Δίκη Χρυσής Αυγής: Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν «οργανωμένο έγκλημα» είπε ο πατέρας του

Ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Κακοργημάτων της Αθήνας, που δικάζει σε δεύτερο βαθμό την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, συνεχίστηκε σήμερα η ακροαματική διαδικασία με τις καταθέσεις του πατέρα του Παύλου Φύσσα, Παναγιώτη, της αδελφής του Ειρήνης, ενώ ολοκλήρωσε την κατάεθσή της η μητέρα του, Μάγδα Φύσσα.

«Είδα τον Παύλο πεσμένο με τα μάτια ανοιχτά»

Στην αρχή της κατάθεσής του, ο πατέρας του Παύλου Φύσσα, Παναγιώτης, είπε ότι ο γιος του πήγαινε πρώτη φορά στο συγκεκριμένο καφενείο, χωρίς να γνωρίζει ότι ήταν άντρο Χρυσαυγιτών.

«Αν γινόταν το παιχνίδι πριν μια βδομάδα ο Παύλος θα ήταν ζωντανός», ανέφερε και συνέχισε:

«Πάντα βλέπαμε τα παιχνίδια μαζί, τελευταία στιγμή μου λέει «θα το δούμε μαζί;». Του είπα «δεν έχω κλείσει, γιατί αναβλήθηκε, ψάξε και βρες», οπότε έφυγε. Μετά από καμιά ώρα μου λέει «θα πάω κατά τις 20:00», του λέω «πού», μου λέει «στο Κοράλλι», του λέω «τι είναι αυτό», μου λέει «μια καφετέρια, την ξέρεις, δίπλα στο προποτζίδικο». Δεν είχα δώσει σημασία, πήγαινα πολλά χρόνια στο προπό, εκεί ήταν οι φίλοι μου, του λέω «καλά, εντάξει».

Αυτό σημαίνει ότι δεν ήξερα ούτε εγώ, ούτε ο Παύλος ότι ήταν άντρο Χρυσαυγιτών ών, συνεπώς βρέθηκε σε λάθος μέρος. Έπεσα για ύπνο και με πήρε τηλέφωνο η νύφη μου, μου λέει «τρέχα στην Τσαλδάρη έχουν μαχαιρώσει το παιδί». Τα ‘χασα, το πρώτο πράγμα λέω «θα πάρω το αμάξι», σκέφτηκα «τον μαχαίρωσαν και είναι ακόμα εκεί»; Θυμάμαι ότι βλέπω στα 100 μέτρα δυο μηχανάκια, παπάκια, έχουν κλείσει τον δρόμο και έναν της αστυνομίας. Σκέφτηκα ότι ήταν επίτηδες για το ασθενοφόρο, μετά κατάλαβα τι είχε γίνει. Πήγα στο σημείο δεν είχε κίνηση ένα αμάξι που ερχόταν έστριψε, ή δεξιά ή αριστερά».

Η συγκλονιστική περιγραφή του Παναγιώτη Φύσσα

«Είδα τον Παύλο πεσμένο, με τα μάτια ανοιχτά και κοίταξα στο πεζοδρόμιο αν έχει αίμα. Περίμενα να δω πολύ αίμα και δεν είχε καθόλου. Λέω «ευτυχώς, τον έχουν γρατσουνίσει», είδα μια κοιλιά πρησμένη, λέω στη Χρύσα «τι έχει ο Παύλος». «Έχει κουραστεί», μου λέει, «πάω στο αφτί του και του λέω «Παύλο, Παύλο» πίστευα ότι θα συνέλθει εκείνη τη στιγμή. Ένας αστυνομικός καραφλός λέει «σηκωθείτε να κάνουμε τη δουλειά μας». Εκεί πετάγεται η Χρύσα και του λέει «Τώρα ρε καθίκι ήρθες; Όταν σε παρακάλαγα δεν ερχόσουν;». «Με μπερδεύετε με κάποιον άλλον» της λέει, «εσύ ήσουν ρε, βλέπεις κάποιον άλλον καραφλό;». Μετά ήρθε το ασθενοφόρο, την βάλανε πάνω. Μπαίνω στο αμάξι ακολουθούσα και όταν είδα ότι δεν έβαλε σειρήνα και δεν είχε αναπτύξει ταχύτητα κατάλαβα ότι είχε τελειώσει ο Παύλος. Είχα μια ελπίδα, φτάσαμε στο Κρατικό και λέω στους τραυματιοφορείς «πέστε μου ζει;», «θα σας πει ο γιατρός». Τους λέω «αργήσατε», μου λένε «δεν φταίμε εμείς, ερχόμασταν από Ελευσίνα, τα άλλα από την Αθήνα [ασθενοφόρα] ήταν πιασμένα».

