Φυσικό αέριο: Σε ποια οικόπεδα θα μπουν τα τρυπάνια

Στην τελική ευθεία μπαίνουν οι προετοιμασίες για τη διεξαγωγή ερευνών για φυσικό αέριο και πετρέλαιο στη Δυτική Ελλάδα πρωτίστως, και δευτερευόντως στη θαλάσσια περιοχή νοτιοδυτικά της Κρήτης, ενώ στο τραπέζι παραμένει ο East Med, ο οποίος πια θεωρείται απαραίτητος για την τροφοδοσία της Ευρώπης.

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής» 

Απομένει μόνο η βούληση του ελληνικού κράτους για την απεμπλοκή των εταιριών από τα γραφειοκρατικά προβλήματα που ταλανίζουν εδώ και χρόνια το εγχείρημα. Πληροφορίες της «ΒτΚ» αναφέρουν ότι «είναι τα πάντα έτοιμα και οι εταιρίες περιμένουν απλώς το πράσινο φως από τον πρωθυπουργό», οι ανακοινώσεις του οποίου αναμένονται με ανυπομονησία από τους εμπλεκόμενους, μέχρι την αρχή του θέρους.

Οι έρευνες για τους υδρογονάνθρακες θα πραγματοποιηθούν από εταιρίες οι οποίες έχουν εξασφαλίσει από το Δημόσιο το δικαίωμα διεξαγωγής ερευνών για συγκεκριμένες χερσαίες ή θαλάσσιες περιοχές και αφορούν τη διενέργεια των λεγόμενων «σεισμικών» ερευνών.

Οι τρέχουσες δραστηριότητες έρευνας υδρογονανθράκων αφορούν έρευνες τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα.

Οι χερσαίες έρευνες αφορούν τις περιοχές:
◦ Αιτωλοακαρνανίας (Energean Oil & Gas)
◦ Ιωαννίνων (Energean Oil & Gas)
◦ Άρτας – Πρέβεζας (Ελληνικά Πετρέλαια)
◦ Βορειοδυτικής Πελοποννήσου (Ελληνικά Πετρέλαια)
Οι θαλάσσιες έρευνες αφορούν τις περιοχές:
◦ Κατάκολου (Energean Oil &Gas)
◦ Πατραϊκού Κόλπου (Ελληνικά Πετρέλαια, Edison)
◦ Θρακικού Πελάγους (Calfracwell Services, Ελληνικά Πετρέλαια)
◦ Δυτικά της Κρήτης (Total, ExxonMobil, Ελληνικά Πετρέλαια)
◦ Νοτιοδυτικά της Κρήτης (Total, Exxon Mobil, Ελληνικά Πετρέλαια)
◦ Περιοχή 1 Βορειοδυτικά της Κέρκυρας (Ελληνικά Πετρέλαια)
◦ Περιοχή 2 Δυτικά της Κέρκυρας (Total Edison, Ελληνικά Πετρέλαια)
◦ Περιοχή 10 Δυτικά της Πελοποννήσου (Ελληνικά Πετρέλαια)
◦ Ιόνιο (Ελληνικά Πετρέλαια).

Η Δυτική Ελλάδα και η Πελοπόννησος αποτελούν, προς το παρόν, τα πεδία που μπορούμε να εκμεταλλευθούμε, έστω και σε βάθος πενταετίας, για να ξεκινήσουν οι πρώτες εργασίες για την εξαγωγή φυσικού αερίου και πετρελαίου.

Οι εν λόγω έρευνες μας δείχνουν το δρόμο για να δοθεί μία οριστική απάντηση σε όλα τα σενάρια που κυκλοφορούν, για την παρουσία σημαντικών ποσοτήτων υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα, η εκμετάλλευση των οποίων θα μπορούσε να γίνει σημαντική πηγή για την ελληνική Οικονομία.

Όπως αναφέρουν στη «ΒτΚ» γνώστες του θέματος, σε πολλές περιπτώσεις όλες οι προηγούμενες προσπάθειες ήρθαν αντιμέτωπες με τη σκληρή ελληνική γραφειοκρατία, τις αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς και την προσφυγή στα δικαστήρια από οικολογικές οργανώσεις και φορείς.

Τι είχαν δείξει οι σεισμικές έρευνες του 2017

Ο πόλεμος, όμως, της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας και οι αλλαγές στους συσχετισμούς και στις συμμαχίες, αναγκάζει την Ευρώπη να οδηγηθεί στην απεξάρτησή της από το ρωσικό αέριο.

Η Ελλάδα, η οποία πέρσι έλαβε σχεδόν τις μισές εισαγωγές της σε φυσικό αέριο από την Gazprom, (το μερίδιο της Ρωσίας στις εισαγωγές πετρελαίου ήταν 36%), είναι από τις πρώτες χώρες που επιδιώκει απεξάρτηση και αναζητά αφενός δικούς της πόρους, και αφετέρου σχήματα που θα δημιουργήσουν αγωγούς μεταφοράς της Ενέργειας μέσα από την επικράτειά της. 

