Απόψεις

Χρονιά Γκουαρντιόλα

Ο Αντώνης Κατσαρός γράφει στο Vradini.gr για τον τελικό του Champions League Μάντσεστερ Σίτι–Ίντερ στο Ολυμπιακό Στάδιο «Ατατούρκ» της Κωνσταντινούπολης

Πεπ Γκουαρντιόλα, τελικός Champions League, Τσάμπιονς Λιγκ, Μάντσεστερ Σίτι, Ίντερ,  Ολυμπιακό Στάδιο «Ατατούρκ», Κωνσταντινούπολη, ποδόσφαιρο, αθλητισμός
Αρθρογράφος: Αντώνης Κατσαρός
Από Αντώνης Κατσαρός

Η χρονιά που τελειώνει επιβεβαιώνει πως στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα! Το ζευγάρι του τελικού του Champions League Μάντσεστερ Σίτι – Ίντερ δείχνει απολύτως φυσιολογικό, όπως προέκυψε από τους ημιτελικούς αυτής της εβδομάδας.

Παρ’ όλα αυτά, εάν κάποιος δήλωνε από το ξεκίνημα ότι η αγγλική ομάδα θα έφτανε ξανά, μετά το 2021, να διεκδικήσει αυτό το τρόπαιο, αρκετοί θα τον αμφισβητούσαν. Είναι πολλά τα… δικαιώματα που έδωσε τα τελευταία χρόνια ο Πεπ Γκουαρντιόλα. Η ιστορία, όμως, είναι πλέον διαφορετική.

Αυτό που έζησα από κοντά στον επαναληπτικό ημιτελικό την περασμένη Τετάρτη στο Μάντσεστερ, χάρη στην αποστολή του Mega, είναι ποδοσφαιρικά… τρομακτικό! Η Μάντσεστερ Σίτι είναι –αυτή την ώρα– η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη και μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε! Μία ολόκληρη Ρεάλ –με τα προβλήματά της ασφαλώς, όπως οι «ηλικιωμένοι» σταρ, όμως Ρεάλ, και μάλιστα του Κάρλο Αντσελότι– έδειχνε στη ρεβάνς μικρή ομάδα, χωρίς τη δυνατότητα να αντισταθεί σε καμία ιδέα της Σίτι.

Η ώρα της κατάκτησης του κορυφαίου τίτλου για την άλλη πλευρά της πόλης του Μάντσεστερ έχει φτάσει, αρκεί στον τελικό της Κωνσταντινούπολης να μην κυριεύσουν τον Γκουαρντιόλα τα «συμπλέγματα των τελικών», όπως το 2021 κόντρα στην Τσέλσι. Να μην μπλοκάρει δηλαδή στο σχηματισμό της ενδεκάδας και να κάνει τα προφανή.
Το 2021, σε επιλογή χωρίς νόημα, τοποθέτησε τον Γκουντογκάν μπροστά από την τετράδα της άμυνας, αφήνοντας εκτός τον Ρόδρι! Ξεκίνησε δηλαδή τον τελικό χωρίς τον καλύτερο αμυντικό του μέσο, βάζοντας εκεί μεσοεπιθετικό που κανονικά παίζει στα όρια του φορ! Έχασε 1-0…

Για να επικρατήσει τώρα θα πρέπει να ξεπεράσει επίσης το εμπόδιο μίας ομάδας για την οποία κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι θα κατάφερνε να φτάσει έως εδώ. Η Ίντερ ωστόσο έχει δικό της, παράδοξο για τα ευρωπαϊκά στάνταρ, αγωνιστικό πλάνο, χωρίς εξτρέμ, με πολλά τρεξίματα, δύναμη και πολλούς δημιουργούς στα χαφ. Μαζί με αυτά έναν άνθρωπο στον πάγκο, τον Ιντζάγκι, που καταφέρνει να μην ακούει την έντονη κριτική και δουλεύει με τη βεβαιότητα ότι μπορεί. Αυτή η Ίντερ μπορεί να μην είναι ο δυσκολότερος αντίπαλος για τον Γκουαρντιόλα, σίγουρα όμως είναι ο πιο επικίνδυνος…

Δείτε επίσης