Και συμπλήρωσε:

«Είχα πει στους δικηγόρους μου να ερευνήσουν την υπόθεση, αν όντως ήταν πιασμένα τα ασθενοφόρα. Όταν μπήκα μέσα βλέπω το παιδί και, με τα μάτια μόνο, που κοίταξα τον γιατρό, κατάλαβα ότι είχε γίνει. Του λέω «φταίει η καθυστέρηση του ασθενοφόρου;» μου λέει «όχι, ήταν επαγγελματικό, έχει στρίψει το μαχαίρι, δεν θα μπορούσαμε τίποτα να κάνουμε». Τώρα για την αστυνομία και επειδή για τον Ρουπακιά έχει βγει ότι ήταν καλό παιδί θα πω κάποια πράγματα. Στην Ικαρία μετά από ένα χρόνο με συνάντησε ένας και μου λέει για τον Ρουπακιά «από μικρό παιδί ήμασταν γείτονες και από τότε ήταν αλήτης». Έσπαγε τα μαγαζιά με ένα ρόπαλο, πουλούσε και προστασία κάποτε, πάλευε και σούμο, αυτά μου τα είπε και δεν μπορώ να τα αποδείξω».

Ήταν «οργανωμένο έγκλημα»

«Ξέρω, λοιπόν, και πιστεύω ότι ήταν οργανωμένο το έγκλημα και γιατί ένας δολοφόνος όταν θέλει να δολοφονήσει ή μάλλον όταν παίρνει εντολή θα πρέπει να φτιάξει ένα σχέδιο. Ήθελε να μετρήσει τον Παύλο και κυρίως να τον μυρίσει. Ήθελε να τον πλησιάσει φιλικά και φιλικά τον πλησίασε.

Και ρωτάω, αν δεν είχε εντολή ο Ρουπακιάς να σκοτώσει τον Φύσσα, υπήρχαν δύο παιδιά τραυματισμένα, γιατί δεν πήγαν σε αυτά; Γιατί πήγε στον Παύλο; Δεν έχω απάντηση. Δεν θα πάλευε εκείνος; Χαλάρωσε ο Παύλος, ήταν σε θέση άμυνας. Το σχέδιο ήταν να τον πλησιάσει φιλικά και δεν φόραγε ρούχα της ΧΑ. Ο Παύλος τον θυμήθηκε και εκεί τον βρήκε χαλαρό και τον μαχαίρωσε.

Το έγκλημα ήταν οργανωμένο. Φαίνεται από τον τρόπο που είχαν κλείσει τον δρόμο, από τους αστυνομικούς που ήταν από την πλευρά που ήταν οι χρυσαυγίτες που ήταν 40 άτομα. Η ανακρίτρια μου είπε ακόμα ότι μέχρι και πυροβολισμό θα μπορούσαν να ρίξουν για να τους διαλύσουν. Δεν τα προστατέψαν τα παιδιά. Και όταν λέει η αστυνομικός: «ε όχι και μαχαίρι»…

Για μένα ήταν ο Άγγος, αυτός πήρε τηλέφωνο και είπε «υπάρχει εδώ ο Φύσσας μαζί με άλλους είκοσι και μας βρίζουν». Αυτός για μένα πρέπει να πάει ισόβια, αυτός είναι ο δεύτερος δολοφόνος μετά τον Ρουπακιά, φούσκωσε τα μυαλά όλων. Προφανώς αν τον γνώριζε ο Άγγος, τους εξαγρίωσε, μας κάνεις και το μάγκα σου λέει μέσα στο σπίτι μας.

Η Χρύσα ζήτησε από τους αστυνομικούς, είπε «κάντε κάτι να προστατέψετε τα παιδιά! Πάτε με αυτούς;». Τη δεύτερη φορά είχανε φύγει από το Κοράλλι είπε σε αυτόν «Θα τα σκοτώσουν τα παιδιά» και της απάντησε «Όχι δε θα τα σκοτώσουν, ξύλο θα παίξουν».

Οι χρυσαυγίτες νομίζουν ότι αυτοί είναι πατριώτες και ότι όλοι οι άλλοι είναι εχθροί. Απλά εγώ ξέρω να λέω ότι έχει ακουστεί ο άνθρωπος, τι άνθρωπος, τελος πάντων, όταν σκοτώνει κτήνος είναι…».

