Μαρτυρίες σοκ για τον πάτερ Αντώνιο-Τα μεταμεσονύκτια μπάνια και τα παιδιά «σκλάβοι»
Πρόσωπα από τη δομή της Καλαμάτας τον χαρακτηρίζουν «νάρκισσο» και προχωρούν σε αποκαλύψεις «φωτιά» για τις εντολές του
Βροχή πέφτουν οι καταγγελίες για τα όσα φέρονται να γίνονταν τα τελευταία χρόνια στην προνοιακή δομή «Κιβωτός του Κόσμου. Τα στόματα από ότι φαίνεται ανοίγουν από τα ίδια τα παιδιά που έχουν πέσει θύματα ασέλγειας αλλά και ξυλοδαρμών αλλά και από τους εργαζομένους στις δομές της Κιβωτού.
Το χειρότερο δε όλων είναι ότι ο καταιγισμός των καταγγελιών επικεντρώνονται στον πατέρα Αντώνιο, τον ιερέα και άνθρωπο που όπως ο ίδιος δηλώνει έχει δώσει την ψυχή του 25 ολόκληρα χρόνια για αυτά τα παιδιά.
Άνθρωποι που βρίσκονται στην δομή της Κιβωτού Καλαμάτας, η οποία λειτουργεί τα τελευταία 2,5 χρόνια, κάνουν λόγο για φόβο που υπήρχε στο πρόσωπο του πατέρα Αντώνιου, καταλογίζοντας του ναρκισσισμό και χαρακτηρίζοντας τον ως περίεργο χαρακτήρα.
Οι μαρτυρίες εργαζομένων αλλά και παιδιών στην Κιβωτό του Κόσμου Καλαμάτας είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές καθώς κάνουν λόγο για «φόβο» που υπήρχε γύρω από το πρόσωπο του ιδρυτή της ΜΚΟ, αλλά και για το γεγονός ότι ο Πατέρας Αντώνιος ήταν απόμακρος με τους εργαζομένους της δομής με τους οποίους δεν είχε καμία επαφή μαζί του.
Οι εργαζόμενοι τον χαρακτηρίζουν ακόμη «νάρκισσο» και ιδιαίτερα περίεργο άνθρωπο, ο οποίος είχε επαφή μόνο με πρόσωπα του «οικείου» περιβάλλοντος του, που είχαν σημαντικό «ρόλο» σε όλες τις δομές και όχι μόνο σε αυτή της Καλαμάτας.
Τα μεταμεσονύχτια μπάνια με τον πατέρα Αντώνιο και τα παιδιά «σκλάβοι»
Όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ η ΕΡΤ, κομβικό σημείο στη διερεύνηση της όλης υπόθεσης, είναι το διάστημα που έφυγαν για πάντα από τη δομή της Καλαμάτας τα μεγαλύτερα παιδιά. Είναι η ίδια περίοδος, που περιέγραψε ο 19χρονος ότι έγιναν όσα κατήγγειλε.
Τότε λοιπόν αποχώρησαν ξαφνικά από τη δομή τρία παιδιά και μετά από λίγες μέρες ακολούθησαν άλλα δυο. Όλα άνω των 13 ετών. Οι λόγοι δεν έγιναν γνωστοί στους περισσοτέρους ανθρώπους γύρω από τη δομή ενώ η «φημολογία» στα ενδότερα της Κιβωτού ανέφερε ότι τιμωρήθηκαν γιατί τους βρήκαν «κουπόνια με στοίχημα» ή ότι «τραγουδούσαν τραπ».
Μάλιστα, για το ένα παιδί που αποχώρησε έγινε και αναφορά από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευσης Μεσσηνίας, στην εισαγγελία πρωτοδικών γιατί δεν ξαναεμφανίστηκε στο σχολείο του, έμεινε στην τάξη από απουσίες (ενώ μέχρι τότε ήταν ένα παιδί που πήγαινε στο σχολείο) και καθώς ήταν κάτω των 15 ετών που η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική.
