Ανοίγει τη «βεντάλια» των απειλών ο Ερντογάν με το βλέμμα στην κάλπη

Κλιμακώνει τη ρητορική ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όσο πλησιάζουν οι τουρκικές προεδρικές εκλογές, ανοίγοντας «βεντάλια» διεκδικήσεων έναντι της Ελλάδας.

Απώτερος σκοπός της τουρκικής ηγεσίας είναι να αναγκάσει την Αθήνα να καθίσει στο «τραπέζι των διαπραγματεύσεων» με τους όρους της Άγκυρας με βάση το ανατολίτικο παζάρι «όσα περισσότερα θα βάλει τόσα περισσότερα θα πάρει».

Στο πλαίσιο αυτό ο Ερντογάν επαναλαμβάνει και τις απειλές του στυλ «θα έρθουμε ένα βράδυ ξαφνικά» στοχεύοντας κυρίως στην ελληνική κοινή γνώμη και όχι την τουρκική, η οποία μετράει ήδη νεκρούς από το Ιράκ και της Συρία, αλλά συνεχίζει την επεκτατική πολιτική.

Όσο πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «δίνει τα ρέστα του» με παροχές, υποσχέσεις συμφωνίες με τις επιχειρήσεις στο εσωτερικό για να ανατρέψει της πληθωριστικές πιέσεις που έχουν ισοπεδώσει το βιοτικό επίπεδο των Τούρκων πολιτών, ειδικά των χαμηλών στρωμάτων.

Παράλληλα επιχειρεί να κερδίσει τις εκλογές με τους Τούρκους του εξωτερικού, οι οποίοι δε βρίσκονται στην ίδια δεινή κατάσταση όπως αυτοί στο εσωτερικό της χώρας. Οι Τούρκοι της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Γαλλίας και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, δεν έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με την απογείωση του τιμάριθμου και βλέπουν εντελώς διαφορετικά την κατάσταση στην Τουρκία και τη διεθνή θέση της χώρας.

Οι διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας

Η Τουρκία εγείρει συνεχώς διεκδικήσεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων που ξεκινούν από την αμφισβήτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας αντίθετα βέβαια με το διεθνές δίκαιο και φτάνει μέχρι τις απειλές για κατάληψη των νησιών και για «καταπίεση» των δικαιωμάτων μουσουλμάνων στην Ελλάδα.

Η τουρκική στρατηγική βασίζεται σε νομικίστικα αληθοφανή επιχειρήματα, τα οποία βέβαια είναι εντελώς αντίθετα με το διεθνές δίκαιο. Χαρακτηριστικό είναι το casus belli (αιτία πολέμου) για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια και προσφάτως επεκτάθηκε και νοτίως της Κρήτης όπου βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή το τουρκικό δημιούργημα της τουρκολιβυκού μνημονίου ως «οικονομικό παιδί« της «Γαλάζιας πατρίδας».

Πρώτιστος στόχος της Άγκυρας είναι οι υδρογονάνθρακες σε Αιγαίο και Κρήτη, αλλά η Τουρκία δεν στοχεύει μόνο στην οικονομία, αλλά και στην κατάληψη εδαφών, αφού ανά τακτά χρονικά διαστήματα βγάζουν στη δημοσιότητα χάρτες όπου ονομάζουν ελληνικά εδάφη «τουρκικά» ή εφυερίσκουν ψευδοιστορικά επιχειρήματα να τουρκοποιήσουν την ελληνική ιστορία.

Η αναβλητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων να αναγνωρίσουν την πραγματική τουρκική επεκτατική διάθεση, ενέτεινε την τουρκική προκλητικότητα, ενώ τώρα η κυβέρνηση επιχειρεί να καλύψει το χαμένο έδαφος δεκαετιών απέναντι σε ενέργειες που κάνει η Άγκυρα διεθνώς τουλάχιστον από το 1974 και μετά.

Ο Ερντογάν και το βαθύ τουρκικό κράτος βλέπει την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών να αλλάζει σε επίπεδο εξοπλισμών, τόσο στα μαχητικά όσο και στις φρεγάτες, όπου η ελληνική πλευρά όχι μόνο έχει κερδίσει το χαμένο έδαφος, αλλά έχει πάρει ταχνολογικό προβάδισμα, ενώ και στο μεγάλο ζήτημα των drones, η Αθήνα έχει βρει λύσεις.

Ωστόσο αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Τουρκία έχει φτάσει σε αυτό το σημείο και από δικά της «λάθη», ανοίγματα στο νέο διεθνές σύστημα που αλλάζει και που αμφισβητεί «αξίες» όπως η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ και της Δύσης, αλλά των ηγετικών χωρών στον αραβικό κόσμο και το Ισλάμ.

Ωστόσο το συνεχές ανατολίτικο παζάρι συνήθως της αποφέρει οφέλη να οποία μένει να αποδειχθούν από την ιστορία αν είναι προσωρινά.

Όπως το πρόσφατο με τα F-16V, για την απόκτηση των οποίων η Άγκυρα είναι δυνατόν να έχει παζαρέψει τα πάντα: από την είσοδο της Σουηδία και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, μέχρι την μείωση της προκλητικότητας στο Αιγαίο ελέω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Όσο πλησιάζουν οι εκλογές ο Ερντογάν «παίζει μπάλα» μόνος αφού η αντιπολίτευση θα ανακοινώσει τον υποψήφιό της για την προεδρία το Φεβρουάριο, με τον Τούρκο πρόεδρο να έχει στη διάθεσή του όλα τα «χαρτιά της τράπουλας», από στέρηση πολιτκών δικαιωμάτων των αντιπάλων του στο εσωτερικό μέχρι επεισόδιο στο εξωτερικό, αρκεί να είναι ελεγχόμενο και να μην έχει επιπτώσεις για την Τουρκία, με τις ΗΠΑ βέβαια να έχουν επισημάνει σε όλους τους τόνους ότι δεν επιθυμούν ελληνοτουρκική ένταση στην ανατολική Μεσόγειο.