Πολιτική

Αιγαίο: Πιέζουν για συνδιαχείριση ΗΠΑ και Βρυξέλλες

Με δέλεαρ την απρόσκοπτη δυνατότητα εξόρυξης του υποθαλάσσιου πλούτου του Αιγαίου, οι ΗΠΑ πιέζουν στην Ελλάδα για μοιρασιά με την Τουρκία

xartis_aigaio

Η συνδιαχείριση του υποθαλάσσιου πλούτου του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου, με την Τουρκία, είναι ο τελικός στόχος της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών. Και αυτό το έχει κάνει σαφές η Ουάσινγκτον τόσο στην ελληνική όσο και στην κυπριακή πλευρά, στις κατ’ ίδιαν συζητήσεις των αξιωματούχων κάθε επιπέδου.

Ο Τζο Μπάιντεν είναι προσηλωμένος σε αυτή την κατεύθυνση, στο πλαίσιο της επιστροφής των ΗΠΑ στην περιοχή, η οποία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με αξιοπιστία χωρίς την Τουρκία στο πλευρό της.

Αυτό είναι το συμπέρασμα πολλών ανώτερων διπλωματών, με βάση τις πληροφορίες αλλά και τις ενδείξεις των τελευταίων ημερών.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του Αμερικανού ΥΠ.ΕΞ. Άντονι Μπλίνκεν, και οι κατ’ ίδιαν συζητήσεις των ξένων διπλωματών με Έλληνες συναδέλφους τους, συντείνουν προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης χρυσής τομής, ώστε να μπει σε λειτουργία το σχέδιο συνδιαχείρισης.

Σε ό,τι αφορά την Κύπρο, η πενταμερής, που θα λάβει χώρα στο τέλος Απριλίου, θα καθορίσει εν πολλοίς και τη συνέχεια στο θέμα της συνδιαχείρισης με την Τουρκία μέσω των Τουρκοκυπρίων. Σε ό,τι αφορά όμως την Ελλάδα τα πράγματα είναι περίπλοκα. Η επίσκεψη Δένδια, στις 14 Απριλίου, στην Τουρκία, που είναι προπομπός της συνάντησης Μητσοτάκη - Ερντογάν, θα αποτελέσει ένα πρώτο τεστ.

Η ελληνική πλευρά έχει διαμηνύσει προς Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον που πιέζουν για εξεύρεση λύσης, ότι η κοινή γνώμη δεν είναι έτοιμη να αποδεχθεί μία τέτοια εξέλιξη. Η κυβέρνηση θεωρεί ότι θα έχει την -έστω σιωπηρή- στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μιλά για «έντιμη συμφωνία» εννοώντας «λελογισμένες υποχωρήσεις», αλλά το ακροατήριό της δεν αποδέχεται, προς το παρόν, τέτοιες λογικές.

Στο ερώτημα «τι έχει να κερδίσει η Ελλάδα από μία πιθανή υποχώρηση» οι ΗΠΑ ξεκαθαρίζουν, μέσω του πρέσβη τους αλλά και αξιωματούχων της, ότι αυτό που θα κερδίσει η χώρα μας είναι η δυνατότητα εξόρυξης του ενεργειακού πλούτου της περιοχής. Κάτι που δεν υφίσταται σήμερα.

Ο ΥΠ.ΕΞ. των ΗΠΑ Ά. Μπλινκεν ήταν ξεκάθαρος και επί της ουσίας απευθύνθηκε σε Άγκυρα και Αθήνα όταν δήλωνε πως «θέλουμε απλά να δούμε την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Και παρεμπιπτόντως, όταν υπάρχουν διαμάχες για τους φυσικούς πόρους, αυτό θα μπορούσε στην πραγματικότητα να φέρνει κοντά τις χώρες. Η κοινή χρήση αυτών των πόρων, οι κοινές επενδύσεις, η εκμετάλλευση αυτών των πόρων, θα μπορούσε να φέρει κοντά τις χώρες».

Κορυφαίος διπλωμάτης μιλώντας στη «Βραδυνή της Κυριακής» υπενθύμισε τον «χάρτη Μπάιντεν» επισημαίνοντας ότι αυτή είναι η άποψη του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ. Να σημειώσουμε ότι πρόκειται για τον χάρτη που σχεδιάστηκε το 2015 υπό τις οδηγίες του τότε αντιπροέδρου Μπάιντεν από χαρτογράφους του Bureau of Energy Resources των ΗΠΑ (υπηρεσίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με υπεύθυνη για τη διεθνή ενεργειακή ασφάλεια), και διπλωμάτες, παρουσιάστηκε στον Ερντογάν -και στον Αναστασιάδη- κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό (2015-2017), και χρησιμοποιήθηκε ως δέλεαρ κατευνασμού μετά την ισραηλινο-τουρκική κρίση των γεγονότων του «Μαβί Μαρμαρά».

«Πρόκειται ξεκάθαρα για μία εξόφθαλμη παραβίαση των κανόνων της UNCLOS, αφού παραχωρεί στη Ρόδο, στην Κάρπαθο και στο Καστελόριζο μόνο 6 ν.μ. χωρικά ύδατα και όχι υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Δίνει, επίσης, ελάχιστη υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ στο βόρειο τμήμα της Κρήτης και εμφανίζει την Τουρκία να διαθέτει μία τεράστια υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, που συνορεύει με την αιγυπτιακή ΑΟΖ», λένε κορυφαίοι Έλληνες διπλωμάτες.

Από την έντυπη έκδοση της «Βραδυνής της Κυριακής»

Δείτε επίσης