Ψήφος αποφυγής…
Ο Αντώνης Κατσαρός γράφει στο Vradini.gr πώς αυτή είναι η πρώτη φορά σε δεύτερες εκλογές μίας κυβέρνησης που οι πολίτες δεν θα ψηφίσουν για να την τιμωρήσουν αλλά για να γλιτώσουν από αυτόν που θέλει να επιστρέψει…

Ας συμφωνήσουμε στα ξεκάθαρα δεδομένα. Τα λίγα αλλά και σίγουρα. Όπως και να’ χει βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο. Είτε γίνουν οι εκλογές μετά από αυτό το καλοκαίρι, είτε το 2023. Διανύουμε λοιπόν την εντονότερη πολιτική περίοδο, διότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα για τις κάλπες.
Συνεχίζουμε με τα προφανή, άρα και εύκολα. Δεν υπάρχει κυβέρνηση η οποία στη θητεία της δεν έχει λάθη και αστοχίες. Το ζήτημα είναι ο αριθμός τους, πόσα και πόσες δηλαδή και εν συνεχεία η διαχείρισή τους. Διότι υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι, πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές, γραμματείας και φαρισαίοι…
Το μέγα ερώτημα, στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, για κάθε ψύχραιμα σκεπτόμενο πολίτη, περιλαμβάνει δύο υπο-ερωτήσεις :
«Να τιμωρήσω τον Μητσοτάκη, για όσα θεωρώ ότι δεν κατάφερε να προχωρήσει και περίμενα μετά το παραμύθι Τσίπρα, ή να γλιτώσω από μία δεύτερη φορά του Τσίπρα, ο οποίος τότε μίλησε πολύ και τελικά όταν ανέλαβε έκανε άλλα; Σαν να μην έκανε δηλαδή…».
Μοιάζει να είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που ο έλληνας πολίτης, στις δεύτερες εκλογές μίας κυβέρνησης, δεν θα ψηφίσει τόσο για να την τιμωρήσει όσο για να αποφύγει εκείνον που περιμένει στη γωνία. Τον προηγούμενο! Και είναι λογικό καθώς αυτός (που περιμένει στη γωνία) υποσχέθηκε πριν επτά χρόνια μπουφέ με πολλά φιλικά προς κάθε πολίτη εδέσματα και τελικά σέρβιρε ταπεινή σαλάτα. Μία που έφτανε μάλιστα μόνο για τους φίλους…
Ο ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε στο πρόσφατο παρελθόν εκλογές συμπράττοντας με τη Χρυσή Αυγή. Ο κ. Τσίπρας έκλεισε, επίσης στο πρόσφατο παρελθόν, τη συμφωνία ενός αχρείαστου τρίτου μνημονίου, χωρίς να προβάλλει την παραμικρή αντίσταση, υποθηκεύοντας της χώρα και τις ζωές των πολιτών της. Ακόμη και ο τερματοφύλακας όμως Αλέξη στην εκτέλεση πριν το πέναλτι κάνει προσπάθεια μήπως και αποκρούσει (αφού σου αρέσει τόσο πολύ το ποδόσφαιρο και – αυτό- το καταλαβαίνεις καλύτερα).
Για να καταγραφούν βέβαια οι αστοχίες και η ασχετοσύνη της προηγούμενης κυβέρνησης χρειάζονται χιλιάδες λέξεις. Χρόνο θα χάσουμε ξανά. Εάν πάμε όμως στο σήμερα, αλήθεια τι θα υποστήριζε η Ελλάδα, με υποτιθέμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη Μαδρίτη τώρα, σε σχέση με το ΝΑΤΟ; Υπέρ ή κατά της Συμμαχίας; Είναι εύκολο να κρίνεις τους άλλους όταν εσύ δεν αποφασίζεις. Και απροσδιόριστα δυσκολότερο όταν κρατάς την τύχη της χώρας. Η ιστορία άλλωστε έδειξε όταν συνέβη, με Αλέξη…
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν ψήφισε στις μέρες μας υπέρ της συμφωνίας με τη Γαλλία. Ούτε τις δαπάνες για την άμυνα. Μας «είπε» ότι εάν ήταν πρωθυπουργός η Ελλάδα θα πήγαινε κόντρα στις ΗΠΑ και τη Συμμαχία με το ΝΑΤΟ και επίσης απέναντι από τους ευρωπαίους (όλους τους Ευρωπαίους) που έχουν ταχθεί κατά της εισβολής του Πούτιν.
Μας έκανε δηλαδή να καταλάβουμε, να θυμηθούμε πιο σωστά, πως πρόκειται για αρχηγό που ηγείται μίας παράταξης η οποία εάν κυβερνούσε θα έθετε την Ελλάδα στο περιθώριο. Εκτός εάν μας λέει ψέματα. Λέω εγώ τώρα…