Έξαρση της ψωρίασης προκαλεί το στρες της πανδημίας

Έξαρση της ψωρίασης σε χρόνιους ασθενείς, αλλά και καινούργιες διαγνώσεις και μάλιστα σε νεαρότερες ηλικίες, προκαλεί το στρες της πανδημίας. Παρόλα αυτά η προσέλευση έχει μειωθεί στα νοσοκομεία, γιατί ο κόσμος φοβάται να προσεγγίσει τις δομές υγείας, με αποτέλεσμα το πρόβλημα της υποθεραπείας, που ούτως ή άλλως υπήρχε, να επιτείνεται αυτό το διάστημα.

Όσον αφορά το σωματικό βάρος για το οποίο πολλά έχουν γραφτεί τελευταία σε σχέση με την ψωρίαση, η παχυσαρκία αποτελεί την πιο συχνή μεταβολική διαταραχή που υπάρχει σε ασθενείς με ψωρίαση. Έχει φανεί ότι τα δύο αυτά νοσήματα δεν έχουν μόνο επιδημιολογική σχέση. Δεν συνυπάρχουν τυχαία, επειδή οι ψωριασικοί ασθενείς τρέφονται λανθασμένα.

Φαίνεται ότι έχουν παθοφυσιολογική σχέση, καθώς και τα δύο νοσήματα ευθύνονται για μια σειρά παραγωγής φλεγμονωδών κυτοκινών, που αυξάνουν το φλεγμονώδες φορτίο του ασθενή. Και μάλιστα η σχέση ψωρίασης και παχυσαρκίας είναι αμφίδρομη.

Μειωμένη ανταπόκριση στη θεραπεία όταν το σωματικό βάρος είναι υψηλό

Ένα άλλο μειονέκτημα είναι ότι το αυξημένο σωματικό βάρος, οδηγεί και σε μειωμένη ανταπόκριση στις θεραπείες. Μάλιστα, κάποιες τροφές μπορεί να βελτιώσουν και την κλινική εμφάνιση της νόσου, αλλά και να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα κάποιων θεραπειών. Έτσι λοιπόν αυτό που συνίσταται στους ασθενείς είναι δίαιτες χαμηλής θερμιδικής αξίας, δίαιτες πλούσιες σε ωμέγα 3 πολυακόρεστα λιπαρά, (δηλ. σαρδέλα, σολομός, κολιός, ρέγκα κλπ) δίαιτες πλούσιες σε αντιοξειδωτικές ουσίες, δηλαδή ουσίες που περιέχονται σε πράσινα λαχανικά, φρέσκα φρούτα κλπ. Το αλκοόλ, που δυστυχώς η κατάχρηση του απαντάται συχνά σε ασθενείς με ψωρίαση και όχι μόνο επιδεινώνει την έξαρση της νόσου, αλλά μπορεί να κάνει και τοξικές κάποιες από τις συστηματικές θεραπείες.