Γεράσιμος Σοφιανός: «Ο ερωτισμός ως αντίδραση στο θάνατο»
Ο δημοφιλής ηθοποιός μιλάει στη «ΒτΚ» για το θέατρο, τις τηλεοπτικές σειρές και τις κινηματογραφικές ταινίες, καθώς και για την προσωπική του πορεία

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»
Ο Γεράσιμος Σοφιανός γεννήθηκε στην Πάτρα, είναι απόφοιτος της Σχολής Πολιτικών Έργων Υποδομής ΤΕΙ Πάτρας και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής New York Acting, του N. Κατή. Έλαβε μέρος σε αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις, σε σίριαλ και κινηματογραφικές ταινίες, ανάμεσα στις οποίες και το «Πέντε» του Βασίλη Τσικάρα, με διεθνείς συμμετοχές.
Η πρώτη του επαφή με το Θέατρο ήταν στο Δημοτικό, σε μία εκδήλωση του σχολείου για το 1821, στο ρόλο του Γενίτσαρου. Παίζει πολύ καλά πιάνο, κλασική κιθάρα, χορεύει latin και… ζεϊμπέκικο, ασχολείται με την ποδηλασία, το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, τη γυμναστική, το στίβο, την ξιφασκία, τη θεατρική ξιφασκία, την ιππασία, τη yoga. Πιστεύει ότι για ένα έργο και ο ηθοποιός και ο σκηνοθέτης είναι σημαντικοί, γιατί η εκπλήρωση ενός καλλιτεχνικού έργου είναι συλλογική δουλειά.
Κύριε Σοφιανέ, ανεβάσατε στο θέατρο «Άλμα» το έργο «Αγαμέμνονας - σαν ένας ωραίος νεκρός», του Γιάννη Ρίτσου, ύστερα από μία σειρά επιτυχημένων παραστάσεων στην Πάτρα, με συμπρωταγωνίστρια τη Μαρίνα Παντελάκη και σκηνικά - κοστούμια Δημήτρη Ντάσιου. Μιλήστε μας για το έργο.
«Πρόκειται για ένα ποιητικό έργο που ανήκει στη συλλογή “Τέταρτη Διάσταση”, του Γιάννη Ρίτσου, εμπνευσμένο φυσικά από τον αισχύλειο μύθο. Ο ήρωας εδώ επιστρέφει σπίτι του, ύστερα από πολύχρονη απουσία στον πόλεμο, τον υποδέχεται η Κλυταιμνήστρα και οδηγείται σ’ έναν απολογισμό της ζωής του, πριν από την ύστατη στιγμή. Η παράσταση έκανε πρεμιέρα σε live streaming την περίοδο της καραντίνας – Δεκέμβριος 2020– στο θέατρο “Λιθογραφείον” της Πάτρας. Ακολούθησε ένας επιτυχημένος κύκλος παραστάσεων δια ζώσης την περασμένη περίοδο στην Πάτρα, και τώρα την παρουσιάζουμε στο θέατρο “Άλμα”, στην Αθήνα πλέον, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, από 3 Φεβρουαρίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 19.00».
Πώς θέλει να παρουσιάσει ο Ρίτσος τον Αγαμέμνονα και πώς τον απέδωσε σκηνοθετικά ο Δημήτρης Γεωργαλάς;
«Ο Ρίτσος παρουσιάζει τον Αγαμέμνονα απαλλαγμένο από τα ηρωικά - μυθολογικά στοιχεία, φορτωμένο με το βάρος των πολεμικών αναμνήσεων και των ανθρώπων που χάθηκαν, να οδηγείται σε μία επώδυνη μορφή αυτογνωσίας. Σ’ αυτό στηρίχθηκε και η σκηνοθετική ερμηνεία του Δημήτρη Γεωργαλά, η οποία με λιτούς παραστασιακούς τρόπους αποδίδει το ποιητικό έργο».
Εσάς τι σας προκάλεσε σε αυτή την απόδοση από τον ποιητή της προσωπικότητας του βασιλιά των Μυκηνών;
«Η προσωπική μου ανάγκη για έναν απολογισμό. Επίσης, ζητήματα που τίθενται, όπως η ματαιότητα της εξουσίας, της δόξας και του χρήματος είναι στοιχεία που με προκάλεσαν από το έργο του ποιητή. Επιπλέον, η θεματική του ερωτισμού ως αντίδραση στο θάνατο, ήταν μία ακόμα πρόκληση».
