Μουντιάλ 2022: Και τώρα οι δυο τους

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Η αντίστροφη μέτρηση για την στέψη της νέας πρωταθλήτριας κόσμου στο ποδόσφαιρο, η φτάνει στο τέλος της. Αύριο το βραδάκι θα ξέρουμε αν η Γαλλία θα μπορέσει να διατηρήσει το στέμμα που κατέκτησε πριν από τέσσερα χρόνια στα γήπεδα της Ρωσίας ή αν η Αργεντινή θα καταφέρει να ανέβει στην κορυφή για πρώτη φορά μετά το 1986.

Παράλληλα, όσο και αν αυτό ακούγεται άδικο για τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές των δύο φιναλίστ, θα μάθουμε και αν ο Κιλιάν Εμπαπέ θα διακηρύξει με τον πλέον εμφατικό τρόπο την έναρξη της δικής του εποχής στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο ή αν ο Λιονέλ Μέσι, στη δύση της δικής του εποχής, θα καταφέρει, επιτέλους, να κερδίσει στο τελευταίο τουρνουά της καριέρας του το τρόπαιο του Μουντιάλ που για πολλούς θα τον ανυψώσει στο ίδιο επίπεδο με τον Ντιέγκο Μαραντόνα.

Η σέντρα του μεγάλου τελικού στο στάδιο «Λουσαΐλ» έχει οριστεί για τις 17.00, και μιλάμε για ένα ματς όπου το κλισέ «στους τελικούς δεν χωρούν προγνωστικά» κολλάει γάντι. Τόσο η «αλμπισελέστε» όσο και οι «τρικολόρ» έφτασαν μέχρι το τέλος του δρόμου χωρίς να έχουν πείσει ότι ήταν οι καλύτερες ομάδες του τουρνουά. Και οι δύο έχουν αδυναμίες, που προμηνύουν ένα ματς χωρίς φαβορί, το οποίο θα κριθεί στις λεπτομέρειες.

Θεωρητικά μιλώντας, οι παίκτες της Αργεντινής δείχνουν πιο παθιασμένοι, αλλά οι Γάλλοι από τη μία κυνηγούν το repeat, επίτευγμα που έχουν πετύχει μόνο η Ιταλία (1934, 1938) και η Βραζιλία (1958, 1962), και από την άλλη έχουν μεγαλύτερο βάθος ως ομάδα.

...και ο «Μικρός Τελικός« δύο μεγάλων αουτσάιντερ

Απόψε, το Μαρόκο και η Κροατία (και αυτοί στην ασυνήθιστη ώρα 17.00), κοντράρονται στον τελικό της παρηγοριάς. Ένα ματς γοήτρου, που το μόνο που δίνει στο νικητή είναι κάποια παραπάνω εκατομμύρια από το πριμ που δίνει η FIFA, και ίσως μία μικρή άνοδο στην κατάταξη της παγκόσμιας ομοσπονδίας. Κίνητρο για τους άμαθους σε τέτοιες καταστάσεις Αφρικανούς η κατάκτηση της 3ης θέσης, που μέχρι πριν από λίγο καιρό έμοιαζε με τρελό όνειρο.

Από την άλλη, οι Βαλκάνιοι, που πριν τέσσερα χρόνια είχαν φτάσει στον τελικό, είναι σίγουρο ότι θα ήθελαν τη νίκη στην τελευταία παράσταση με το εθνόσημο, του εμβληματικού αρχηγού τους Λούκα Μόντριτς.