Πλέον, η εγκατάλειψη των ενεργειακών σχεδιασμών και η αντικατάστασή τους από ΑΠΕ, που ανακοινώθηκε δια του Νίκου Δένδια, αναιρείται, και πλέον η χώρα μας διαφοροποιεί τον ενεργειακό της εφοδιασμό και στοχεύει να προχωρήσει στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπου τουλάχιστον υπάρχουν.

Η κυβέρνηση Σαμαρά, επί υπουργίας Μανιάτη, είχε ήδη αρχίσει το 2014 να χορηγεί άδειες εκμετάλλευσης σε αρκετές θαλάσσιες περιοχές του Ιονίου και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Μάλιστα, τότε ο Αντώνης Σαμαράς μιλώντας στη «Handelsblatt» είχε υπολογίσει την αγοραία αξία των αξιοποιήσιμων ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε «πάνω από 300 δισ. ευρώ», ενώ εκτιμήσεις ειδικών έκαναν μάλιστα λόγο και για 465 δισ. ευρώ.

Και όλα αυτά με βάση τις τιμές εκείνης της εποχής…

Σεισμικές έρευνες το 2017 και το 2018 έδειξαν κοιτάσματα φυσικού αερίου περίπου 280 δισ. κυβικών μέτρων μόνο στα ανοικτά της Κρήτης. Δηλαδή, πενήντα φορές περισσότερα από την τρέχουσα ετήσια κατανάλωση της Ελλάδας.

Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, το ενδιαφέρον εστιάζεται σε πέντε θαλάσσιες περιοχές: Στο «Μπλοκ 2» και το «Ιόνιο» δυτικά και νοτιοδυτικά του νησιού της Κέρκυρας, στο «Μπλοκ 10» στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου και στις δύο μεγάλες περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης.

Σύμφωνα με κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης εκείνης της εποχής, η έρευνα δεν προχώρησε, αφενός λόγω των αντιρρήσεων περιβαλλοντολόγων, και αφετέρου λόγω επιφυλάξεων για τη σκοπιμότητα της οικονομικής εκμετάλλευσης, αφού οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου εκείνη την εποχή ήταν χαμηλές και καθιστούσε ασύμφορο το εγχείρημα.

Υπάρχουν ενδείξεις για κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου ανατολικά της Κρήτης και στο Αιγαίο. Όμως, υπάρχει και η Τουρκία, η οποία θέλει πάση θυσία να μπει στο παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίες κάποιες δηλώσεις αυτών των ημερών (Ηρακλείδης, ΕΛΙΑΜΕΠ), που θεωρούν ότι οι Τούρκοι έχουν δικαιωματικά μερίδιο στον πλούτο του Αιγαίου. Η κυβέρνηση δεν διαφωνεί με αυτό, αλλά ζητά από την Άγκυρα να συμφωνήσουμε στην οριοθέτηση των θαλασσίων περιοχών. 

Κομβικός ο ρόλος της Ελλάδας

Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη, ο οποίος θεωρείται ο εμπνευστής του σχεδιασμού αξιοποίησης της Ενέργειας, η απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο μπορεί να γίνει μέσα από συγκεκριμένα βήματα. Με την επέκταση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, την εξερεύνηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της χώρας, τη δημιουργία του East Μed, και τη διεθνή δικτύωση των γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Ιδιαίτερο ρόλο παίζει το υπό σχεδίαση υποβρύχιο καλώδιο, μήκους 1.400 χιλιομέτρων, που θα μεταφέρει πράσινο ηλεκτρικό ρεύμα από την Αίγυπτο στην Ελλάδα μέσω Κύπρου (EuroAfrica Interconnector), καθώς και το καλώδιο που θα συνδέει Ισραήλ – Ελλάδα (EuroAsia Interconnector), που θα βάλουν την Ελλάδα σε θέση πρωταγωνιστή στη μεταφορά πράσινου ηλεκτρισμού από Ασία και Αφρική, προς Ευρώπη. 

Η επένδυση για το πρώτο εκτιμάται στα 3,5 δισ. ευρώ και η γραμμή θα μπορούσε να ενταχθεί στο δίκτυο το 2026. Οι 36 μήνες για την κατασκευή του και η εξασφάλιση περίπου 15 bcm/έτος από τα κοιτάσματα της Αν. Μεσογείου, με την πιθανή προσθήκη των ελληνικών σε Ιόνιο και Νότια Κρήτη, επιβεβαιώνουν την προοπτική λειτουργίας της περιοχής μας ως της μοναδικής νέας πηγής τροφοδοσίας της Ε.Ε. Επίσης, μέσω του διπλασιασμού της μεταφορικής ικανότητας του TAP, συν τη λειτουργία του ελληνοβουλγαρικού IGB + FSRU Αλεξανδρούπολης, συν την αναβαθμισμένη Ρεβυθούσα που ανακοινώθηκε απο τον κ. Σκρέκα, καθώς και με τον East Med. Όλα αυτά μπορούν να αθροίσουν το 20% των εισαγωγών ρωσικού Φ.Α. στην Ε.Ε.