Πώς και πότε ξεκίνησε η αγάπη σας για την Υποκριτική, αφού σπουδάσατε πολιτικός μηχανικός; Συνδέονται μεταξύ τους αυτά;
«Η αγάπη μου για το Θέατρο ξεκινά από την παιδική ηλικία. Η θεατρική έξοδος ήταν συχνή στην οικογένειά μου, οπότε ως θεατής ήρθα σε επαφή με αυτό από πολύ νωρίς. Έπειτα είχα ερασιτεχνική ενασχόληση με την Υποκριτική και αργότερα αποφάσισα να σπουδάσω την τέχνη της και να ασχοληθώ επαγγελματικά. Είχα ήδη ολοκληρώσει τις σπουδές μου ως πολιτικός μηχανικός ωστόσο. Δεν ξέρω αν συνδέονται , μάλλον μ’ ένα μαγικό τρόπο δομούν τη σκέψη μου».
Εξασκήσατε καθόλου το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού;
«Ναι, το έχω εξασκήσει για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Δεν είναι όμως μία δουλειά που συνδυάζεται. Τόσο η δουλειά του πολιτικού μηχανικού όσο και του ηθοποιού απαιτούν αφοσίωση, οπότε κάποια στιγμή ξεκαθάρισα ποιος θέλω να είναι ο δρόμος μου».
Ως Τοξότης με Ωροσκόπο Ιχθύ, φαίνεται πως υπερίσχυσαν οι καλλιτεχνικές τάσεις και η ευαισθησία του Ιχθύ;
«Ωραία το θέτετε, ναι, υπερίσχυσαν οι καλλιτεχνικές τάσεις και η ευαισθησία, ίσως, του Ιχθύ. Ύστερα από 12 χρόνια στο χώρο της Υποκριτικής θεωρώ ότι κάνω αυτό που με εκφράζει πλήρως και δεν θα μου ταίριαζε κάτι τεχνοκρατικό».
Σας αντάμειψε η Υποκριτική που την ακολουθήσατε; Και… οικονομικά, γιατί πολλοί ηθοποιοί δεν μπορούν να βιοποριστούν μόνο από τη δουλειά τους.
«Η Υποκριτική με ανταμείβει συνεχώς, δίνοντάς μου τη δυνατότητα ν’ ανακαλύπτω νέους καλλιτεχνικούς ορίζοντες. Ως προς το οικονομικό, σίγουρα δεν είναι μία απλή υπόθεση και ένα επάγγελμα που μπορείς να εφησυχάζεις. Απαιτεί μία διαρκή εγρήγορση και σκληρή δουλειά. Ομολογώ ότι ύστερα από τα πρώτα χρόνια με ανταμείβει και σε αυτό το πεδίο».
Τι θέλετε να δώσετε στο θεατή όταν ερμηνεύετε ένα ρόλο;
«Στόχος μου είναι με τα δικά μου εκφραστικά μέσα να κοινωνήσω τα λόγια ενός συγγραφέα ή ενός ποιητή, καταθέτοντας την προσωπική μου αλήθεια. Να ενσαρκώσω, δηλαδή, στη σκηνή τον δικό μου τρόπο αντίληψης και πρόσληψης ενός έργου».
Θα μας πείτε και κάτι για την ταινία «Καπετάν Μιχάλης» του Καζαντζάκη, στην οποία συμμετέχετε; Για τα γυρίσματα, τη σκηνοθεσία, το χαρακτήρα που υποδύεστε…
«Πρόκειται για μία ταινία εποχής, σε σενάριο - σκηνοθεσία Κώστα Χαραλάμπους, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη. Ο “Καπετάν Μιχάλης” αναφέρεται στην επανάσταση των Κρητικών του 1889 και στην προσπάθειά τους να απελευθερωθούν από τους Τούρκους. Τα γυρίσματα έγιναν σε όλη την Κρήτη, είχαν διάρκεια περίπου 2 μηνών και η ταινία θα προβληθεί στους κινηματογράφους τον Δεκέμβριο του 2023. Υποδύομαι τον Καγιαμπή, έναν από τους φίλους του Καπετάν Μιχάλη. Πρόκειται για έναν ασίκη Σφακιανό, ο οποίος με συνείδηση του καθήκοντος ακολουθεί τον ανυπόταχτο Καπετάν Μιχάλη –που υποδύεται ο Αιμίλιος Χειλάκης– μέχρι τη θυσία για την ελευθερία».
Χώρος για προσωπική ζωή υπάρχει;
«Υπάρχει χώρος και προσπαθώ όσο μπορώ να δίνω περισσότερο χώρο και ενέργεια σε αυτό μεγαλώνοντας».
Και ο… Γεράσιμος τι εκτιμά; Τι απεχθάνεται; Τι φοβάται;
«Εκτιμάει την ευγένεια, τη δοτικότητα, τη γενναιοδωρία. Απεχθάνεται την αγένεια, την τοξικότητα. Φοβάται τις ιατρικές εξετάσεις».
Έχετε κάποιο μότο για να ξεπερνάτε τις δύσκολες στιγμές;
«Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς!»
Κάποια άλλα σχέδια;
«Ναι, υπάρχουν κάποια σχέδια, όμως ακόμα δεν είναι κάτι ανακοινώσιμο.