Τα σημεία -τριβής του ν/σ για τις παρακολουθήσεις - Πού στοχεύει η κυβέρνηση

Δύο 24ωρα βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση το νέο νομοσχέδιο για την θωράκιση της ΕΥΠ και τα κακόβουλα λογισμικά παρακολούθησης και ήδη υπάρχουν σημεία τριβής που τροφοδοτούν τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, με την κυβέρνηση να επιμένει ότι έσπευσε άμεσα να προχωρήσει σε θεσμικές αλλαγές που στόχο έχουν να θεραπεύσουν διαχρονικές παθογένειες και δυσλειτουργίες στην εθνική υπηρεσία πληροφοριών, ενώ ταυτόχρονα καθιερώνονται διαδικασίες και νέο πλαίσιο λειτουργίας που περιορίζουν τις δυνατότητες που είχαν τα όργανα που εμπλέκονταν στη διαδικασία άρσης του απορρήτου.

Παράλληλα, κυβερνητικά στελέχη τονίζουν ότι όσο η Δικαιοσύνη προχωρά την έρευνα για την επίμαχη υπόθεση, τόσο θα αποκαλύπτονται οι πραγματικές διαστάσεις της υπόθεσης και η επιχείρηση συκοφάντησης του ίδιου του πρωθυπουργού.

Σημειώνεται ότι οι αλλαγές, όπως προκύπτουν στις 46 διατάξεις του νομοσχεδίου, το οποίο θα μείνει στη διαβούλευση μέχρι τις 22 Νοεμβρίου, αποτελούν «έργο» κυρίως του υπουργού Επικρατείας, Γιώργου Γεραπετρίτη, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κώστας Τσιάρας και Κυριάκος Πιερρακάκης ειδικά στο πεδίο της κυβερνοασφάλειας.

Τα σημεία – τριβής

Τα αντιπολιτευτικά πυρά συγκέντρωσε το άρθρο 4 του νομοσχεδίου που αναφέρεται στο δικαίωμα ενημέρωσης του παρακολουθούμενου, λόγω του περιοριστικού πλαισίου που την συνοδεύει: το «υποκείμενο» θα μπορεί να ενημερώνεται τρία χρόνια μετά τη λήξη της παρακολούθησης.

Η κυβέρνηση εξηγεί ότι μπήκε αυτό το χρονικό όριο, γιατί μέχρι σήμερα υπήρχε γκρίζο τοπίο σε σχέση με το υλικό, δηλαδή δεν υπήρχε μια συγκεκριμένη διαδικασία και ορισμένοι παράγοντες λειτουργούσαν αυθαίρετα. Κυβερνητικά στελέχη αντιπαρέρχονται τα περί συγκάλυψης, εξηγώντας ότι για τα πολιτικά πρόσωπα, όταν δίνεται η δυνατότητα σε κάποιον να ενημερωθεί για το λόγο για τον οποίον ήταν σε νόμιμη επισύνδεση για λόγους εθνικής ασφάλειας, μετά από τρία χρόνια που θα έχει σταματήσει η άρση του απορρήτου.

Παράλληλα, μετά από τρία χρόνια το οποιοδήποτε πρόσωπο, εάν πρόκειται για λόγους εθνικής ασφάλειας, θα μπορεί να ενημερωθεί για ποιο χρονικό διάστημα και αν παρακολουθούνταν κατά τα πρότυπα ξένων μυστικών υπηρεσιών.

Εξηγούν δε ότι η τριετία ένα ικανό χρονικό διάστημα για να σταθμίσει κανείς, και κυρίως εκείνοι που θα δώσουν την άδεια, οι οποίοι είναι υπηρεσιακοί αξιωματούχοι, αν όντως το θέμα της εθνικής ασφάλειας, για το οποίο κάποιος, ενδεχομένως, παρακολουθούνταν, έχει πάψει να υφίσταται ως απειλή και δεν θα προκαλέσει και δευτερογενείς επιπτώσεις η αποκάλυψη της παρακολούθησης κάποιου προσώπου σε κάτι άλλο.

Ένα ακόμη πεδίο αντιδράσεων είναι το τρίτο φίλτρο για τις νόμιμες επισυνδέσεις πολιτικών προσώπων με την αδειοδότηση του προέδρου της Βουλής και στη συνέχεια των δύο εισαγγελικών λειτουργών. Οι πολέμιοι της καινοτομίας αυτής αμφισβητούν την επιλογή του εκάστοτε προέδρου της βουλής ως «τοποτηρητή» με την κυβέρνηση να απαντά ότι πρόκειται για πολιτειακό παράγοντα αυξημένου κύρους, ο οποίος μάλιστα δεν εκλέγεται με τις ψήφους μόνο του κόμματος της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αλλά ευρύτερα.

Εκτιμάται ότι θα μπορεί να σταθμίσει ο Πρόεδρος της Βουλής, εάν πράγματι τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του, οι εισηγήσεις, οι φάκελοι, αυτά που φαίνεται να συνιστούν απειλή για την εθνική ασφάλεια, είναι τόσο ισχυρά, για να δώσει την άδειά του, προκειμένου οι Εισαγγελείς ν’ αποφασίσουν. Στόχος είναι να καθίσταται πάρα πολύ αυστηρή οποιαδήποτε πιθανότητα παρακολούθησης πολιτικού προσώπου στο μέλλον.

Επιπρόσθετα, διαφωνίες εκφράζονται και για την καταστροφή των αρχείων. Πλέον, όσον αφορά στο περιεχόμενο της παρακολούθησης, προβλέπεται αυτόματη διαγραφή μετά την πάροδο 6 μηνών από την παύση της άρσης, ενώ για τον φάκελο με το υλικό τεκμηρίωσης για την άρση, προβλέπεται η καταστροφή του μετά την πάροδο 10 ετών από τη λήξη της άρσης.

Συνεργάτες του πρωθυπουργού επισημαίνουν ότι το κυβερνητικό επιτελείο θα επεξεργαστεί τις ενστάσεις και τις προτάσεις που θα γίνουν κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης και θα δεχτεί βελτιώσεις, όπου αυτές είναι τεκμηριωμένες και βελτιστοποιούν τον κυβερνητικό στόχο που δεν είναι άλλος από τον εκσυγχρονισμό της διαδικασίας άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών με σεβασμό στο «υποκείμενο» και με προτεραιότητα την εθνική ασφάλεια της χώρας.