Τόνια Ζησίμου: Στο «Il Postino» ο θεατής βρίσκει την πραγματική φύση του έρωτα…

«Πώς μπορείς να είσαι αληθινός στη σχέση σου με κάποιον όταν η σχέση με τον εαυτό σου είναι χτισμένη σε ένα ψέμα»

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Συνέντευξη στην Εσμεράλδα Αγαπητού

Κυρία Ζησίμου, μιλήστε μας για το έργο που πρωταγωνιστείτε, το «Il Postino», σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Ζάιμπελ, στην «Αθηναΐδα»…

«Το θεατρικό έργο όπως και το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένα στο μυθιστόρημα “Ardiente Paciencia” του βραβευμένου Χιλιανού Antonio Skarmeta. Το κείμενο της παράστασης είναι μία ωδή στον αγνό έρωτα (Μάριο –Μπεατρίς) και τη φιλία (Νερούδα – Μάριο) με φόντο τo κοινωνικό γίγνεσθαι και τις πολιτικές αναταραχές την περίοδο 1969-1973 στη Χιλή. Για τη Ρόζα, χήρα Γκονζάλες, μητέρα της Μπεατρίς, αυτός ο έρωτας δεν πρέπει να ανθήσει… Η μικρή κοινωνία του νησιού Isla Negra και ο συντηρητισμός της, τα όνειρά της για μία καλύτερη τύχη του δεκαεξάχρονου κοριτσιού της και οι μνήμες της δικής της εφηβείας , είναι αυτό που κάνει την πληθωρική, δυναμική και ερωτικά προδομένη Ρόζα να αντιτίθεται σε αυτήν τη σχέση. Καταλυτική, όμως, η παρουσία του Νερούδα, ίσως βοηθήσει στο τέλος να ανατρέψει την άποψή της».

Ο θεατής τι θα βιώσει βλέποντας την παράσταση και τι θα αποκομίσει από αυτή;

«Μέσα από αυτό το έργο, ίσως ενθυμηθεί την πραγματική φύση του έρωτα, της αγάπης και της φιλίας που μας γεμίζει χαρά, πληρότητα, δύναμη, όραμα, έμπνευση και δίνει πραγματικό νόημα σε όλες μας τις σχέσεις, σε κάθε τομέα της ζωής μας».

Πιστεύετε ότι υπάρχει ρομαντισμός και αληθινή φιλία στην εποχή μας ή περισσότερο κυριαρχεί το συμφέρον στις σχέσεις;

«Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι η ανάγκη που υπάρχει για πιο ουσιαστικές σχέσεις και συνειδητές επιλογές. Δεν είναι εύκολο να συμβεί αν δεν είμαστε ειλικρινείς και αληθινοί με τον ίδιο μας τον εαυτό. Πώς μπορείς να είσαι αληθινός στην σχέση σου με κάποιον όταν η σχέση με τον εαυτό σου είναι χτισμένη σε ένα ψέμα. Όσο για το ρομαντισμό, προσωπικά ανήκω σε εκείνους τους λίγους αθεράπευτα ρομαντικούς».

Είχαν χαρακτηρίσει, όμως, συγκλονιστική την ερμηνεία σας στον ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής, στο έργο της Χρυσάνθης Κορνηλίου «Josua Immanuel» που παίχτηκε το Πάσχα του 2018 και πήρε διθυραμβικές κριτικές, την αποκάλεσαν «φωτισμένη δημιουργία». Σας επηρέασε και το έργο και ο ρόλος;

«Ήταν μία δυνατή εμπειρία για μένα, γιατί είχα την ευκαιρία να επικοινωνήσω θέματα που αφορούν την εσώτερη γνώση και να μάθω ακόμα περισσότερα μέσα από κείμενα που δεν είχα ακόμη προσεγγίσει. Το σπουδαιότερο ήταν ότι σε κάθε παράσταση ένιωθα μέσα από τα λόγια της Μαγδαληνής ότι ήμουν εκεί, τότε… να αφουγκράζομαι την καρδιά και τις σκέψεις της».

Μία φράση του Ιησού που σας καθήλωσε;

«Δεν σε έσωσα εγώ, η πίστη σου σε έσωσε… Η πίστη στο Θείο που ζει μέσα σου».

