Γαλλία: Το ένα δέκατο του πληθυσμού είναι μετανάστες
Περισσότεροι από το ένα τρίτο των 7 εκατομμυρίων μεταναστών που ζει στη Γαλλία, το 36%, έχει λάβει τη γαλλική υπηκοότητα

Οι μετανάστες αποτελούσαν το 2021 το ένα δέκατο του πληθυσμού της Γαλλίας, ανακοίνωσε χθες Πέμπτη η εθνική στατιστική υπηρεσία της χώρας (INSEE).
Περισσότεροι από το ένα τρίτο των 7 εκατομμυρίων μεταναστών που ζει στη Γαλλία, το 36%, έχει λάβει τη γαλλική υπηκοότητα, πρόσθεσε η ίδια πηγή.
Σχεδόν οι μισοί μετανάστες (47,5%) προέρχονται από την Αφρική, ενώ το 33,1% από την Ευρώπη και το 13,6% από την Ασία.
Οι βασικές χώρες καταγωγής τους είναι η Αλγερία (12,7%), το Μαρόκο (12%), η Πορτογαλία (8,6%), η Τυνησία (4,5%), η Ιταλία (4,1%), η Τουρκία (3,6%) και η Ισπανία (3,5%).
Κατά μέσο όρο για κάθε τέσσερις ανθρώπους που μεταναστεύουν στη Γαλλία μεταναστεύει ένας Γάλλος.
Αυτή την περίοδο η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει έναν νέο μεταναστευτικό νόμο που θα διευκολύνει την απέλαση των παράτυπων αλλοδαπών, κυρίως όσων διαπράττουν αδικήματα, ενώ θα προβλέπει την παροχή νόμιμων εγγράφων σε παράτυπους μετανάστες που εργάζονται σε τομείς όπου παρατηρείται έλλειψη εργατικών χεριών.
Το νομοσχέδιο έχουν επικρίνει τόσο η δεξιά, που θέλει να μειωθεί ο αριθμός των μεταναστών και δεν θεωρεί τα μέτρα αρκετά περιοριστικά, όσο και από την αριστερά που το θεωρεί πολύ αυστηρό.
Μεταναστευτικό - Μπορν: Η Γαλλία «πρέπει να πει ποιον θέλει και ποιον δεν θέλει»
Η Γαλλία θα πρέπει να πει «ποιον θέλει» και «ποιον δεν θέλει» να υποδεχτεί στη χώρα, δήλωσε πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν, ανοίγοντας τη συζήτηση για το μεταναστευτικό στην Εθνοσυνέλευση.
«Η Γαλλία είναι και θα παραμείνει πιστή στην παράδοση της ως χώρα ασύλου, όμως είναι θεμιτό να θέτουμε το ερώτημα του ποια είναι η μεταναστευτική πολιτική μας: Να πούμε ποιον θέλουμε, ποιον μπορούμε να υποδεχτούμε και ποιον δεν θέλουμε, ποιον δεν μπορούμε να υποδεχτούμε», είπε η Γαλλίδα πρωθυπουργός.
«Η μηδενική μετανάστευση δεν είναι ούτε επιθυμητή, ούτε εφικτή, δεν είναι πιο ρεαλιστική από μια άναρχη μετανάστευση», τόνισε, προσθέτοντας ότι βούλησή της είναι να επιδείξει «σταθερότητα και ανθρωπιά».
«Το να αναζητήσουμε αποτελεσματικά μέτρα, να θέλουμε μια ελεγχόμενη μετανάστευση δεν σημαίνει έλλειψη αποφασιστικότητας ή ανθρωπιάς», υπογράμμισε.
«Και, προτού η ακροδεξιά επιχειρήσει και πάλι να παραπλανήσει, το ξαναλέω: Δεν πρόκειται, σε καμία περίπτωση, για μαζική νομιμοποίηση [...] αλλά για νομιμοποίηση ορισμένων ατόμων», διευκρίνισε. Πρέπει «να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ώστε να φεύγουν γρηγορότερα εκείνοι που πρέπει να φύγουν», συνέχισε, υποσχόμενη ότι θα είναι «αδιάλλακτη» με τους αλλοδαπούς παραβάτες του νόμου, ακόμη και με εκείνους που διαθέτουν άδεια παραμονής στη χώρα.
Ο δεύτερος στόχος της κυβέρνησης είναι «η καλύτερη υποδοχή των υπόλοιπων», είπε. Σύμφωνα με την Μπορν, θα πρέπει να τεθεί επίσης το θέμα της νομιμοποίησης των ατόμων εκείνων που βρίσκονται παράνομα στη Γαλλία, αλλά ζουν και εργάζονται στη χώρα εδώ και πολλά χρόνια.
Το νέο νομοσχέδιο για τη μετανάστευση που παρουσιάζει η κυβέρνηση του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν είναι το 29ο μέσα σε 40 χρόνια. Θεωρείται πολιτική πρόκληση για την κυβέρνηση που πιέζεται, από τη μια από τη δεξιά και την ακροδεξιά που την κατηγορούν για «χαλαρότητα» και από την άλλη από την αριστερά που ανησυχεί για τη σκληρή γραμμή, την οποία εκφράζει ο προερχόμενος από τη δεξιά υπουργός Εσωτερικών Ζεράρ Νταρμανέν.
Τα μέτρα που εισηγείται η κυβέρνηση έχουν ως στόχο να καταστήσουν αποτελεσματικότερη τη διαδικασία των απελάσεων, μια «διαρθρωτική» μεταρρύθμιση του συστήματος ασύλου, καθώς και να ενισχύσουν την ενσωμάτωση, κυρίως μέσω της νομιμοποίησης των εργαζομένων μεταναστών χωρίς χαρτιά. «Το θέμα είναι να ενσωματώνουμε καλύτερα και να απελαύνουμε καλύτερα. Θέλουμε εκείνους που εργάζονται, όχι εκείνους που σφετερίζονται», συνόψισε ο Νταρμανέν μιλώντας το πρωί στον ραδιοφωνικό σταθμό Franceinfo.
Τα βασικά μέτρα του νομοσχεδίου είναι δύο: Αφενός, να εκδίδεται εντολή για την απέλαση κάποιου προσώπου από το γαλλικό έδαφος (OQTF) αμέσως μόλις απορριφθεί το αίτημα χορήγησης ασύλου, χωρίς να περιμένουν οι αρχές μια πιθανή έφεση και, αφετέρου, η δημιουργία μιας άδειας παραμονής για τους εργαζόμενους που είναι χωρίς χαρτιά αλλά απασχολούνται σε τομείς όπου παρουσιάζεται έλλειψη εργατικού δυναμικού.