«Καμιά κουβέρτα έχεις να δώσουμε στους αστέγους;»

Συνεχίζοντας ο πατέρας του Παύλου Φύσσα είπε: «Δεν είμαι, δεν τα ξέρω αυτά τα ραπ, ροκ, δεν τα παρακολουθώ. Θυμάμαι ότι έλεγε, «καμιά κουβέρτα έχεις να δώσουμε στους αστέγους;». Είχε και ένα όνειρο σε ένα οικόπεδο στον Άγιο Διονύσιο, στο σταθμό, να φτιάξει κάτι για τους αστέγους. Ο Παύλος ήταν περήφανος γι’ αυτό που ήτανε».

ΘΑ πρέπει να σημειωθεί ότι ο Παναγιώτης Φύσσας είπε: «Δεν είμαι, δεν τα ξέρω αυτά τα ραπ, ροκ, δεν τα παρακολουθώ. Θυμάμαι ότι έλεγε, «καμιά κουβέρτα έχεις να δώσουμε στους αστέγους;». Είχε και ένα όνειρο σε ένα οικόπεδο στον Άγιο Διονύσιο, στο σταθμό, να φτιάξει κάτι για τους αστέγους. Ο Παύλος ήταν περήφανος γι’ αυτό που ήτανε».

«Είπαμε θα τα πούμε μετά και αυτό το μετά δεν ήρθε ποτέ»

Η Ειρήνη Φύσσα, αδελφή του Παύλου, ανεβαίνοντας στο βήμα του μάρτυρα είπε:

«Τελευταία φορά που είδα τον αδελφό μου ήταν 17 Σεπτεμβρίου 2013. Είχε έρθει σπίτι μου, είχαμε περάσει μαζί μια απλή οικογενειακή μέρα χαιρετηθήκαμε λέγοντας θα τα πούμε μετά και αυτό το μετά δεν ήρθε ποτέ. Την επόμενη φορά που είδα τον αδελφό μου, ήταν στο νεκροτομείο. Γιατί; Γιατί το τάγμα εφόδου της Νίκαιας ήρθε στο Κερατσίνι για να τον δολοφονήσει. Τα έχω πολύ απλά τα πράγματα στο μυαλό μου. Ξέρω ότι πήγε να δει τη μπάλα κ δεν γύρισε. Δολοφονήθηκε μέσα στη γειτονιά μας».

Η μάρτυρας τόνισε τη δύσκολη κατάσταση που έρχεται η ίδια και η οικογένεια της κάθε φορά που καλούνται να καταθέσουν ενώπιον του δικαστηρίου. «Θα μου δώσετε λίγο χρόνο, γιατί ξέρετε κάθε φορά που ερχόμαστε εδώ πέρα φεύγουμε πάρα πολύ ταραγμένοι. Περνάμε μία δοκιμασία εννιά χρόνια. Πέρα από το πένθος μας, δεν υπάρχει αυτό που ζούμε, να νιώθουμε εμείς υπεύθυνοι, να βλέπουμε το μίσος στα πρόσωπα τους. Να μας έχουνε σκοτώσει τον άνθρωπό μας και να φοβόμαστε να ζητήσουμε το δίκιο μας».

Η Ειρήνη Φύσσα, που δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας, κατέθεσε όσα γνωρίζει από την κοπέλα του αδελφού της και όσα της είχε μεταφέρει καθώς ήταν παρούσα.

«Φεύγοντας από την καφετέρια υπήρχαν 10-15 άτομα με όπλα, άρβυλα και ρούχα παραλλαγής, υπήρχε αστυνομία στο σημείο. Ο Παύλος και η παρέα του απλά ήθελαν να φύγουν. Δεν μπορούσαν να πάρουν τα αμάξια τους και ανέβηκαν προς την οδό Τσαλδάρη (…) Περνώντας τον δρόμο ο αδελφός μου και οι φίλοι του, πήγαιναν οι άλλοι από πίσω τους και φώναζαν “θα σας γαμήσουμε κότες”. Ένας φίλος του ρώτησε τον Παύλο “τι κάνουμε τώρα;” Και ο Παύλος είπε “τώρα τρέχουμε”. Ο Παύλος δεν έτρεξε”.

