Μίλησε στους Αμερικανούς νομίζοντας ότι είναι Τούρκοι ψηφοφόροι
«Ο Ερντογάν με την ομιλία του στη Γ.Σ. του ΟΗΕ προσπάθησε να κερδίσει τις εντυπώσεις και να αλλάξει το εις βάρος του κλίμα που υπάρχει στο Κογκρέσο. Για μία ακόμη φορά όμως, γύρισε στην Άγκυρα με άδεια χέρια», γράφει ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος
Όλα ξεκινούν από την ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού στο Κογκρέσο τους πρώτους μήνες του χρόνου, όπου ο κ. Μητσοτάκης κέρδισε σημαντικούς πόντους και άλλαξε στους Αμερικανούς γερουσιαστές την εικόνα που είχαν για τις παραβιάσεις στο Αιγαίο και την πρακτική των Τούρκων.
Ήταν, ίσως, το πιο δυνατό πολιτικό χτύπημα της Αθήνας στην Άγκυρα τα τελευταία χρόνια.
Αυτή την άσχημη εικόνα της Τουρκίας στις Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησε να βελτιώσει ο Τ. Ερντογάν με την παρουσία του στη Νέα Υόρκη, με αφορμή τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Ο Τούρκος πρόεδρος φρόντισε να πάει στις Ηνωμένες Πολιτείες μερικές ημέρες πριν, για να κάνει ένα επικοινωνιακό σόου προκειμένου να παρουσιάσει στην αμερικανική κοινή γνώμη ένα διαφορετικό, πιο φιλοδυτικό πρόσωπο.
Βγήκε σε πάρκα, μίλησε και φωτογραφήθηκε με πολίτες και τουρίστες, και έκανε ό,τι ήταν δυνατόν, μέσω και του φιλοτουρκικού λόμπι των ΗΠΑ, για να κερδίσει πόντους στην κυβέρνηση Μπάιντεν.
Όλα αυτά έγιναν γιατί το προηγούμενο διάστημα η εικόνα του Ερντογάν να περπατά χέρι χέρι με το Ρώσο πρόεδρο Πούτιν, σε διεθνείς διασκέψεις, έκανε έξαλλους τους Αμερικανούς, βασική επιδίωξη των οποίων αυτή την περίοδο είναι να ηττηθεί ο Ρώσος πρόεδρος και να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Ο Ερντογάν από τη μία πλευρά αποτελεί το δεξί χέρι του Ρώσου προέδρου, τον οποίο στηρίζει με όλους τους τρόπους στη διεθνή σκακιέρα, και από την άλλη εκβιάζει και πιέζει τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους ώστε να κερδίσει εξοπλιστικά προγράμματα και κονδύλια για τη διαχείριση των προσφύγων.
Με απλά λόγια, ο Ερντογάν παίζει ένα διπλό παιγνίδι ισορροπιών στη διεθνή σκακιέρα, το οποίο πολλές φορές τον οδηγεί σε αδιέξοδο.
Για μία ακόμη φορά λοιπόν, πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες και αισθάνθηκε τη μεγάλη απομόνωση από Αμερικανούς και Ευρωπαίους. Έτσι, μην μπορώντας να κάνει οποιαδήποτε άλλη κίνηση έπαιξε το χαρτί του αδικημένου από την Ελλάδα.
Μίλησε στο αμερικανικό κοινό και στη Συνέλευση του ΟΗΕ νομίζοντας ότι μιλά στους Τούρκους ψηφοφόρους του.
Έβγαλε τις φωτογραφίες από τα αδικοχαμένα παιδιά προσφύγων στα τουρκικά παράλια, λέγοντας ψέματα πως η Ελλάδα και το Λιμενικό τα πνίγουν στα νερά του Αιγαίου.
Ο Ερντογάν δεν είχε άλλα επιχειρήματα για να συγκινήσει τους ομολόγους του και τον ΟΗΕ, γι’ αυτό και κατέφυγε στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών, τους οποίους χρόνια τώρα χρησιμοποιεί προκειμένου να εκβιάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση για να κερδίζει ο ίδιος κονδύλια.
Ατυχέστατο ήταν και το δεύτερο παράδειγμα που έφερε, για δήθεν καταπίεση των δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη.
Αυτό είναι μία από τις παλιές συνήθειες του Ερντογάν, ο οποίος προσπάθησε στο παρελθόν με τις περιοδείες του στη Θράκη, να μιλήσει για εθνική μειονότητα η οποία χάνει το δίκιο της από την ελληνική Πολιτεία.
Και εδώ, όμως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Στη Θράκη οι Έλληνες μουσουλμάνοι πολίτες ζουν πολύ καλυτέρα από κάθε άλλη μειονότητα.
Χρόνο με το χρόνο το βιοτικό τους επίπεδο ανεβαίνει, όπως αυξάνεται και όλων των χριστιανών Ελλήνων πολιτών στην ακριτική περιοχή.
Η Άγκυρα τόσα χρόνια είχε συνηθίσει, με μοχλό το προξενείο της Κομοτηνής και με υπέρογκα κονδύλια, να ελέγχει τη βούληση και την ψήφο μίας μεγάλης κατηγορίας μουσουλμάνων πολίτων στους Νομούς Ξάνθης και Ροδόπης.
Τώρα, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η παρουσία των Αμερικανών στον Έβρο, η δημιουργία του Φράχτη και η γεωστρατηγικη αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης έχουν θωρακίσει τη Θράκη απέναντι στις επιβουλές των Τούρκων.
Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι τις προηγούμενες εβδομάδες οι μουσουλμάνοι πολίτες της Θράκης έστειλαν ένα πολύ ξεκάθαρο μήνυμα στην Άγκυρα, όταν προσπάθησε να οργανώσει εκλογές για την ανάδειξη του ψευτομουφτή της περιοχής. Η συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων κάτοικων της Θράκης δεν πήγαν να ψηφίσουν, γυρίζοντας την πλάτη στις μεθοδεύσεις της Άγκυρας και του προξενείου.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ο Ερντογάν και η Άγκυρα χάνουν σιγά σιγά τα ερείσματά τους όχι μόνο στην τουρκική κοινή γνώμη, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, αλλά και στην περιοχή της Θράκης.
Το αδιέξοδο του Τούρκου προέδρου είναι εμφανές.
Όποιο μέτωπο και αν επιχειρήσει να ανοίξει, χάνει κατά κράτος. Και αυτό, γιατί οι Αμερικανοί δεν του συγχωρούν το διπλό παιγνίδι που παίζει με τη Μόσχα προκειμένου να σωθεί.
Οι ξένοι παρατηρητές βλέπουν ήδη πως υπό αυτές τις συνθήκες πηγαίνει σε εκλογές εγκλωβισμένος στην ακραία εθνικιστική ρητορική της αντιπολίτευσης, από τα ποσοστά της οποίας πιέζεται.
Κανείς δεν μπορεί να τον διαβεβαιώσει ότι με αυτή την τακτική θα κερδίσει τις εκλογές. Και όσο ο Ερντογάν βλέπει να υποχωρεί στις δημοσκοπήσεις, τόσο θα κλιμακώνει τις επιθέσεις και τις απειλές του με fake news εναντίον της Ελλάδας.