Εξομολόγηση ψυχής από την μητέρα της Μελίνας Παρασκάκη που πέθανε στο χειρουργείο

Οκτώ χρόνια μετά τον ξαφνικό και άδικο θάνατο της 4χρονης Μελίνας Παρασκάκη που μπήκε στο χειρουργείο του Βενιζέλειου Νοσοκομείου Ηρακλείου Κρήτης, για μια επέμβαση ρουτίνας και έσβησε από αλλεργικό σοκ, η μητέρα της Δήμητρα, κάνει κατάθεση ψυχής.

Η Δήμητρα Παρασκάκη, μετά το τέλος της δίκης χθες στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Ανατολικής Κρήτης, που καταδίκασε την αναισθησιολόγο σε 18 μήνες φυλάκιση, μιλά για τον εφιάλτη που έζησε η ίδια, ο σύζυγος της αλλά και η δίδυμη αδερφή της Μελίνας, η Έλλη.

Σε μια κατάθεση – εξομολόγηση ψυχής η Δήμητρα Παρασκάκη που το Νοέμβριο του 2016 έφερε στη ζωή ένα ακόμη παιδί την 7χρονη σήμερα Ανδριάννα, μιλά για τις τραγικές στιγμές που έζησαν σαν οικογένεια.

Η Δήμητρα που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σουηδία, πήγε να ζήσει μόνιμα στην Κρήτη και συγκεκριμένα στη Νεάπολη το 2010 όταν πια αποφάσισε ότι ο Μάνος ήταν ο άνθρωπος της ζωής της.

Μιλώντας στο Cretalive ανέφερε ότι το 2011 έφερε στον κόσμο τις δίδυμες κορούλες τους, την Έλλη και τη Μελίνα.

Για το μοιραίο εκείνο πρωινό όπου το παιδί μπήκε στο χειρουργείο για επέμβαση ρουτίνας, η Δήμητρα Παρασκάκη ανέφερε ότι το παιδί της, έκλαιγε πολύ.

Έκλαιγε πολύ η Μελίνα

Οι γονείς της, όπως είπε η ίδια η μητέρας της προσπαθούσαν να την καθησυχάσουν. Είχαν φέρει μαζί παιχνίδια και μαρκαδόρους ζωγραφικής. "Να, εδώ θα ζωγραφίσουμε όταν βγεις με το καλό και έρθεις στο δωμάτιο" της έλεγαν. Το παιδί όμως συνέχισε να κλαίει. Μία νοσοκόμα την πήρε αγκαλιά δήθεν να της δείξει το Χριστουγεννιάτικο δένδρο. Προχώρησαν στα ενδότερα. Η πόρτα έκλεισε. Τέλος. Τα δάκρυα τρέχουν ποτάμι στα μάγουλα της Δήμητρας. "Δεν θυμάμαι αν πρόλαβα να την φιλήσω… Όλα έγιναν γρήγορα επειδή έκλαιγε".

Όταν η Μελίνα "έσβησε", η Δήμητρα υπέστη ισχυρό σοκ. "Έκλαιγα όλη την ώρα αλλά ήμουν ήσυχη. Μια παράξενη ησυχία…".

Οπως αναφέρει το Cretalive.gr, ακόμη και σήμερα νιώθει άσχημα που το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε ήταν να τρέξει κοντά στην Έλλη. Κοιμόταν στο σπίτι φιλικού προσώπου. Ήταν η πρώτη φορά που χώριζαν οι δύο αδερφούλες. "Την ξύπνησα… Με ρώτησε που είναι η Μελίνα. Της είπα στον ουρανό. Πήρε και την κόκκινη σημαία της η Μελίνα στον ουρανό", μου είπε.

"Η Έλλη δεν έχασε μόνο την αδερφή της, έχασε και τους γονείς της, κατά κάποιο τρόπο. Έχασε αυτό που ήξερε. Τον πρώτο καιρό δεν μας ήθελε. Δεν μας κοιτούσε καν. Δεν έτρωγε. Κοιμόταν με τους παππούδες. Έφτιαχνε με τα τουβλάκια της σκάλες και τις νύχτες τις άφηνε έξω για να κατέβει η Μελίνα από τον ουρανό. Με το μυαλό της προσπαθούσε να βρει λύση να επιστρέψει η αδερφή της".

"Κοιμόμουν μέρα-νύχτα. Είχα άρνηση να σηκωθώ από το κρεβάτι. Είχα παραιτηθεί. Έκαναν μεγάλες προσπάθειες να με σηκώσουν…Όταν κάποια στιγμή η μαμά μου έφυγε, καθίσαμε με την Έλλη στο πάτωμα. Με κοίταξε στα μάτια και μου είπε "τώρα είμαστε οι δύο μας". Αν δεν ήταν η Έλλη, θα είχαμε δώσει και οι δύο τέλος στη ζωή μας".

Όπως εξομολογείται, ακόμα και όταν κήδευαν το παιδί, εκείνη πίστευε ότι ήταν ψέμα και θα σηκωθεί. "Το μυαλό μου έπαιζε τέτοια παιχνίδια. Μετά είχα μεγάλη ανάγκη να μιλήσω με μαμάδες που είχαν χάσει τα παιδιά τους, να τις ρωτήσω πώς θα συνεχίσω να ζω και αν υπάρχει ελπίδα να καταλαγιάσει ο πόνος".

Τον Νοέμβριο του 2016 στις ζωές της Δήμητρας, του Μάνου και της Έλλης "εισέβαλλε" με τον πιο όμορφο τρόπο η Ανδριάννα. "Αυτό το μωρό το ήθελα πολύ για την Έλλη και πάλευα να είμαι καλά. Αυτό το μωρό ήταν ευλογία για όλους μας".