Πρόεδρος: Κρατούσαν κάτι κι χρυσαυγίτες;
Μάρτυρας: Κράνη, ρόπαλα, σιδηρογροθιές
Πρόεδρος: Έγινε κάποια συμπλοκή;
Μάρτυρας: Την ώρα που πέρασε ο αδελφός μου και υπήρχαν οι βρισιές και οι απειλές από τους χρυσαυγίτες, τα παιδιά έφυγαν, ο Παύλος έμεινε πίσω, τον κράτησαν και πίσω. Τον χτυπούσαν σε κύματα. Τον χτυπούσαν, έφευγαν, τον ξαναχτυπούσαν, ξαναέφευγαν. Όσο έβλεπαν ότι ο Παύλος δεν πέφτει, μεγάλωνε το μίσος τους. Γιατί ο Παύλος δεν έπεφτε εύκολα”.

«Δεν θα απαντήσω σε αυτές τις ερωτήσεις. Είμαι η μάνα του δολοφονημένου»

Κατά την έναρξη της σημερινής διαδικασίας ολοκλήρωσε την κατάθεσή της η Μάγδα Φύσσα, μητέρα του Παύλου.

Η Μάγδας Φύσσα εξετάστηκε από την πλευρά της υπεράσπισης, όπου και δεν έλειψαν οι ειρωνείες με την πλευρά της Πολιτικής Αγωγής να ζητάει σεβασμό προς το πρόσωπο της μάρτυρα.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί επως, αφού η κατάθεση της μητέρας του Παύλου Φύσσα είχε ολοκληρωθεί αρκετή ώρα πριν, η συνήγορος υπεράσπισης των Η. Κασιδιάρη, Στ. Μπούκουρα και Χρ. Αλεξόπουλου, Βάσω Πανταζή θέλησε να υποβάλει ερωτήσεις στη μάρτυρα, με την Πολιτική Αγωγή να διαμαρτύρεται έντονα ότι δεν τηρείται η δικονομική τάξη και ότι δεν μπορεί κάθε δικηγόρος να επαναφέρει μάρτυρες προς εξέταση.

Με την ανεκτικότητα της έδρας η Μάγδα Φύσσα επανήλθε στο βήμα του μάρτυρα αλλά δεν απάντησε σε καμία ερώτηση καθώς η δικηγόρος του Κασιδιάρη τη ρωτούσε… αν θεωρεί ότι η στάση της όλα αυτά τα χρόνια βοήθησε ώστε οι χρυσαυγίτες να τη συλλυπηθούν, αν γνωρίζει ότι ο Η. Κασιδιάρης έχει μετανιώσει για το χαστούκι στη Λιάνα Κανέλλη ή αν ξέρει ότι ο τότε βουλευτής και εκπρόσωπος Τύπου της Χρυσής Αυγής είχε υπερψηφίσει πρόταση σε Βουλή για ενός λεπτού σιγή μετά τη δολοφονία Φύσσα.

«Δεν θα απαντήσω σε αυτές τις ερωτήσεις. Είμαι η μάνα του δολοφονημένου» είπε η Μάγδα Φύσσα και αποχώρησε. Την ίδια ώρα ο καταδικασμένος Γ. Λαγός αποχωρούσε και εκείνος με τη σειρά του από τη δικαστική αίθουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άρνηση της μάρτυρα να απαντήσει στις ερωτήσεις.

Β. Πανταζή: Σε ερώτηση από τους συναδέλφους μου σχετικά με το αν κάποιος βουλευτής σάς ζήτησε συγγνώμη ή σας συλλυπήθηκε είπατε «όχι». Θεωρείτε ότι με τη στάση που έχετε κρατήσει δώσατε τη δυνατότητα σε κάποιον να σας συλλυπηθεί;

Πολιτική Αγωγή: Τώρα είναι ερώτηση αυτό;

Β. Πανταζή: Ρωτώ, λοιπόν, επειδή έμαθα ότι είπατε σε συνάδελφό μου…

Μ. Φύσσα: Δεν απαντώ. Κατάλαβα, την άκουσα, δεν απαντώ.

Β. Πανταζή: Είπατε ότι εννιά χρόνια μετά αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί καθόλου να μην θέλετε να σας συλλυπηθούν. Αν θυμάστε τη στάση που κρατήσατε στο δικαστήριο του πρώτου βαθμού που ήρθαν να σας συλλυπηθούν στην αίθουσα…

Μ. Φύσσα: Σοβαρολογείτε τώρα; Με κατεβάσατε κάτω, ενώ έχω τελειώσει, να μου κάνετε αυτή την ερώτηση; Εάν με συλλυπηθήκανε; Να σας ρωτήσω, τον Μπούκουρα μέσα στη Βουλή να κλαίει τι να πει στα παιδιά του; Να σας πω εγώ να τους πει, ότι είναι δολοφόνος και να προσπαθήσει αν μπορεί να μην τα κάνει δολοφόνους.