Απολογείται ο σταθμάρχης - Βαρύ το κατηγορητήριο για το φριχτό δυστύχημα, οι ποινές
Ομολόγησε το μοιραίο λάθος του, το οποίο απέδωσε στην «κακιά ώρα»
Ο σταθμάρχης αντιμετωπίζει σοβαρές κατηγορίες όπως την κακουργηματική πράξη της διατάραξης ασφαλείας των συγκοινωνιών αλλά και του πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματος της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή, και της σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο συνήγορος του σταθμάρχη κ. Στέφανος Παντζαρτζίδης ο πελάτης του «αναλαμβάνει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί» αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο οι ευθύνες να στραφούν και σε άλλα πρόσωπα.
Ποιος είναι ο 59χρονος σταθμάρχης
Ο Β.Σ. έπιασε δουλειά στον ΟΣΕ, το 1989, σε ηλικία 25 ετών και λόγω της πολυετούς παραμονής του στον τομέα των αποσκευών, στον ΟΣΕ ήταν γνωστός ως αχθοφόρος και παρέμεινε στο πόστο του μέχρι το 2011.
Εκείνη την περίοδο, με την Ελλάδα βυθισμένη στην οικονομική ύφεση, είχε αρχίσει να εφαρμόζεται η κινητικότητα στο δημόσιο και ο σιδηροδρομικός υπάλληλος, ο οποίος ήταν πια 46 ετών, αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό. Έτσι βρέθηκε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και μετά από διάφορα πόστα κατέληξε να μοιράζει τα σχολικά βιβλία.
Η περυσινή προκήρυξη θέσεων σταθμάρχη στον ΟΣΕ αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον του για την παλιά του δουλειά και έτσι ξεκίνησε τις διαδικασίες για την επιστροφή του, την οποία πέτυχε πριν από μερικούς μήνες και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2022.
Το σκεπτικό του, σύμφωνα με όσους τον γνώριζαν, ήταν να γυρίσει στον ΟΣΕ στη θέση του σταθμάρχη, για να εξασφαλίσει υψηλότερη σύνταξη και να εργαστεί στην Καλαμπάκα, σε έναν ήσυχο σταθμό, χωρίς πολλές απαιτήσεις. Για να πετύχει τον στόχο του χρησιμοποίησε το «παραθυράκι» του κανονισμού, ο οποίος, παρότι είχε ηλικιακό όριο τα 42 έτη για τους σταθμάρχες, αυτό δεν ίσχυε για τους εργαζόμενους στον ΟΣΕ.
Από τον Αύγουστο του 2022 έως τις αρχές Ιανουαρίου 2023 ο 59χρονος σιδηροδρομικός είχε ολοκληρώσει τη θεωρητική και την πρακτική του εκπαίδευση αλλά και τη διαδικασία των εξετάσεων, ώστε να έχει -τυπικά τουλάχιστον- τη δυνατότητα να καθίσει στην «ηλεκτρική» καρέκλα του σταθμάρχη ως υπεύθυνος για τις ζωές των επιβατών.