Πολιτική

Σακελλαροπούλου: Η Ελλάδα αισιοδοξεί μέσα από τις γεωπολιτικές εξελίξεις

«Η δημοκρατία «δεν είναι πολίτευμα επανάπαυσης, είναι αγωνιστική συνθήκη με φρόνημα αυτοπροστασίας απέναντι στους εχθρούς της», τόνισε η πρόεδρος

κατερινα σακελλαροπουλου, ομιλια στο φορουμ των δελφων, δημοκρατια και ευρωπη
Αρθρογράφος: Vradini.gr
Από Vradini.gr

Την εμβληματική σημασία του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών επεσήμανε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Όπως ανέφερε, «η φετινή διοργάνωση πραγματοποιείται σε ένα περιβάλλον γεωπολιτικών ανακατατάξεων, στο επίκεντρο των οποίων βρίσκεται ο συνεχιζόμενος, για δεύτερο χρόνο, πόλεμος στην Ουκρανία. Η αντίσταση των Ουκρανών και η σθεναρή υπεράσπιση της εθνικής τους ακεραιότητας συγκινεί τον ελληνικό λαό».

Η Ελλάδα συνεχίζει με αυστηρότητα να διεκδικεί και να υπερασπίζεται το διεθνές δίκαιο, μολονότι η χώρα αποτελεί «οργανικό μέρος της Ευρώπης και της Δύσης». Δίνει με αυτό τον τρόπο απάντηση στον «επιθετικό αναθεωρητισμό», υπογραμμίζοντας την διαρκή υποστήριξη της Δύσης στην Ουκρανία.

Το κόστος του Ρωσικού αυταρχισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση

«Η ρωσική εισβολή σήμανε τη γεωπολιτική ενηλικίωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρώπη συνειδητοποίησε ότι η οικονομική και ενεργειακή αλληλεξάρτηση με αυταρχικά καθεστώτα δεν αρκεί για να διασφαλίσει την ειρήνη. Έτσι, προχωρά ταχέως τόσο στην ενδυνάμωση της θωράκισης και αμυντικής ενοποίησής της, όσο και στην ενίσχυση και διεύρυνση -με δύο νέα μέλη- της βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Είναι προς το συμφέρον των διατλαντικών μας συμμάχων και του ΝΑΤΟ η ανάδειξη ενός ισχυρού, συνεκτικού και αξιόπιστου ευρωπαϊκού πυλώνα στο εσωτερικό μιας αρραγούς Ευρωατλαντικής Συμμαχίας, ιδίως με δεδομένες τις ανησυχίες για την προσέγγιση της Κίνας με τη Ρωσία», υποστήριξε η ίδια.

Παράλληλα, συμπλήρωσε ότι «από τον διπολικό κόσμο της μεταπολεμικής περιόδου περάσαμε, με το τέλος του ψυχρού πολέμου, σε έναν μονοπολικό κόσμο και πλέον βρισκόμαστε σε έναν κόσμο πολυπολικό, με εντεινόμενη αταξία και με διάτρητο τον ιστό των διεθνών θεσμών, συμφωνιών και κανόνων που διατηρούσαν λειτουργικό το πολυμερές διεθνές σύστημα».

Η Ευρώπη ως μια γροθιά

Μιλώντας για την αξιακή αυτοπεποίθηση της Ευρώπης, επισήμανε ότι «δεν πρέπει να μεταβληθεί σε αυτάρεσκη ομφαλοσκόπηση» και παρατήρησε ότι «εξάλλου είναι αλήθεια πως βρισκόμαστε σε πορεία δημογραφικής συρρίκνωσης, που αν δεν ανασχεθεί, θα επηρεάσει καθοριστικά την επιρροή μας στον παγκόσμιο χάρτη».

Η Ευρώπη καλείται να ανασυνταχθεί εσωτερικά, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που την περιβάλλουν εξωτερικά. «Τριακόσια πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα βρίσκονται σε ανάγκη άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας, ενώ 100 εκατομμύρια παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς για να γλιτώσουν από πολέμους ή κλιματικές και φυσικές καταστροφές, που επιδεινώνονται με ταχύ ρυθμό».