Εσείς πιστεύετε στη Θεία Δύναμη, σε στιγμή αδυναμίας την επικαλείστε;

«Πιστεύω ότι τίποτα δεν υπάρχει στο Σύμπαν από τύχη. Είμαστε όλοι και όλα κρίκοι μίας αδιάσπαστης αλυσίδας. Προσευχή μου, η ευγνωμοσύνη για κάθε μου εμπειρία και για το ίδιο το δώρο της ζωής»!

Πώς προέκυψε η αγάπη σας για την Υποκριτική;

«Από πολύ μικρή ήρθα σε επαφή με το θεατρικό χώρο. Μαγεύτηκα με τα υπέροχα σκηνικά, τα πλούσια κοστούμια. Με γοήτευσαν οι πρόβες, το πάθος, ο σεβασμός των ηθοποιών, των τεχνικών και όλων όσοι συμμετείχαν στο ανέβασμα μίας παράστασης, καθώς και οι θεατές που έβλεπα να έρχονται από νωρίς καλοντυμένοι, να ξεφυλλίζουν το πρόγραμμα πίνοντας τον καφέ τους και εγώ να νιώθω με όλο αυτό ότι η παράσταση είχε ξεκινήσει από το φουαγιέ».

Αποφοιτήσατε από την Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Τι κρατήσατε από τα λόγια των καθηγητών σας μέχρι σήμερα;

«Από την Ελένη Χατζηαργύρη όταν αποφάσισα να δώσω εξετάσεις: “Αντωνία μου, αν έχεις γερό στομάχι ξεκίνα και μην φοβάσαι τίποτα!”. Και ο Τάσος Ρούσος, την τελευταία μέρα των εξετάσεων για το πτυχίο: “Αντωνία μου, εσύ πρέπει να φύγεις στο εξωτερικό”».

-Όταν ξεκινήσατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική είσαστε νέα και πολύ όμορφη κοπέλα. Δεν σας τρόμαζε ο χώρος για το τι μπορεί να κρύβει; Είδαμε τι συνέβηκε πρόσφατα…

«Ποτέ δεν συνέδεσα την πορεία μου στο χώρο με τα όσα ακούγονταν τότε και τώρα, για αυτόν. Είχα πάντα καλές και ξεκάθαρες σχέσεις με τους συνεργάτες μου».

Ασχολείσθε όμως και με την αυτογνωσία. Τι επιτυγχάνεται με την αυτογνωσία;

«Προανέφερα ότι αν δεν ανακαλύψουμε τον εαυτό μας δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε την ουσία σε ό,τι αφορά όλους τους τομείς της ζωής μας».

Με όσα δεινά συμβαίνουν γύρω μας, μπορούμε να συγκεντρωθούμε στον βαθύ εαυτό μας. Πώς επιτυγχάνεται;

«Όλοι λίγο πολύ μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία μέσα από τις εμπειρίες μας. Το κλειδί εδώ είναι πόσοι το κάνουν συνειδητά. Μπορούμε αν το θέλουμε πραγματικά και είμαστε έτοιμοι γι' αυτό. Όσο για τον τρόπο, επιλέγουμε εκείνον που νιώθουμε ότι είναι κατάλληλος για εμάς».

Διδάσκετε κιόλας;

«Προς το παρόν, επικοινωνώ και ανταλλάσσω την εμπειρία μου με τους ανθρώπους που χρειάζονται και ζητούν τη βοήθεια και υποστήριξή μου».

Μετά το «Il Postino» θα ακολουθήσει κάτι άλλο;

«Κάτι συζητώ… Είναι νωρίς ακόμα για να πω περισσότερα».

«Πιστεύω ότι τίποτα δεν υπάρχει στο Σύμπαν από τύχη. Είμαστε όλοι και όλα κρίκοι μίας αδιάσπαστης αλυσίδας»

Βιογραφικό

Η Τόνια Ζησίμου μεγάλωσε στην Αθήνα, και είναι απόφοιτος της Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου, έχει συμμετάσχει σε βιντεοταινίες, ταινίες, σίριαλ και πολλά θεατρικά έργα.