Λίγο αργότερα, από αυτή την ξαφνική αποχώρηση των παιδιών, κάποια λίγο μικρότερα παιδιά, κλήθηκαν στην Αθήνα για ένα Σαββατοκύριακο από τον Πάτερ και στην επιστροφή τους αναπτύχθηκε «φημολογία» μέσα στη δομή για κακομεταχείριση όσων είχαν φύγει τις προηγούμενες μέρες από την Καλαμάτα.
Τότε δε, δημιουργήθηκε και ένας «τρόμος» στα παραμένοντα παιδιά στη δομή γύρω από την Αθήνα.
Μετακινήσεις παιδιών από δομή σε δομή-
Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ, υπάρχουν περιγραφές για συχνές μετακινήσεις παιδιών από δομή σε δομή, χωρίς οι περισσότεροι από τους εργαζομένους να έχουν λόγο σε αυτές τις μετακινήσεις ή να γνωρίζουν την αιτία.
Μάλιστα αναφέρθηκε μια περίπτωση όπου ο Πάτερ Αντώνιος τηλεφώνησε στη δομή ζητώντας σε μισή με μια ώρα, να ετοιμάσουν ένα παιδί (ή και περισσότερα) να το στείλουν στην Αθήνα με το ΚΤΕΛ.
Εκεί ο τρόφιμος της δομής μπορεί να έμενε για 2 μέρες μέχρι και ένα μήνα ή μπορεί ακόμα να βρισκόταν και σε άλλες δομές της Κιβωτού ανά τη χώρα.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα παιδιά αυτά ήταν ταυτόχρονα και μαθητές σε σχολεία της Καλαμάτας, από τα οποία απουσίαζαν χωρίς δικαιολογία το χρονικό διάστημα που ο Πάτερ τα είχε καλέσει στην Αθήνα ή είχαν προσωρινά μεταφερθεί σε άλλες δομές.
Επίσης, μεταξύ των παιδιών που φιλοξενούνταν στη δομή, γίνονταν και κάποιου είδους διακρίσεις. Άλλος είχε πολύ ακριβό κινητό και ακριβά ρούχα και άλλος ελάχιστα χρήματα στην τσέπη του.
Οι «σκληρές εργασίες» και παιδιά που επέστρεφαν «ερείπια»
Ταυτόχρονα από τις μαρτυρίες γίνεται σαφές ότι τα παιδιά έκαναν σκληρές εργασίες ακόμη και τα μικρότερα, με αποτέλεσμα αυτά να επιστρέφουν στη δομή πολύ κουρασμένα και εξαντλημένα.
Μάλιστα κάνουν λόγο για σκληρές εργασίες που έκαναν τα παιδιά στον κήπο, και τα οποία γυρνούσαν «ερείπια» από τα ξαφνικά ταξίδια στην Αθήνα.
Παράλληλα τα παιδιά και οι εργαζόμενοι έκαναν λόγο για «δώρα» που έφερναν γονείς και η δομή τα κράταγε για να τα δώσει ο «Πάτερ» στα παιδιά, και αρκετά άλλα…
Κάποιοι μάλιστα είπαν ότι είχαν μιλήσει για κάποια πράγματα σε αρμόδιους μέσα στη δομή αλλά ουδέποτε ακούστηκε η φωνή τους.
Εργαζόμενοι και παιδιά της δομής λένε χαρακτηριστικά ότι «κανείς δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά» για το τι συνέβαινε όταν ο Πάτερ Αντώνιος ζητούσε και έμενε μόνος με τα παιδιά, πήγαιναν για μπάνιο κυρίως μεταμεσονύκτιες ώρες ή όταν πήγαιναν σε άλλες δομές και στην Αθήνα.
Περιγράφοντας τη λειτουργία της δομής μίλησαν για μια «Κουστωδία» με ανθρώπους που είχαν την απόλυτη εμπιστοσύνη του ιδρυτή του Οργανισμού και «Σκλάβους», τα παιδιά της δομής και την πλειονότητα των εργαζομένων που δεν άνηκαν στο «στενό» πυρήνα ενώ ήταν και «αναλώσιμοι» καθώς άλλαζαν ανά τακτά χρονικά διαστήματα.