Για να αντιμετωπισθούν οι πυρκαγιές πρέπει να «σπάσουν αβγά»

Τι έγινε και η κυβέρνηση έχασε αυτό το καλοκαίρι το βηματισμό της στο κρίσιμο θέμα της αντιμετώπισης των πυρκαγιών;

Τι άλλαξε από την στρατηγική που ακολούθησε το 2020, όταν η κατάσβεση των πυρκαγιών αποτέλεσε, τότε, παράδειγμα προς μίμιση και μία έμμεση απάντηση στην τραγωδία στο Μάτι και στην τακτική που ακολουθούσε τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ;

Μήπως το μεγάλο ποσοστό της διαφοράς που πήρε η Ν.Δ. στις εκλογές δημιούργησε κλίμα εφησυχασμού στους υπεύθυνους και αρμόδιους υπουργούς; Μήπως φταίει ο ανασχηματισμός;

Θυμίζω ότι οι πυρκαγιές των προηγούμενων ετών, και κυρίως αυτή στη Βόρεια Εύβοια, στάθηκαν η αιτία για να αναδομηθούν δύο από τα κορυφαία στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης. Ο κ. Χρυσοχοΐδης, τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, και ο Νίκος Χαρδαλιάς, που πρώτα είχε αναλάβει γ.γ. Πολιτικής Προστασίας και αργότερα αναβαθμίστηκε σε υφυπουργό. Κάτι, πάντως, έχει συμβεί φέτος στο συντονισμό των υπηρεσιών, και όλοι, από τον πιο υψηλόβαθμο μέχρι τον τελευταίο αξιωματικό, παρατηρούσαν τις εκατοντάδες φωτιές να ξεπηδούν μέρα και νύχτα σε όλη την Ελλάδα, χωρίς κανείς να μπορεί να αντιδράσει αποτελεσματικά.

Η Ρόδος ήταν το πρώτο χτύπημα, μετά ακολούθησε η Αλεξανδρούπολη και ο Έβρος, και στο τέλος η Πάρνηθα. Βέβαια, θα πει κάποιος πως η βασική επιδίωξη της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού ήταν να μην χαθούν ανθρώπινες ζωές. Ούτε αυτό, όμως, μπόρεσε να το αποτρέψει στο τέλος, αφού στο δάσος της Δαδιάς εγκλωβίστηκαν και κάηκαν, πρώτα δεκαοκτώ και στη συνέχεια άλλοι δύο παράτυποι μετανάστες. Θα πρέπει, βέβαια, να πούμε πως δεν ήταν μικρή υπόθεση η εκκένωση ξενοδοχείων και μεγάλων περιοχών στη Ρόδο και η ασφαλής μετακίνηση 20.000 τουριστών και κάτοικων, μέσα σε ένα βράδυ.

Όπως δεν ήταν εύκολη υπόθεση η επιτυχημένη εκκένωση του πολύ μεγάλου Νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης τις κρίσιμες ώρες που πλησίαζε η φωτιά από τη βόρεια πλευρά της πόλης. Όταν δυσκόλεψαν επικοινωνιακά τα πράγματα η κυβέρνηση άρχισε να δίνει στοιχεία για τις περιπτώσεις για τις οποίες υπάρχουν υποψίες εμπρησμού. Από την αρχή της σεζόν προήχθησαν 163 ύποπτοι, από τους οποίους οι περίπου 80 συνελήφθησαν για εμπρησμό από δόλο.

«Και τι έγινε;», αναρωτιούνται οι περισσότεροι. Είναι τέτοιες οι ποινές και έχει διαμορφωθεί έτσι ο Ποινικός Κώδικας που κανείς από αυτούς δεν θα μείνει στη φυλακή. Άρα, το βασικό μήνυμα της Πολιτείας, είτε πρόκειται για εμπρησμό είτε πρόκειται για αμέλεια, είναι πως στην Ελλάδα υπάρχει ατιμωρησία. Για να μην μιλήσουμε για περιπτώσεις δραστών που ανήκουν σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, οι οποίοι αφήνονται ελεύθεροι χωρίς ποινές.

