Ανακαίνιση παλιών σπιτιών η λύση για φθηνή κατοικία

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Πανευρωπαϊκά η αναζήτηση στέγης αποτελεί ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Τα ενοίκια έχουν πάει στα ύψη, αφού η προσφορά των ακινήτων είναι πολύ πιο περιορισμένη. Η έλλειψη έχει ήδη αρχίσει να αλλάζει τη σύνθεση πολλών πόλεων, μεταξύ των οποίων και της Αθήνας, όπου το κόστος στέγασης αγγίζει το 60%-70% του μέσου μηνιαίου μισθού, και αν πρόκειται για οικογενειακή κατοικία, το σύνολο ενός «καλού» μισθού.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, εάν οι κυβερνήσεις δεν λάβουν μέτρα εγκαίρως, ιδιαίτερα σχετικά με την προσφορά, θα αυξηθούν δραστικά οι ανισότητες, καθώς όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ένα ακίνητο αναγκάζονται να διαθέσουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους στο ενοίκιο, ειδικά αν είναι νέοι ενοικιαστές.

Σε πολλές πόλεις της Ανατολικής Ευρώπης η έλλειψη κατοικιών και η αύξηση των τιμών των ενοικίων επιδεινώνεται από την ξαφνική εισροή Ουκρανών προσφύγων. Στη Ζυρίχη, όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο ερευνητικό κέντρο της Google εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, το ποσοστό κενών θέσεων για ενοικιάσεις διαμερισμάτων είναι μόλις 0,07% και η «ουρά αναμονής» για να δει κάποιος ένα διαμέρισμα έχει συνήθως περισσότερα από 100 άτομα.

Μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και στο Άμστερνταμ, όπου επίσης στεγάζεται πλήθος πολυεθνικών επιχειρήσεων. Μόνο το 2022 υπήρξαν 18.000 νεοφερμένοι στην πόλη των περίπου 882.000 κατοίκων. Στο Παρίσι, με μέριμνα της κυβέρνησης η έλλειψη στέγης για νέους επιχειρηματίες και φοιτητές επιχειρείται να αντιμετωπιστεί με την αλλαγή χρήσης πολλών γκαράζ και ισόγειων ή υπόγειων χώρων.

«Στην Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, διότι δεν το επιτρέπει η σχετική πολεοδομική νομοθεσία», εξηγεί στη «Βραδυνή της Κυριακής» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) και της Διεθνούς Ενώσεως Ιδιοκτητών Ακινήτων (UPI), δικηγόρος Στράτος Παραδιάς.

«Η νομοθεσία είναι σαφής: δεν επιτρέπει σήμερα τη μετατροπή βοηθητικών χώρων σε χώρους κύριας χρήσης. Η λύση όμως δεν βρίσκεται εκεί, αλλά στην ανακαίνιση πολλών δεκάδων χιλιάδων σπιτιών προηγουμένων δεκαετιών, για την οποία χρειάζονται χρήματα που δεν διαθέτει η ελληνική οικογένεια. Γι’ αυτό χρειάζονται προγράμματα ενίσχυσης αυτού του εγχειρήματος, όπως το αναμενόμενο πρόγραμμα “Ανακαινίζω – Νοικιάζω”, αλλά και τα άλλα προγράμματα που εξήγγειλε προ μηνών η κυβέρνηση για την επίλυση του προβλήματος της στέγης», προσθέτει ο κ. Παραδιάς, επισημαίνοντας ότι το κεντρικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί είναι η φορολογική επιβάρυνση στα μισθώματα των ενοικίων, που έχει δημευτικό χαρακτήρα επειδή συναθροίζεται με τον ΕΝΦΙΑ. «Το κράτος οφείλει να μειώσει δραστικά τους φορολογικούς συντελεστές των μισθωμάτων κύριας κατοικίας δημιουργώντας σοβαρό κίνητρο υπέρ των μισθώσεων αυτών σε σχέση με τη βραχυχρόνια μίσθωση. Αυτή η κίνηση θα γύριζε το παιχνίδι σε μηδενικό χρόνο».