Πολιτισμός

Αδερφός Κατερίνας Γώγου: «Όταν ''έπεσε'' εξαφανίστηκαν όλοι»

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε ο αδερφός της Κατερίνας Γώγου

Αδερφός Κατερίνας Γώγου: «Όταν ''έπεσε'' εξαφανίστηκαν όλοι»
Αρθρογράφος: Vradini.gr
Από Vradini.gr

Μία αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε στην ΕΡΤ ο Κώστας Γώγος, ο οποίος μοιράστηκε άγνωστες πτυχές της προσωπικότητας της ποιήτριας Κατερίνας Γώγου.

Ο αδερφός της Κατερίνας Γώγου στην εκπομπή Στούντιο 4 της ΕΡΤ και στην Φανή Πλατσατούρα, ο Κώστας Γώγος αρχικά αναφέρθηκε στην απώλειά της:

«Δεν είμαι φαν της Κατερίνας και το κύριο που βιώνω είναι η απουσία της. Τώρα η ποίηση κτλ… Θα προτιμούσα να μην έχει γράψει ούτε έναν στίχο και να ήταν εδώ 80 χρονών και να τα λέγαμε και ας πήγαινε στο καλό η ποίησή της».

«Ήθελε να είναι μόνη της και ασυμβίβαστη»

«Ήταν ένα κορίτσι μικρό που δεν την χωρούσε ο τόπος και ήταν αγρίμι. Δεν ήθελε να φτιάξει μία κατάσταση γύρω της όπως την είχε φτιάξει η Βουγιουκλάκη ή η Καρέζη. Ήταν φίλες και με τις δύο. Ούτε τη φήμη τους, τα σπίτια τους δεν τα ήθελε. Όταν κάτι πλησίαζε να γίνει, “μπαμ” έριχνε μία και τα τίναζε όλα. Ήθελε να είναι μόνη της και ασυμβίβαστη» σημείωσε ο αδερφός της Κατερίνας Γώγου.

«Αποποιήθηκε τα χρόνια της στον κινηματογράφο, γενικά την κατάστασή της σαν ηθοποιός Μετά από ένα σημείο όμως άρχισε και το νοσταλγούσε, από ένα σημείο και μετά ήθελε να γυρίσει» πρόσθεσε ο κ. Γώγος.

Ο Κώστας Γώγος εξομολογήθηκε στη συνέχεια πώς ένιωσε όταν μοιράστηκε μαζί του τα ποιήματά της. «Μου είπε “έλα να σου διαβάσω κάτι”. Τρόμαξα. “Παιδάκι μου, τι είναι αυτό; Ποίημα είναι αυτό;”. Πού τα είχε όλα αυτά μαζεμένα; Δεν είχαμε συζητήσει τέτοια. Έγραφε για τους άστεγους, τους αναρχικούς, τη μοναξιά. Πού τα είχε όλα αυτά μαζεμένα μέσα της και τα έβγαλε έτσι; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου».
«Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν ολομόναχη»

«Κι εγώ κι η Μυρτώ κι ο Φραντζέσκο είμαστε αυτής της άποψης ότι ενώ είχε ανθρώπους που την αγαπούσαν και φίλους, όταν έπεσε εξαφανίστηκαν όλοι. Αν κάποιος δεν θέλει να σωθεί, πώς τον σώζεις; Αν είσαι φίλος και τον αγαπάς, βρίσκεις τον τρόπο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν ολομόναχη».

Ο ίδιος πρόσθεσε: «Μην ακούω βλακείες ότι αυτοκτόνησε. Δεν αυτοκτόνησε, έπαιζε με τη ζωή άρα και με τον θάνατο».

Απαντώντας για τα τελευταία λόγια που κρατά από εκείνη, δήλωσε ότι η αδελφή του τού είχε γράψει την εξής αφιέρωση: «Εν αρχή ήν ο πόνος αδερφέ».

Δείτε επίσης