Απόψεις

Υποκλοπές: Όλοι καταλαβαίνουν, λίγοι ξέρουν

Αλήθειες και ψέματα για ένα θέμα που όλοι μας καταλαβαίνουμε πολλά, αλλά κάνεις υπεύθυνος δεν μπορεί να μιλήσει ελεύθερα

Υποκλοπές: Όλοι καταλαβαίνουν, λίγοι ξέρουν
Αρθρογράφος: Ιορδάνης Χασαπόπουλος
Από Ιορδάνης Χασαπόπουλος

Όπως και να δει κάποιος τη μονομαχία των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, δεν μπορεί να μην σταθεί στη φράση του πρωθυπουργού: «Δεν γνωρίζω ποιους παρακολουθεί η ΕΥΠ».

Ο κ. Μητσοτάκης επένδυσε πολιτικά σε αυτή την τακτική, γιατί ήθελε να γίνει κατανοητό πως ό,τι είπε από την πρώτη στιγμή, ήταν αλήθεια. Ότι δηλαδή την εντολή παρακολούθησης του κ. Ανδρουλάκη δεν την έδωσε ο ίδιος.

Έτσι, με αυτόν τον τρόπο βγήκε και από τη δύσκολη θέση να εξηγήσει ποιος ήταν ο λόγος για τον οποίο παρακολουθήθηκε ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Κανείς δεν ξέρει αν εκ των υστέρων ο πρωθυπουργός έμαθε γιατί έγινε αυτό. Αφού, όμως, ήταν τόσο ισχυρός ο λόγος για τον οποίο έγινε η παρακολούθηση, γιατί, τότε, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός δεν το ανέφεραν στη Βουλή ή δεν ενημέρωσαν τους πολιτικούς αρχηγούς προσωπικά;

Ένας καχύποπτος θα έλεγε πως ίσως ο λόγος που έγινε η επισύνδεση Ανδρουλάκη δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, γι’ αυτό και δεν αξιοποιήθηκε πολιτικά καταλλήλως από τη Ν.Δ. Το βάρος τώρα πέφτει στους δύο αποπεμφθέντες, στον πρώην διοικητή της ΕΥΠ και τον στενό συνεργάτη του κ. Μητσοτάκη, να εξηγήσουν στην εξεταστική επιτροπή γιατί έγινε η συγκεκριμένη ενέργεια σε βάρος του κ. Ανδρουλάκη. Ο πρωθυπουργός προχώρησε ένα βήμα περισσότερο και είπε αρκετές φορές στη Βουλή, πως δεν γνωρίζει αν η ΕΥΠ παρακολουθεί κάποιον πολιτικό ή δημοσιογράφο. Με απλά λόγια, ήθελε να καταστήσει σαφές ότι δεν ανακατεύεται στο έργο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. 

Δεν μπορεί να πει κάποιος αν ο κ. Μητσοτάκης με αυτή την τακτική έπεισε την Ολομέλεια και την κοινή γνώμη. Αυτό θα το δείξουν, στην παρούσα φάση, οι δημοσκοπήσεις που τρέχουν ήδη και θα βγουν το επόμενο διάστημα. Αυτό, όμως, που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι πως ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε για μία ακόμη φορά και τοποθετήθηκε σαν να μην τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος. Όσο περνάει ο καιρός φαίνεται και πιο ξεκάθαρα πως ο κ. Μητσοτάκης υπολογίζει να «κάνει ταμείο» στο τέλος της τετραετίας, και τότε θα ζητήσει την στήριξη των πολιτών. Ξέρει και ο ίδιος, και το είπε στην ομιλία του, ότι αναλαμβάνει ένα πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος με την απόφασή του να κάνει εκλογές την άνοιξη του 2023.

Από τη μία η ακρίβεια, από την άλλη ο δύσκολος χειμώνας που αναμένεται, αλλά και τα λάθη που γίνονται, όπως αυτό των υποκλοπών, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τη φθορά τους τελευταίους μήνες της θητείας της. Και κινδυνεύει να χάσει το σταθερό μεγάλο προβάδισμα που είχε όλα αυτά τα χρόνια από την αντιπολίτευση. Όμως, ο πρωθυπουργός ποντάρει πολύ στο αίσθημα της σταθερότητας που έχουν ανάγκη οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. και του μεσαίου χώρου. Θεωρεί πως αν προκηρύξει τώρα εκλογές θα εισπράξει σημαντική πολιτική φθορά, εκτός των άλλων και από τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στη χώρα εξαιτίας της ακυβερνησίας την οποία θα χρεωθεί ο ίδιος και το κόμμα του.

Η ανησυχία του Μαξίμου είναι μήπως η κοινή γνώμη χρεώσει στον ίδιο τον πρωθυπουργό ότι άφησε ακυβέρνητη τη χώρα σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία. Γι’ αυτό, άλλωστε, και οι πολλές αναφορές στα όσα συμβαίνουν στην Ιταλία και τη Βρετανία, δύο μεγάλες χώρες που βρίσκονται ακέφαλες μέσα στην κρίση. Πάντως, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, και να ήθελε να κάνει πρόωρες εκλογές ο κ. Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε, γιατί αυτή την περίοδο η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.

Η εξάντληση της τετραετίας είναι, πια, μονόδρομος, για πολλούς λογούς. Πρώτον, γιατί θα έχει καταλαγιάσει ο θόρυβος από αυτή την υπόθεση Ανδρουλάκη. Αν δεν έρθουν στο φως άλλες αποκαλύψεις και νέα στοιχεία, σε οκτώ-εννέα μήνες θα κυριαρχούν άλλα θέματα στην προεκλογική ατζέντα. Δεύτερον, γιατί θα έχει βγάλει έναν ακόμη δύσκολο χειμώνα, όπου σχεδιάζεται να δοθούν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για να αντιμετωπισθεί η ακρίβεια, και τότε θα μπορεί καλύτερα να πείσει τους πολίτες ότι στα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ. η Οικονομία είναι το ισχυρό χαρτί της Ελλάδας. 

Στο τέλος της τετραετίας το βασικό επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη θα είναι πως η κυβέρνησή του κράτησε τη χώρα όρθια και την έβγαλε από τα δύσκολα στην περίοδο της πανδημίας και του πολέμο της Ουκρανίας. Αν τώρα προκηρύσσονταν εκλογές όλα αυτά τα επιχειρήματα και τα ατού της διακυβέρνησης θα είχαν μηδενισθεί και θα είχαν σκεπασθεί από το επιχείρημα γιατί παρακολουθήθηκε ο Ανδρουλάκης.

Δείτε επίσης