Αλ. Γεωργούλης: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το επιλέξει, θα διεκδικήσω νέα θητεία

Στην υποψηφιότητά του ως ευρωβουλευτής με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις επερχόμενες ευρωεκλογές, τη δυσλεξία, το νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων και για πολλά ακόμη θέματα, μίλησε ο Αλέξης Γεωργούλης.

Ως δυσλεκτικό άτομο, πότε το διαπιστώσατε για πρώτη φορά και πώς μπορέσατε να το αντιμετωπίσετε; Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που θα δίνατε σε κάποιον, που μαθαίνει ότι είναι δυσλεκτικός;

Δυστυχώς εγώ το ανακάλυψα πολύ αργά, στο 2ο έτος του Πολυτεχνείου. Αυτό όμως άλλαξε ριζικά τον τρόπο που έβλεπα την προηγούμενη ζωή μου, ιδίως τη μαθητική μου ζωή. Γιατί μου έδωσε μια εξήγηση για την ταλαιπωρία και την υπερβολική προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλλω για να τα βγάζω πέρα στο σχολείο. Θυμάμαι ότι έβλεπα τον αδελφό μου να διαβάζει στον καναπέ το βιβλίο ιστορίας και να γυρνά γρήγορα τις σελίδες και αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν. Εγώ έπρεπε να αφιερώσω πολλή ώρα συγκεντρωμένος πάνω από μια σελίδα για να κατανοήσω τι λέει. Συνεπώς η διάγνωση ήταν μια καλοδεχούμενη είδηση. Δεν ήμουν λιγότερο ικανός ή έξυπνος, απλώς το σύστημα του γραπτού λόγου δεν ταίριαζε στον εγκέφαλό μου. Αυτό που θα συμβούλευα όποιον έχει αντίστοιχη διάγνωση είναι να αντιμετωπίζει τη διαφορά του ως προσόν, γιατί σημαίνει ότι έχει τη δυνατότητα να σκέφτεται έξω από το κουτί, ότι έχει φαντασία και πρωτότυπη σκέψη.

Διοργανώσατε πρόσφατα σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη Δυσλεξία, εκδήλωση στο Ευρωκοινοβούλιο, η οποία εστίασε στην ένταξη των ατόμων με μαθησιακές δυσκολίες στην αγορά εργασίας. Ανάλογες πρωτοβουλίες είναι πολύτιμες προς ενημέρωση του κοινού, ωστόσο εκμεταλλευόμενος το υποκριτικό σας ταλέντο, πώς θα σας φαινόταν η δημιουργία ταινίας μικρού μήκους ή ντοκιμαντέρ για την ενίσχυση της ισότητας, αλλά και την αποτροπή της περιθωριοποίησης στην αγορά εργασίας;

Ναι, είναι μια ιδέα που την έχω συζητήσει με την ομάδα του γραφείου μου. Ο κινηματογράφος σε όλες τις εκδοχές του είναι ένα μέσο που μπορεί να φτάσει ένα μήνυμα στο ευρύ κοινό. Είναι ένας κώδικας εύκολα κατανοητός και ταυτόχρονα ένας κώδικας που μπορεί να μιλήσει και στο μυαλό και στην καρδιά. Και στα ζητήματα αλλαγής νοοτροπίας, δεν αρκεί να πείσεις για την αναγκαία αλλαγή το μυαλό, πρέπει να ακουμπήσεις και την καρδιά. Η ενσυναίσθηση, το να μπεις δηλαδή στη θέση του άλλου, είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για να αλλάξει στάση ένας άνθρωπος πραγματικά και όχι επιφανειακά.

Διαβάστε περισσότερα στο GRTimes.gr