Το μεγάλο ερώτημα της επόμενης ημέρας από τη μεγάλη καταστροφή είναι αν στο κυβερνητικό επιτελείο θα συνεχίσουν με αυτή την τακτική να αντιμετωπίζουν τη σύγχρονη αυτή μάστιγα. Φέτος ήταν η χρονιά, σύμφωνα με τις εξαγγελίες των κυβερνητικών, που η χώρα μας είχε προμηθευτεί το μεγαλύτερο στόλο πυροσβεστικών μέσων, εναέριων και επίγειων, για να αντιμετωπίσει τις πυρκαγιές. Και φέτος κάηκαν τα περισσότερα στρέμματα από κάθε άλλη χρονιά σε όλη την Ελλάδα. Αν είναι να ξοδεύουμε τόσα χρήματα για την ενίσχυση των πυροσβεστικών δυνάμεων και να χάνουμε ολοένα και περισσότερα στρέμματα και περιουσίες, τότε κάτι γίνεται λάθος.

Οι ειδικοί επιστήμονες για τις πυρκαγιές το φωνάζουν εδώ και αρκετό καιρό, πως οι αρμόδιοι δεν αξιοποιούν όλα τα νέα επιστημονικά δεδομένα που υπάρχουν για την πρόληψη των πυρκαγιών και την αλλαγή του Περιβάλλοντος. Δίνουν έμφαση στις μονάδες πυρόσβεσης και δεν ενδιαφέρονται για τις επιστημονικές μεθόδους πρόληψης, λένε και ξαναλένε. Από την πλευρά τους οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες γνωρίζουν τι συμβαίνει στις περιοχές τους, αλλά δεν μπορούν να αντιδράσουν γιατί χρειάζεται να γίνουν διαρκείς συντονισμένες ενέργειες από το Κεντρικό Κράτος.

Για παράδειγμα, η Πολιτεία γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει στην περιοχή του Ασπροπύργου και στους πρόποδες της Πάρνηθας, αλλά δείχνει σα να μην θέλει να παρέμβει στη δράση συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων, οι οποίες καίνε λάστιχα, καλώδια και ό,τι άλλο βρουν, για να κάνουν εμπόριο.

Δεν είναι μια και δυο οι καταγγελίες που γίνονται στις Αρχές, πως σε ορισμένες περιπτώσεις οι πυρκαγιές μπαίνουν από συγκεκριμένες ομάδες, μόνο και μόνο για να επωφεληθούν ύστερα από το πλιάτσικο σε σπίτια, περιουσίες και χωράφια. Φέτος το πανελλήνιο έμαθε τι γίνεται και στην ευαίσθητη περιοχή του Έβρου. Δεν είναι τυχαίες οι δημόσιες αναφορές των υπευθύνων πως σε συγκεκριμένα σημεία που χρησιμοποιούν οι διακινητές παράτυπων μεταναστών, κάθε χρόνο ξεπηδούν εστίες πυρκαγιών. Οι υπεύθυνοι γνωρίζουν πολύ καλά πως οι διακινητές μόλις δουν τα «σκούρα», χρησιμοποιούν όποια μέθοδο μπορούν, για να ξεφύγουν.

Το συμπέρασμα από αυτές τις απλές διαπιστώσεις είναι πως η αντιμετώπιση των πυρκαγιών είναι ένα πολυσύνθετο πρόβλημα, για το οποίο πέρα από τα μέτρα δασοπροστασίας, πυρόσβεσης, που χρειάζονται κάθε χρόνο, απαιτούνται ακόμη:

- Συνεργασία με τους επιστήμονες για τις αλλαγές που επιφέρει η κλιματική αλλαγή.

- Εκσυγχρονισμός του δικτύου μεταφοράς ρεύματος, αλλά και ειδικό σχέδιο των αστυνομικών δυνάμεων για την επιτήρηση συγκεκριμένων ομάδων που αποδεδειγμένα εμπλέκονται σε εμπρησμούς.

Δυστυχώς, η χώρα μας εκπέμπει προς όλους, Έλληνες και ξένους, πως είναι μία χώρα ξέφραγο αμπέλι, στο οποίο κυριαρχεί η ατιμωρησία στο όνομα της Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και ο κάθε ένας κάνει ό,τι θέλει και ο μέσος πολίτης πιστεύει πως οι πυρκαγιές είναι μία καταστροφή που δεν αντιμετωπίζεται και το οποίο μοιραία θα χτυπά κάθε καλοκαίρι τη χώρα του.