Ετοιμάστε βαλίτσες για διακοπές στη Σελήνη
Η ρομποτική αποστολή «Artemis I» προσεληνώθηκε για να ετοιμάσει… αποικία
Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»
Τον επόμενο μήνα η ΝΑΣΑ θα γιορτάσει μία ξεχωριστή επέτειο. Πενήντα χρόνια πριν, οι τελευταίοι αστροναύτες που επισκέφτηκαν το φεγγάρι επέστρεψαν στη Γη, αφήνοντας πίσω τους σημάδια ότι το ανθρώπινο είδος κατάφερε να περπατήσει σε έναν άλλο κόσμο.
Σήμερα, η ρομποτική αποστολή «Artemis I» που έφτασε με επιτυχία στη Σελήνη και θα κάνει το γύρο της πριν επιστρέψει σε 20 ημέρες, αποτελεί τη μεγάλη πρόβα για τη δημιουργία της πρώτης… φεγγαρο-αποικίας. Ένα όνειρο τρελό, όχι όμως απατηλό είναι για τους σχεδιαστές του η επιστροφή του ανθρώπου στο φεγγάρι και η μελλοντική μετατροπή του σε… παραθεριστική κατοικία του στο Διάστημα!
Το πρώτο βήμα, άλλωστε, έγινε με την ιστορική άφιξη της «Artemis Ι» στη Σελήνη. Η κάψουλα «Orion» πέρασε ήδη τη σκοτεινή πλευρά της, την οποία πλησίασε σε απόσταση 130 χιλιομέτρων, και πέταξε κοντά στην επιφάνειά της, εποπτεύοντας τα σημεία προσεδάφισης των αποστολών «Απόλλων 11, 12 και 14», που αντιπροσωπεύουν ένα τεράστιο ορόσημο για τη δοκιμαστική αυτή πτήση των 4,1 δισ. δολαρίων που ξεκίνησε την περασμένη Τετάρτη.
Οι κάμερες της κάψουλας έστειλαν αμέσως πίσω μία εικόνα της Γης, μία μικροσκοπική μπλε σφαίρα που περιβάλλεται από απέραντο μαύρο, δικαιώνοντας το σχόλιο του Ζέμπουλον Σκόλι, υπεύθυνου της ΝASA γι’ αυτή την πτήση, που είπε ότι «η επιτυχία της αποστολής έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία». Την εξέλιξή της παρακολουθεί ενδελεχώς και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ΕSA), καθώς κατασκεύασε κάποια από τα δομικά στοιχεία του διαστημικού θαλαμίσκου.
Μετά την προσέγγισή του στη Σελήνη, ο διαστημικός θαλαμίσκος θα απομακρυνθεί προκειμένου να διαγράψει ευρύτερη τροχιά. Σήμερα, αναμένεται να καταρρίψει το ρεκόρ της αποστολής «Απόλλων 13», φθάνοντας σε απόσταση 400,171 χλμ. από τη Γη, ενώ δύο ημέρες αργότερα θα έχει διανύσει περισσότερα από 430.000 χλμ., τη μεγαλύτερη απόσταση δηλαδή που έφθασε ποτέ διαστημόπλοιο που έχει δυνατότητα μεταφοράς πληρώματος.
Η ΝASA θεωρεί ότι η επιτυχημένη ολοκλήρωση της τρέχουσας αποστολής στη Σελήνη, έπειτα από 50 χρόνια, θα αποτελέσει εφαλτήριο για την κατασκευή μίας μόνιμης αστροναυτικής βάσης, την οποία μάλιστα έχει ήδη ονομάσει «Στρατόπεδο βάσης Άρτεμις».
Εκεί θα κατασκευαστεί μία δομή που θα μοιάζει με σύγχρονη διαστημική καμπίνα και «τροχόσπιτο» και θα επιτρέπει στα πληρώματα να παραμένουν στο φυσικό μας δορυφόρο επί περίπου δύο μήνες. Από κοντά και η Ρωσία, που ετοιμάζεται να επιστρέψει επίσης στο φεγγάρι μετά από 46 χρόνια, με την αποστολή «Luna 25». Όλη αυτή η φρενίτιδα για τη μεγάλη «μετακόμιση» στη Σελήνη, έχει προκαλέσει δεκάδες ερωτήματα για το αν αυτή πρέπει να κυνηγηθεί με κάθε μέσο, αν δικαιολογείται το τεράστιο κόστος μίας «αποικίας» στα εδάφη της, και αν είναι σωστό ιδιωτικές εταιρίες να αναλάβουν τη μεταφορά των μελλοντικών «κατοίκων» της.
Στην πραγματικότητα, η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη. Υπάρχουν αυτοί που επιμένουν, όπως ο Βρετανός αστρονόμος Μάρτιν Ρις και ο Αμερικανός συνάδελφός του Ντόναλντ Γκόλντσμιθ, ότι μόνο οι αυτοματοποιημένες μηχανές πρέπει να κάνουν αυτή τη διαδρομή, αφού οι «αστροναύτες χρειάζονται περισσότερη φροντίδα, δηλαδή αέρα, νερό, φαγητό, χώρο διαμονής και προστασία απέναντι στην επιζήμια ραδιενέργεια», ενώ το κόστος κάθε μελλοντικής αποστολή «Artemis» θα ξεπερνά κατά πολύ τα 2 δισ. δολάρια.
Κάποιοι άλλοι όμως, όπως ο καθηγητής Αστρονομίας του Birkbeck College London Ίαν Κρόφορντ, επιχειρηματολογούν ότι οι τελευταίοι αστροναύτες, δηλαδή ο Τζιν Τσέρναν και ο Χάρισον «Τζακ» Σμιτ, που περπάτησαν στο φεγγάρι, διάνυσαν 30 χιλιόμετρα, ενώ τα ρομποτικά σκάφη που έχουν πάει στον Άρη έχουν χρειαστεί πολλά χρόνια για να διανύσουν την ίδια απόσταση. Για τον ίδιο, εξάλλου, η επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη είναι μία πράξη έμπνευσης για ένα διαφορετικό, καλύτερο μέλλον για όλη την ανθρωπότητα.