Ποια είναι η πραγματική στρατιωτική δύναμη Ελλάδας και Τουρκίας;

Τα γεγονότα τους τελευταίους μήνες στην ανατολική Μεσόγειο μόνο ευχάριστα δεν είναι και όχι αποκλειστικά εξαιτίας της Τουρκικής προκλητικότητας. Η Τουρκία βρήκε χώρο να «παίξε» με την ειρήνη στην περιοχή κυρίως λόγω του κενού που άφησαν οι ανταγωνισμοί των μεγάλων δυνάμεων, όπως της Αμερικής που αποσύρεται από διάφορα μέτωπα της σαν αυτό της Συρίας και δευτερευόντως της Ρωσίας που καλύπτει το κενό, δίνοντας «υπεργολαβία» στην Τουρκία που δεν έχει «προβλήματα» εσωτερικών αντιδράσεων από τις συμπλοκές σε εμπόλεμες ζώνες.

Φυσικά αυτό που καίει περισσότερο την Ελλάδα τους τελευταίους μήνες, είναι οι απειλές της Τουρκίας για την ΑΟΖ και το προκλητικό μνημόνιο με την Λιβύη, πέρα των μακροχρόνιων παραβιάσεων και τέλος το προσφυγικό καθώς η Ελλάδα είναι πύλη εισόδου για όσους προσπαθούν να εισέλθουν την Ευρωπαϊκή ένωση.

Το κλίμα πάντως είναι τεταμένο και το μόνο που μπορεί να εμποδίσει τον Ερντογαν στην προκλητική πολιτική του και από την κλιμάκωσή της είναι η αποτρεπτική ισχύς των Ενόπλων δυνάμεων και η αποφασιστικότητα να απαντήσει η Ελλάδα.

Ποια όμως είναι η εικόνα των ένοπλων δυνάμεων και σε αριθμούς αλλά και ποιοτικά χαρακτηριστικά; Γιατί μπορεί σε απόλυτους αριθμούς να υπερέχει η Τουρκία, σε οικονομικά μεγέθη να μας έχει φτάσει η γείτονα χώρα, αλλά σε ποιότητα προσωπικού και ιδίως μετά το πραξικόπημα κατά του Ερντογάν να στερείται ηγετών, αν κι έχει εμπειροπόλεμα στελέχη από τις διάφορες ζώνες πυρός, με τους Κούρδους στην ανατολική Τουρκία και πρόσφατα στην Βόρεια Συρία.

Πάντως τα μνημόνια ήταν καταστροφικά για την Ελλάδα και την άμυνα της χώρας, τόσο σε υλικό όσο και σε στελέχη, αλλά και σε βάθος χρόνου η κατάσταση θα χειροτερέψει λόγω της δημογραφικής κατάρρευσης που παρατηρείται μετά το 2010 και η οποία θα αρχίσει να γίνεται εμφανής την επόμενη δεκαετία. Ως προς τα οικονομικά, τα περιέγραψε αναλυτικά ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος στην Βουλή κατά την ψήφιση του Προϋπολογισμού.

Με εντολή της τρόικας, οι απόφοιτοι των παραγωγικών σχολών (ΣΣΕ, Ικάρων, Δοκίμων) μειώθηκαν κατά 50% και την δεκαετία 2009-2019, μειώθηκαν οι δαπάνες της διοικητικής μέριμνας (καύσιμα, ανταλλακτικά, συντήρηση) κατά 1 δις ευρώ ήτοι63% και τα εξοπλιστικά κατά το αστρονομικό 80% δηλαδή1,70 δις ευρώ, κάτι που σε άλλη χώρα θα είχε καταστρέψει τις ένοπλες δυνάμεις. Παρά όλα αυτά ηΕλλάδα διατηρεί το αξιόμαχοσευψηλό επίπεδο, από τις περισσότερες χώρες του ΝΑΤΟ, χάρη στην αυταπάρνηση και τις θυσίες του ένστολου δυναμικού

Αντίθετα με την Ελλάδα, η Τουρκία ξεκίνησε ξέφρενους εξοπλισμούς ενώ στην χώρα μας η αμυντική βιομηχανία, με αποκλειστική ευθύνη των πολιτικών ηγεσιών, ξέπεσε σε γενική ανυποληψία και έτσι παρά του ότι υπάρχουν υποδομές, επιστημονικό προσωπικό και μηχανικοί με εμπειρία που έγιναν δυσεύρετοι στο εξωτερικό και συμβόλαια με εξαγωγές σε ξένους στρατούς, εδώ να συζητούν πως θα κλείσουν το ένα μετά το άλλο τα εργοστάσια. Έτσι έχουμε φτάσει η Τουρκία να έχει ναυπηγία και η ποντοπόρος Ελλάδα να ξεπουλάει και τις δεξαμενές.

Το προσωπικό