Εμανουέλ Μακρόν: Ο βασιλιάς… παραμένει γυμνός

«Η νίκη δεν είναι ποτέ οριστική», είχε πει κάποτε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. Αυτό ακριβώς αποδεικνύει η επανεκλογή του Εμανουέλ Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας τον Απρίλιο και η πρόσφατη αδυναμία του κόμματός του «Ensembe!» («Μαζί!») να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές, μετατρέποντας τη μεγάλη νίκη του σε συντριπτική ήττα.

«Ο Μακρόν συγκλονισμένος» έγραψε η «Liberation», ενώ οι «Times» έκαναν λόγο για τον πρώτο νεοεκλεγέντα Γάλλο πρόεδρο από το 1965 που στερείται κάθε ικανότητας να κυβερνήσει.

Ο ίδιος τώρα ζητά πολιτική πλειοψηφία και όχι μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, από την οποία η Ευρώπη μπορεί να ξέρει καλά, αλλά η Γαλλία δεν έχει καμία ιδέα. Ούτε, όμως, ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, που ήρθε δεύτερος στις βουλευτικές εκλογές με την αριστερή συμμαχία «Nupes», ούτε η Μαρίν Λεπέν και το κόμμα της «Εθνική Συσπείρωση», που τερμάτισε τρίτο, φαίνονται διατεθειμένοι να του κάνουν τη χάρη, προσδοκώντας πιθανότατα την προκήρυξη νέων εκλογών που αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο περαιτέρω αποδυνάμωσης του Μακρόν, με δεδομένο ότι 7 στους 10 Γάλλους χάρηκαν που έχασε την πλειοψηφία, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενεργήθηκε για λογαριασμό τηλεοπτικού σταθμού.

Ο Γάλλος πρόεδρος θεωρείται βέβαιο ότι θα συνεχίσει τις επαφές με τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα της χώρας για την άρση του αδιεξόδου, αλλά οι αναλυτές μιλούν ήδη για πέντε δύσκολα χρόνια μπροστά του, πιο ταραγμένα από αυτά της πρώτης του θητείας. Το πρώτο θύμα φαίνεται πως θα είναι η μεταρρυθμιστική του ατζέντα, με τον περιβόητο νόμο για αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης να απειλεί να βγάλει ανά πάσα στιγμή και πάλι τους Γάλλους πολίτες στους δρόμους. Και αυτό, γιατί ακόμα και η έκκλησή του να υποστηρίξουν μεμονωμένες μεταρρυθμίσεις οι ηγέτες των αντίπαλων κομμάτων έπεσε στο κενό, τόσο από τους σοσιαλιστές όσο και από τους ρεπουμπλικανούς, που έκαναν λόγο για έναν πρόεδρο που δε θέλει να βάλει «νερό στο κρασί του», αλλά προσπαθεί με πλάγιους τρόπους να περάσει το δικό του ενώ έχει χάσει ήδη την εμπιστοσύνη των Γάλλων πολιτών.

Μέσα σε όλα, ως μεγαλύτερη αποτυχία του Μακρόν θεωρείται ότι κατέστησε τη Λεπέν και την Ακροδεξιά γενικότερα, ένα κανονικό κόμμα που μπορεί να βρεθεί στην πρώτη γραμμή της γαλλικής εξουσίας, όπως ακριβώς και η συμμαχία «Nupes», που περιλαμβάνει, όμως, τους σοσιαλιστές και τους Πράσινους, δύο κόμματα με μακρά πορεία στη γαλλική πολιτική σκηνή. Όπως εξηγεί ο Ορελιέν Μοντόν, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μπάαθ με ειδίκευση στην Ακροδεξιά στην Ευρώπη και τη Ριζοσπαστικοποίηση, η Λεπέν, που σύμφωνα με την προαναφερθείσα δημοσκόπηση ενσαρκώνει καλύτερα το ρόλο της αντιπολίτευσης για το 43% των Γάλλων από τον Μελανσόν, θα χρησιμοποιήσει την αύξηση της δύναμής της στις βουλευτικές εκλογές για να περάσει το μήνυμα ότι η Ακροδεξιά βρίσκεται σήμερα περισσότερο από ποτέ κοντά στην εξουσία της Γαλλίας και ολόκληρης της Ευρώπης.

Με δεδομένο ότι η Ε.Ε. καλείται σήμερα να διαχειριστεί τη χειρότερη κρίση στην Ιστορία της, που πυροδότησε ο ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία, έχοντας τις πιο αδύναμες κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, εκτός από τη Γαλλία, και στη Γερμανία του Όλαφ Σολτς και στην Ιταλία του Μάριο Ντράγκι, οι αναλυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα μελλούμενα.