Στέφανος Κασσελάκης στη «ΒτΚ»: «Δεν γίνεται να έχουμε την κοινωνία ντεκόρ στα γραφεία»

Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»

Την πρόθεσή του να αλλάξει τα πάντα στο ΣΥΡΙΖΑ εάν εκλεγεί πρόεδρος, και να τον μετατρέψει «από ένα κόμμα των μηχανισμών, σε ένα μαζικό, δημοκρατικό κόμμα, που θα αντανακλά την κοινωνική πραγματικότητα», τονίζει στη «Βραδυνή της Κυριακής» ο υποψήφιος αρχηγός και φαβορί πλέον, για την ηγεσία του κόμματος Στέφανος Κασσελάκης.

Πρώτο του μέλημα η διασφάλιση της ενότητας, αλλά εξηγεί ότι «δεν γίνεται να διεκδικούμε την πολιτική αλλαγή αφήνοντας το κόμμα να λειτουργεί σαν κλειστό κλαμπ για λίγους, έχοντας την κοινωνία για θεωρητικό ντεκόρ στα κομματικά γραφεία και τους διαδρόμους». Ο κ. Κασσελάκης μιλάει για όλα, και, βέβαια, για τον Αλέξη Τσίπρα.σε μία αποκλειστική συνέντευξη στη «ΒτΚ».

Κύριε Κασσελάκη, μαθαίνουμε για εσάς από τρίτους. Θα μπορούσατε να μας γνωρίσετε τον εαυτό σας; Ποιος είστε, τι πιστεύετε, και τι προθέσεις και στόχους έχετε;

«Έχει περάσει ένας σχεδόν μήνας από την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μου για την θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Μου έχουν γίνει όλες οι δυνατές ερωτήσεις για το ποιος είμαι, από πού προέρχομαι, πώς μεγάλωσα, πού έζησα, πού εργάστηκα, ποιοι είναι οι άνθρωποι γύρω μου, τι πιστεύω και τι θέλω να κάνω. Μου έχουν γίνει και όλες οι δυνατές επιθέσεις. Από τρίτους, όπως θα έχετε διαπιστώσει, δεν μαθαίνετε αληθινά πράγματα, αλλά περισσότερο όσα διακινούν διάφοροι καλοθελητές, στα οποία επίσης έχω απαντήσει δημόσια. Θα ξαναπώ, λοιπόν, ότι είμαι σαν όλα εκείνα τα παιδιά της Ελλάδας που ξενιτεύτηκαν, που βρήκαν ευκαιρίες στο εξωτερικό, που σπούδασαν, που πάλεψαν, που δεν το έβαλαν κάτω, που πέτυχαν κάποια πράγματα, που έχουν τη ζωή μπροστά τους, που δεν ξεχνούν τον τόπο τους, που δεν ξεχνούν τους συνανθρώπους τους. Κατήλθα στην πολιτική ύστερα από πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα, εκπροσωπώντας τους απόδημους της Αμερικής. Συντάχθηκα με τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., γιατί πιστεύω στις αρχές του, στο πρόγραμμά του, στις αντιστάσεις του, στον κόσμο της σύγχρονης, πατριωτικής, κυβερνώσας Αριστεράς. Πιστεύω, επίσης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πρέπει να ολοκληρώσει την ανασυγκρότησή του, και από ένα κόμμα των μηχανισμών να γίνει ένα μαζικό, δημοκρατικό κόμμα, που θα αντανακλά την κοινωνική πραγματικότητα και θα μεταγγίζει τις αξίες του στην κοινωνία. Αυτό είναι αναγκαίο, προκειμένου να ανακτηθεί η αριστερή αυτοπεποίθηση στις τάξεις του κόμματος. Είναι αναγκαίο για να ενεργοποιηθούν όλα τα αντανακλαστικά των μελών και ψηφοφόρων μας απέναντι στις καταστροφικές πολιτικές της Ν.Δ. και του κ. Μητσοτάκη. Δεν γίνεται να διεκδικούμε την πολιτική αλλαγή, τον κοινωνικό μετασχηματισμό, τον προοδευτικό ριζοσπαστισμό αφήνοντας το κόμμα να λειτουργεί ως κλειστό κλαμπ για λίγους, έχοντας την κοινωνία για θεωρητικό ντεκόρ στα κομματικά γραφεία και τους διαδρόμους. Αυτό θα αλλάξει, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα ανασυγκροτηθεί, η σύγχρονη Αριστερά θα νικήσει, η Ελλάδα θα γίνει μία καλύτερη χώρα για όλους, το κράτος θα ανταποκρίνεται ουσιαστικά στις ανάγκες και προκλήσεις του 21ου αιώνα. Κι όσα μας κατατρέχουν από γενιά σε γενιά, θα παλέψουμε για να τα αφήσουμε πίσω. Θέλουμε να πάμε με ασφάλεια και πίστη προς το μέλλον, γι’ αυτό χρειαζόμαστε μία νέα αρχή. Σ’ αυτή τη μάχη μπαίνω, σ’ αυτόν τον αγώνα καταθέτω ό,τι έχω».

