Οι προσλήψεις στην Υγεία και στην Αστυνομία δεν μπορεί να είναι υπό διαπραγμάτευση

To αιματηρό επεισόδιο στα κάτω Πατήσια το βράδυ του Σαββάτου με τους εμπόρους ναρκωτικών αλλά και τα καθημερινά αυξημένα συμβάντα από το αστυνομικό δελτίο είχε φυσικό να τρομάζουν τους πολίτες και να μεγαλώνουν το αίσθημα ανασφάλειας.

Δεν είναι ανάγκη κάποιος να βρίσκεται μπροστά σε μια ληστεία η σε έναν φόνο, να ζήσει δηλαδή μια βίαιη κατάσταση, ακόμη και την καθημερινή ειδησιογραφία να παρακολουθεί, καταλαβαίνει πως οι δυνάμεις της αστυνομίας δεν επαρκούν για να επέμβουν όταν υπάρχουν τόσα πολλά περιστατικά.

Με οποιοδήποτε αστυνομικό, είτε βαθμοφόρο είτε χαμηλόβαθμο και αν μιλήσει ένας πολίτης θα διαπιστώσει το προφανές, αυτό που συμβαίνει αρκετά χρονιά τώρα και όλοι κάνουν πως δεν το βλέπουν.

Οι ελλείψεις είναι μεγάλες αλλά λόγω των παλιών μνημονικών υποχρεώσεων δεν μπορούν να γίνουν τόσες προσλήψεις στα σώματα ασφάλειας, ώστε μα καλυφθούν τα κενά.

Από όποια πολιτική σκοπιά και αν δει κάνεις το θέμα της ασφάλειας δεν μπορεί πάρα να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα. Στις μεγάλες πόλεις κυρίως στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη για να μειωθεί η εγκληματικότητα θα πρέπει να υπάρχει αυξημένη αστυνόμευση.

Καλά είναι τα προληπτικά μέτρα, οι κοινωνικές δομές και όλες οι άλλες δράσεις, όμως η άμεση επέμβαση της αστυνομίας και οι αυξημένες και μόνιμες περιπολίες σε δύσκολες περιοχές του κέντρου μιας πόλης, είναι αυτό που εξασφαλίζει πρόληψη μιας εγκληματικής ενεργείας και καθορίζει την ποιότητα ζωής των κάτοικων.

Θα πρέπει λοιπόν όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου να συμφωνήσουν στο προφανές πως το πρόβλημα της εγκληματικότητας αποτελεί ένα από τα βασικά σοβαρά προβλήματα της καθημερινότητας στην Ελλάδα.

Και η διαρκής ενίσχυση των σωμάτων ασφάλειας δεν μπορεί να είναι υπό διαπραγμάτευση κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση τώρα που δεν υπάρχουν οι μνημονικές υποχρεώσεις.

Το δεύτερο μεγάλο θέμα που επίσης δεν μπορεί να είναι υπό διαπραγμάτευση είναι η υγεία και η παροχή αξιόπιστων υπηρεσιών σε κάθε πολίτη που διαμένει σε αυτή την χώρα.

Ούτε στον τομέα της υγείας θα έπρεπε να υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των πολίτικων κομμάτων γιατί δεν υπάρχει η πολυτέλεια κάποιος να πλειοδοτεί στον αριθμό των προσλήψεων και κάποιος να μειοδοτεί σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Άλλωστε η πανδημία έδειξε ποσό απαραίτητος είναι ο δημόσιος τομέας υγείας και το ΕΣ, που κράτησαν την χώρα όρθια.

Και ο ιδιωτικός τομέας έχει τον ρόλο του και μπορεί να υποστηρίξει τις κρατικές δομές σε μια δύσκολη στιγμή, όμως τα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας σήκωσαν το βάρος των πολλών κρουσμάτων της πανδημίας και του μαζικού εμβολιασμού των πολίτων.

Και αν τα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να συμφωνήσουν για την πολιτική τους, τα κονδύλια που θα διαθέτουν και τις προσλήψεις που θα πρέπει να κάνουν, στους δυο αυτούς βασικούς τομείς, τότε ας βρουν μια μέση λύση.

Να προγραμματίζουν την εθνική στρατηγική ανά πέντε χρόνια. Δηλαδή από τώρα να συμφωνούν οι αρμόδιες επιτροπές στην βουλή για το τι θα κάνουν στα σώματα ασφάλειας και το ΕΣΥ την πενταετία 2023-2028.

Όπως γίνεται για παράδειγμα με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Και αυτή η συμφωνία να μην αλλάζει ανεξάρτητα ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία.

Για να ξεπεραστεί ο σκόπελος των πολλών και συνέχων αλλαγών που γίνονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις , μόνο ένας μακροχρόνιος προγραμματισμός θα μπορέσει να εξασφαλίσει σταθερότητα και ενίσχυση δυο δομών ο ρόλος των οποίων είναι να παρέχουν άμεση βοήθεια στην καθημερινότητα των πολίτων.

Και για να ικανοποιηθούν και οι πιο ακραίοι της ελεύθερης αγοράς, η εμπειρία έχει δείξει πως αν το κράτος έχει έναν σταθερό και μόνιμο αξιόπιστο μηχανισμό υπηρεσιών, ο ιδιωτικός τομέας πάντα προσαρμόζεται και αναπτύσσεται παράλληλα.

Και έτσι καταρρίπτεται και ο μύθος που υπάρχει πως αν το κράτος καλύπτει όλες τις ανάγκες των πολίτων δεν θα αφήσει περιθώριο στους ιδιώτες να αναπτυχθούν.

Τα τελευταία 20 χρόνια όλοι αυτοί οι μύθοι κατέρρευσαν. Και πριν από τα μνημόνια που τα κρατικά κονδύλια έρρεαν άφθονα, ο ιδιωτικός τομέας ανθούσε.

Αλλά και την περίοδο των μνημονίων όταν έγιναν οι μεγάλες περικοπές στην υγεία και τα σώματα ασφάλειας και τότε ο ιδιωτικός τομέας πέρασε μεγάλη κρίση γιατί η αγορά και ο τζίρος της συρρικνωθήκαν.

Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Σημασία έχει τώρα που μάθαμε από το πάθημα των μνημονίων να φτιάξουμε αξιόπιστες υπηρεσίες χωρίς σπατάλες ώστε να νιώθει ο πολίτης πως το κράτος είναι διπλά του και όχι απέναντι του.