Γιατί οι Ρώσοι ολιγάρχες θα πρέπει να ξεχάσουν τις επαύλεις τους στο Λονδίνο
«Το Λονδίνο είναι για τους δισεκατομμυριούχους ό,τι η ζούγκλα της Σουμάτρα για τους ουρακοτάγκους. Είμαστε το φυσικό τους περιβάλλον», συνήθιζε να λέει ο τότε δήμαρχος της βρετανικής πρωτεύουσας και νυν πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον
Η απόφαση μιας κυβέρνησης να «παγώσει» ακίνητα, που ανήκουν σε μέλη απολυταρχικών καθεστώτων στο πλαίσιο διεθνών κυρώσεων, έχει ληφθεί πολλές φορές στο παρελθόν.
Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι, ποια είναι τελικά η τύχη αυτών των κτηρίων, αν επιστρέφουν δηλαδή κάποια στιγμή στους ιδιοκτήτες τους ή αν τυγχάνουν κάποιας άλλης μορφής εκμετάλλευσης.
Όπως γράφει σε άρθρο του το περιοδικό Politico, σήμερα η αγωνία των Ρώσων ολιγαρχών, που τα τελευταία χρόνια είχαν κάνει περίπου «αποικία» τους το Λονδίνο, θα πρέπει να έχει χτυπήσει κόκκινο. Κι αυτό γιατί, αν προσπαθούν να ψάξουν στο παρελθόν την απάντηση για το τι θα γίνει με την ακίνητη περιουσία τους, τα σχετικά παραδείγματα δεν είναι ενθαρρυντικά.
Για παράδειγμα 10 χρόνια μετά την επιβολή κυρώσεων στους Λίβυους, που κατείχαν ακίνητα στο Ηνωμένο Βασίλειο στον απόηχο της αραβικής επανάστασης το 2011, ούτε τούβλο δεν έχει επιστραφεί στους ιδιοκτήτες του, αφού τα κτήρια αυτά παραμένουν «παγιδευμένα» στην λονδρέζικη πρωτεύουσα. Για την ακρίβεια οι κυρώσεις αυτές αφορούσαν τρία κτήρια στο κεντρικό Λονδίνο συνολικής αξίας 957εκατ. ευρώ, στα οποία το μόνο που επιτρέπεται είναι οι εργασίες συντήρησης τους ώστε να λειτουργούν σαν γραφεία. Δεν μπορεί όμως να γίνει καμιά ανακαίνιση σε αυτά, ούτε φυσικά να πουληθούν σε άλλους επενδυτές. Και όπως δείχνουν τα πράγματα δεν υπάρχει καμιά περίπτωση οι Λίβυοι ιδιοκτήτες τους να τα ξαναπάρουν στα χέρια τους, όσο η πολιτική αστάθεια συνεχίζει στη χώρα μετά το λιντσάρισμα του δικτάτορα Μουαμάρ Καντάφι. «Από το υπουργείο Οικονομικών συνήθως λέγεται πως ότι παγώνει δεν ξεπαγώνει ποτέ», αναφέρει στο Politico ο Τζέρεμι Γκρέι, ο κτηματομεσίτης που έχει αναλάβει τη διαχείριση των προαναφερθέντων κτηρίων.
Αυτή η πραγματικότητα αποτελεί μια δραματική προειδοποίηση για τη ρωσική ελίτ, που είχε καταφύγει σχεδόν σύσσωμη στο Λονδίνο, αγοράζοντας αθρόα ακίνητα με αποτέλεσμα πολλοί να μιλούν για το Λοντόνγκραντ ή για τη νέα Μόσχα στον Τάμεση. Το δίχως άλλο η βρετανική κυβέρνηση καλωσόρισε τους Ρώσους και το χρήμα τους τα πρώτα χρόνια μετά την οικονομική κρίση.
«Το Λονδίνο είναι για τους δισεκατομμυριούχους ό,τι η ζούγκλα της Σουμάτρα για τους ουρακοτάγκους. Είμαστε το φυσικό τους περιβάλλον», συνήθιζε να λέει ο τότε δήμαρχος της βρετανικής πρωτεύουσας και νυν πρωθυπουργός ολόκληρου του Ηνωμένου Βασιλείου, Μπόρις Τζόνσον.
Τώρα, τι θα συμβεί σήμερα, μετά τη ρωσική εισβολή στα ρωσικά εδάφη, στην έπαυλη με τις 15 κρεβατοκάμαρες του Ρόμαν Αμπράμοβιτς, στο κτηριακό συγκρότημα αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ του Όλεγκ Ντεριπάσκα και στην εντυπωσιακή βικτωριανή οικία του Μιχάηλ Φρίντμαν στο Λονδίνο, ουδείς μπορεί να πει με ασφάλεια. Με δεδομένο όμως ότι κυρώσεις εναντίον των προαναφερόμενων ολιγαρχών, που στέκονται στο πλευρό του Βλαντιμίρ Πούτιν στον πόλεμο που έχει κηρύξει στην Ουκρανία, είναι σκληρότερες από αυτές που επιβλήθηκαν στους Λίβυους δισεκατομμυριούχους, μάλλον κάποιοι έπαιξαν και έχασαν όλα τα λονδρέζικα αποκτήματα τους. Μια λύση είναι η επίτευξη διαχείρισης τους στα πρότυπα που αναφέρθηκαν παραπάνω, ενώ, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό, αποκλείεται η ολοκληρωτική κατάσχεση τους λόγω των νομικών προβλημάτων που αυτή εγείρει.