Περιμένατε την επίδοση του πρώτου γύρου, με βάση το κλίμα που συναντήσατε στις περιοδείες σας;

«Η αλήθεια είναι πως το κλίμα στις περιοδείες προμήνυε το αποτέλεσμα. Ο κόσμος αγκαλιάζει το μήνυμα που του στέλνουμε. Πρωτίστως, συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν πολιτικοί που μπορούν να ακούν και να συγκρατούν όσα ακούν. Το ενδιαφέρον μας για την ελληνική κοινωνία είναι αληθινό. Δεν φιλτράρεται από εσωκομματικές ισορροπίες ή από διαπλεκόμενα συμφέροντα. Δεν περιμένω να ζήσω από την πολιτική. Ανυπομονώ να προσφέρω κάθε φορά και περισσότερα, αναλαμβάνοντας ευθύνες. Απ’ την άλλη, έχω να πω ότι περιόδευσα και στις περιοχές που επλήγησαν από φωτιές και πλημμύρες. Πήγα στον Έβρο, στη Θεσσαλία, είδα ανθρώπους απελπισμένους, εξοργισμένους. Τι να πουν παραπάνω αυτοί οι άνθρωποι απ’ όσα λένε χρόνια τώρα, για την παραγωγή τους, τις ευκαιρίες που δεν έχουν, τις πιέσεις που δέχονται, τις αδικίες που υφίστανται, τη ζωή τους που υποβαθμίζεται μέρα με τη μέρα και κάποια τυχαία μέρα μπορεί και να καταστραφεί εντελώς. Εμείς πρέπει να τους πούμε. Και, κυρίως, πρέπει από τα λόγια να έχουμε ήδη περάσει στις πράξεις και τα έργα. Οι άνθρωποι –ακόμη και μέσα στη χειρότερη καταστροφή– δεν χάνουν την ελπίδα τους. Οι απλοί άνθρωποι, οι αγωνιστές της καθημερινότητας –σε αντίθεση με τους επαγγελματίες της πολιτικής– είναι γενναιόδωροι άνθρωποι. Αλλά, είναι και περήφανοι άνθρωποι. Δεν φταίνε που πνίγηκαν οι περιουσίες τους, αλλά και οι ζωές τους δεν είναι θέαμα για να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα οι υπεύθυνοι. Θα παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις ως αριστερός, ως άνθρωπος να ξαναέρθει το χαμόγελο σ’ αυτούς τους ανθρώπους, να ξαναγίνουν οι ζωές τους όπως πριν και καλύτερα».

