Σύνοδος G20: Τα «παιχνίδια», το παρασκήνιο και οι «καυτές» διαρροές
Ο Σι Τζινπίνγκ έκλεψε την παράσταση... και ο Τζο Μπάιντεν έκανε τη δουλειά του
Ο Τζο Μπάιντεν τα είπε με τον Σι Τζιπίνγκ, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε τη βοήθεια του Εμανουέλ Μακρόν και ο Τζάστιν Τριντό «κατσαδιάστηκε» ως ο «πληροφοδιότητης» της G20.
Τι κι αν οι διοργανωτές της διήμερης συνόδου ήθελαν την επισιτιστική, την ενεργειακή και την κλιματική κρίση να είναι τα βασικά θέματα της, η γεωπολιτική πήρε γοργά κεφάλι με τον καθένα από τους προαναφερόμενους να πιέζει για την προώθηση της δικής του ατζέντας.
Για του λόγου το ασφαλές, ο Αμερικανός πρόεδρος πρωτοστάτησε στην έντονη καταδίκη του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, που υπονομεύει την παγκόσμια οικονομία, από τις περισσότερες χώρες που συμμετείχαν στο διεθνές φόρουμ, ωστόσο μετά την οριακή επιβίωση του στις πρόσφατες ενδιάμεσες εκλογές, αρνήθηκε να κάνει τη χάρη του Βλαντιμίρ Ζελένσκι να εμπλέξει το ΝΑΤΟ στο καυτό μέτωπο μετά τον (ουκρανικό και όχι ρωσικό) πύραυλο που έσκασε στην Πολωνία.
Ο ίδιος μάλιστα, παρότι έχει ξεκαθαρίσει πολλές φορές ότι θεωρεί την Κίνα τη μεγαλύτερη απειλή για τις ΗΠΑ, έριξε δίχτυα για την επαναπροσέγγιση τους δηλώνοντας ότι ποτέ του δεν πίστεψε ότι μια επίθεση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ταιβάν είναι ένα άμεσο ενδεχόμενο.
Ομοίως στην περίπτωση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίο συναντήθηκαν κεκλεισμένων των θυρών επιβεβαίωσε μεν τη στήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης στο τουρκικό αίτημα για πολεμικά αεροσκάφη F-16, ωστόσο το χαλί κάτω από τα πόδια του Τούρκου προέδρου τράβηξε πάλι μόλις λίγες ώρες αργότερα ο Γερουσιαστής και Πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ, ο οποίος, αφού τον κατηγόρησε ότι έχει συνεργαστεί με τους πιο σκληρούς δικτάτορες, δεσμεύτηκε ότι όσο περνάει ο λόγος του τέτοιο μαχητικό σκάφος δεν πρόκειται να δει ούτε για δείγμα.
Θα έλεγε κανείς ότι ο πρόεδρος της γειτονικής χώρας πήρε μια γεύση από το δικό του παιχνίδι, αφού σχεδόν ταυτόχρονα με τη διαρροή πληροφοριών που τον ήθελαν να λέει ότι θα μπει στην Ελλάδα άξαφνα κάποια νύχτα, ζητούσε από τον Γάλλο ομόλογο του να μεσολαβήσει για διάλογο με τη χώρα μας. Με φόντο την απουσία του Βλαντιμίρ Πούτιν δήθεν υπό τον φόβο δολοφονίας του και τη διπλωματική (;) αδιαθεσία του Σεργκέι Λαβρόφ, που τον απομόνωσαν άπαντες στη σύνοδο, πρωταγωνιστής της, σύμφωνα με τους αναλυτές, αναδείχτηκε ο Κινέζος πρόεδρος.
Ο Σι Τζινπίνγκ δεν είχε μόνο μια «θετική και εποικοδομητική» συνομιλία με τον Αμερικανό ομόλογο του, αλλά κουβέντιασε με τον πρωθυπουργό της Αυστραλίας, Άντονι Αλμπανέζε, για πρώτη φορά από το 2016 και αποδέχτηκε την παρότρυνση του Γάλλου προέδρου να πιέσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν για να διαπραγματευτεί το τέλος του πολέμου.
Παρότι η ακριβής θέση τη Κίνας στην ανακοίνωση του διεθνούς φόρουμ, με την οποία καταδικάστηκε ο πόλεμος, δεν είναι σαφής, οι αναλυτές εκτιμούν ότι πρόκειται για την πρώτη σαφή απόσταση που παίρνει ο Κινέζος πρόεδρος από τη δράση του Ρώσου ομολόγου του, με προφανή τη διάθεση του να ανοίξει ξανά τη χώρα του προς τον έξω κόσμο, προσβλέποντας σε μια θέση βασικού παίχτη στις παγκόσμιες εξελίξεις.
Το γεγονός άλλωστε ότι ο πρωτοεμφανιζόμενος Ρίσι Σούνακ έσπευσε επίσης να πει μαζί του δυο κουβέντες ιδιαιτέρως, σε αντίθεση με την εχθρική στάση που κρατούσε το Ηνωμένο Βασίλειο με την προκάτοχο του στο τιμόνι απέναντι στην Κίνα, επιβεβαιώνει μια γενικότερη αλλαγή στάσης, ενώ το τράβηγμα του αυτιού του Τζάστιν Τριντό από τον Σι Τζινπίνγκ επειδή ο πρώτος διέρρευσε το περιεχόμενο της ιδιωτικής τους συνομιλίας δείχνει ότι ο Κινέζος πρόεδρος είναι πρόθυμος να ρίξει νερό… στο τσάι του, αλλά όχι και να αλλοιώσει εντελώς τη σκληρή γεύση του…