούσε ως άβατο και ως κατάληψη για 30 και πλέον χρόνια.

Στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης υπάρχουν αίθουσες μέσα στα ΑΕΙ που είναι άβατο. Τις διαχειρίζονται ως λάφυρο ορισμένοι, οι οποίοι δρουν και μπαινοβγαίνουν ανεξέλεγκτα και πολλές φορές φλερτάρουν με την παρανομία και το ποινικό δίκαιο.

Επειδή τα πανεπιστήμια ήταν χώρος αντίστασης απέναντι στην χούντα και τους συνταγματάρχες, υπάρχει ο άγραφος νόμος των παρατάξεων και ορισμένων καθηγητών, πως είναι εθιμικό δίκαιο, έτσι πρέπει να παραμείνουν εσαεί και να μπαινοβγαίνει εκεί μέσα όποιος θέλει, είτε είναι φοιτητής είτε είναι ποινικός.

Και να φανταστεί κάνεις πως ακόμη δεν άρχισε η εκκαθάριση των χώρων του Μετσόβιου πολυτεχνείου.

Οι όποιες παρεμβάσεις αφορούν το οικονομικό πανεπιστήμιο της Αθήνας και το Αριστοτέλειο.

Η εγκατάσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας προχωρά με πολύ αργά βήματα και φτάσαμε στο σημείο οι εργασίες για την διαμόρφωση της βιβλιοθήκης να γίνονται υπό την προστασία των ΜΑΤ.

Το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε επίσης στο νέο νομοσχέδιο να καταργήσει ουσιαστικά τις κομματικές παρατάξεις, ώστε να δοθεί χώρος μόνο σε πραγματικές φοιτητικές παρατάξεις να μετέχουν στις εκλογές.

Για μια ακόμη φορά τα δυο μεγάλα κόμματα της αριστεράς ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, αντιδρούν έντονα, έχουν αρχίσει και ανεβάζουν τους αντιπολιτευτικούς τόνους με στόχο να προκαλέσουν πολιτική φθορά στην κυβέρνηση.

Απευθύνονται βέβαια σε ένα πολύ στενό κομματικό ακροατήριο γιατί φαίνεται πλέον καθαρά πως αυτή η συζήτηση για την κατάργηση των κομματικών παρατάξεων στα ΑΕΙ δεν αφορά την πλειοψηφία των πολιτών.

Η κοινή γνώμη εδώ και καιρό έχει καταλάβει τι γίνεται μέσα στα πανεπιστήμια γιατί εκεί σπουδάζουν τα παιδιά της μέσης ελληνικής οικογένειας και εύκολα μπορεί ένα παιδί ή ένας γονιός να συνειδητοποιήσει, πόσο πίσω είναι τα ελληνικά πανεπιστήμια σε σχέση με τις ανάγκες της αγοράς και της κοινωνίας.

Εδώ και αρκετά χρόνια τα παιδιά που αποφοιτούν, οδηγούνται στην ανεργία επειδή ακριβώς δεν υπάρχει σύνδεση των πανεπιστημίων με την παραγωγή.

Όποιος ανοίξει τέτοια συζήτηση για τον ρόλο των ελληνικών πανεπιστημίων, δέχεται απίστευτη λάσπη και μπούλινγκ.

Τα ΑΕΙ σήμερα βασίζονται στις αρχές και την λειτουργία προηγουμένων δεκαετιών και αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούν να αναβαθμιστούν και να ανταγωνιστούν τα ιδρύματα του εξωτερικού.

Μετά από δέκα χρόνια κρίσης, τρία μνημόνια και δύο χρόνια κορωνοϊού, ένα σημαντικό εθνικό πρόβλημα είναι η μεγάλη έλλειψη προσωπικού και μάλιστα εξειδικευμένου, που παρατηρείται στην αγορά εργασίας.

Οι επιχειρήσεις ψάχνουν να προσλάβουν νέους ανθρώπους και να τους εντάξουν στην παραγωγική διαδικασία και δεν βρίσκουν.

Από την άλλη πλευρά κατά χιλιάδες, αποφοιτούν νέοι από τα πανεπιστήμια χωρίς τα απαραίτητα εφόδια για να ενταχθούν στην αγορά εργασίας, γιατί στα αμφιθέατρα μαθαίνουν ύλη δεν τους χρησιμεύει στην δουλειά τους.

Τα ελληνικά πανεπιστήμια (ίσως όχι όλα, αλλά τα περισσότερα) έχουν χάσει το τρένο του εκσυγχρονισμού και της εναρμόνισης με την παραγωγή.

Είναι ικανά να εκπαιδεύσουν φοιτητές για να γίνουν καθηγητές πανεπιστήμιων αλλά δυσκολεύονται να εκπαιδεύσουν νέους που θα γίνουν ικανά στελέχη έτοιμα να εργασθούν σε μια επιχείρηση.

Και οδηγούμαστε στην παλιά καλή συνταγή. Οι εταιρείες κυρίως στον ιδιωτικό τομέα να προσλαμβάνουν υπάλληλους τους οποίους χρειάζεται να εκπαιδεύσουν από την αρχή για να τους εντάξουν στην παραγωγική διαδικασία.

Αλλά και στο δημόσιο τομέα. Όσοι προσλαμβάνονται μαθαίνουν την εργασία τους εις βάρος των πολιτών που ταλαιπωρούνται επί ώρες στα γκισέ του Δημοσίου, επειδή ο νέος υπάλληλος δεν ξέρει να τους εξυπηρετήσει .

Κατά τα αλλά, καθημερινά οργανώνονται συλλαλητήρια διαμαρτυρίας γιατί οι πρυτανικές αρχές ξήλωσαν το στέκι των μπαχαλάκιδων και θέλησαν να χτίσουν στην θέση του μια βιβλιοθήκη μέσα σε πανεπιστημιακό χώρο.

Δείτε επίσης