Στον κυκεώνα της ενεργειακής κρίσης έχουν βρεθεί τα κράτη του Νότου, καθώς εκεί υπάρχει μεγαλύτερη ρευστότητα σε οικονομικό και επισιτιστικό επίπεδο. Όπως ξεκαθάρισε, «η Ευρώπη πρέπει να θέσει σε προτεραιότητα τη νότια γειτονιά της και τη Μεσόγειο, ως πεδίο τεράστιων προκλήσεων και αποσταθεροποίησης, αλλά και ως περιοχή ανεκμετάλλευτων δυνατοτήτων διασύνδεσης και επωφελούς συνεργασίας».

Το Φόρουμ ως παράδειγμα προς «Αλλαγή»

Το φετινό Φόρουμ των Δελφών «υποδεικνύει τις βαθιές μεταβολές που συντελούνται όχι μόνο στον κόσμο γύρω μας αλλά και στο πώς τον προσλαμβάνουμε, στις αντιλήψεις και τις κατεστημένες παραδοχές μας», τόνισε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Συγκεκριμένα, δήλωσε ότι «Συνηθίσαμε στη μεταπολεμική εποχή μια Ευρωπαϊκή Ένωση που αναπτύσσεται και ακμάζει στηριγμένη αποκλειστικά στην οικονομική αλληλεξάρτηση και στην ήπια ισχύ. Όμως αυτή η Ευρώπη δεν είναι πια δυνατή: η ήπια ισχύς χρειάζεται και τη σκληρή ισχύ. Συνηθίσαμε στη μεταψυχροπολεμική εποχή τον κόσμο να διασυνδέεται μέσα από παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες και ανεμπόδιστες ροές αγαθών, τεχνολογίας, κεφαλαίων».

Η Ευρώπη έχει έρθει αντιμέτωπη με τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. «Η διεθνής οικονομική αλληλεξάρτηση δεν είναι μόνο συνθήκη συνεργασίας και δύναμη ειρήνης αλλά μπορεί να μετατραπεί και στο ακριβώς αντίθετο, σε παράγοντα ευπάθειας και όπλο επιθετικό».

Η δημοκρατία ως ένας συνεχής αγώνας επιβίωσης

Η παρουσία της δημοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο έχει περιοριστεί αισθητά, με τη Δύση να βρίσκεται προ των πυλών. Ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί και να ενδυναμωθεί η δημοκρατία είναι η «δημόσια εγρήγορση απέναντι σε οικονομικές κρίσεις που διευρύνουν τις ανισότητες, την ευαλωτότητα και την κοινωνική περιθωριοποίηση»

Διότι, η δημοκρατία «δεν είναι πολίτευμα επανάπαυσης, είναι αγωνιστική συνθήκη με φρόνημα αυτοπροστασίας απέναντι στους εχθρούς της». Απαιτείται «κοινωνική συνοχή», για την «αναχαίτιση των δυνάμεων του στασιμοπληθωρισμού που γεννά η διεθνής οικονομική και ενεργειακή αναταραχή».

Η Ελλάδα ως χώρα της Ευρωπαϊκής Δύσης «ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση» και «ως το ένατο παλαιότερο μέλος της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρωταγωνιστεί στην υποστήριξη της ενταξιακής πορείας των Δυτικών Βαλκανίων και στην αναβάθμιση της πολιτικής και οικονομικής συνεργασίας όλων των χωρών της ανατολικής Μεσογείου και της νοτιοανατολικής Ευρώπης», ανέφερε.

Ελπίδες για μια νέα καλύτερη εποχή στα ελληνοτουρκικά

Η Τουρκία αναθεώρησε τη στάση της για την Ελλάδα μετά τους καταστροφικούς σεισμούς. Με αυτό τον τρόπο, «φέρνει πιο κοντά τους δύο γειτονικούς λαούς και δημιουργεί ελπίδες για μια νέα, καλύτερη εποχή στις διμερείς σχέσεις».

Καταλήγοντας υπογράμμισε ότι «Σε έναν κόσμο τεκτονικών αλλαγών, στον οποίο η πυκνότητα του χρόνου συχνά δοκιμάζει τις δυνατότητές μας να τις προβλέψουμε ή να τις κατανοήσουμε, η Ελλάδα καλείται να συντονιστεί και να αλλάξει και αυτή, προκειμένου να παραμείνει δύναμη ευρωπαϊκής σταθερότητας και συνέπειας στην περιοχή της».

Δείτε επίσης