Γιατί ένας νεαρός και πετυχημένος άνθρωπος με κοσμοπολίτικες παραστάσεις, αφήνει τις επαγγελματικές και προσωπικές του ενασχολήσεις, και θέλει να διεκδικήσει την ηγεσία ενός αριστερού πολιτικού κόμματος, σε μία εποχή που η πολιτική τείνει να απαξιωθεί;

«Η πολιτική απαξιώνεται όταν δεν προσφέρει λύσεις. Απαξιώνεται πλήρως όταν όχι μόνο δεν προσφέρει λύσεις, αλλά κάνει το πρόβλημα χειρότερο. Σε αυτή τη φάση είμαστε πολλά χρόνια τώρα στην Ελλάδα. Τα μνημόνια εγκαινίασαν μία εποχή μόνιμης απώλειας εισοδημάτων, σχέσεων, αξιών, ανθρωπιάς. Η ματαίωση έγινε η νέα κανονικότητα. Πώς να ονειρευτεί κανείς σε τέτοιες συνθήκες; Η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έδωσε λύσεις σε μία σειρά κρίσιμων θεμάτων. Αλλά, αυτό δεν αρκούσε, ούτε έφτανε για μία κοινωνία στην οποία είχαν καλλιεργηθεί υψηλότερες προσδοκίες. Αυτή η εποχή, πέρασε. Ο κόσμος δεν κοιτά πίσω. Περιμένει, όμως, να καλυφτούν τα κενά που έχουν μείνει ανοιχτά από τότε και κάνει refresh την ελπίδα. Πρέπει, όμως, κάποια στιγμή η ελπίδα να έρθει για να μείνει κιόλας και να φέρει το επόμενο. Ελπίδα για τι; Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μπαίνει καν στον κόπο να απαντήσει. Απλώς, στρέφει την ελπίδα του ενός εναντίον της ελπίδας του άλλου. Και έτσι δεν διαλύονται μόνο οι υποδομές, τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας, έτσι διαλυόμαστε και ως άνθρωποι. Ο άνθρωπος που περιγράφετε στο ερώτημά σας δεν είναι ένας ανέφελος ιδιώτης. Είναι ένας άνθρωπος που ανέκαθεν ενδιαφερόταν για τα κοινά. Ενηλικιώθηκα πολιτικά και κατέληξα στις ιδέες και αξίες που με συγκροτούν σήμερα ως αριστερό άνθρωπο. Κάποιοι θεωρούν ότι οι επαγγελματικές μου ενασχολήσεις δεν συνάδουν με την πολιτική μου ταυτότητα. Έχω να πω ότι η έγνοια για τα δημόσια πράγματα δεν μπαίνει σε βιογραφικό. Το ενδιαφέρον για τα κοινά ξεπερνά τις όποιες άλλες ενασχολήσεις. Η ανάγκη προσφοράς ξεπερνά τους δισταγμούς. Η κατανόηση της κοινωνικής πραγματικότητας είναι ζήτημα μυαλού και καρδιάς. Ιδίως τώρα, σ’ αυτήν την εποχή των μεγάλων ανακατατάξεων είναι που πρέπει ο καθένας να προσφέρει σύμφωνα με τις δυνατότητές του».

Εάν αύριο κερδίσετε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που είναι πολύ πιθανό, ποιες θα είναι οι πρώτες κινήσεις σας;

«Πρώτα πρέπει να διασφαλίσουμε την ενότητα του κόμματος και την ομαλή μετάβασή του στη νέα συνθήκη. Υπάρχει καταστατικό, υπάρχουν διαδικασίες. Επίσης, οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν, οι πληγές στα μέτωπα της καταστροφής είναι ανοιχτές, ένας δύσκολος χειμώνας έρχεται, η κυβέρνηση συνεχίζει το μπαράζ των αντικοινωνικών νομοθετικών παρεμβάσεων, οι γεωπολιτικές πιέσεις εντείνονται, η εξωτερική μας πολιτική έχει πάρει τον λάθος δρόμο των υποχωρήσεων, η Ελλάδα μοιάζει να έχει μπει στον αυτόματο πιλότο. Δεν μας παίρνει εμείς, η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, να πάρουμε τον λάθος δρόμο της εσωστρέφειας. Θα μιλήσω με όλους για όλα».

Η κυβέρνηση κέρδισε μία νέα θητεία ,αλλά η χώρα βιώνει δύσκολες ώρες. Πώς σχεδιάζετε να αντιπολιτευτείτε την κυβέρνηση ώστε να οδηγήσετε το κόμμα σας ξανά στην εξουσία;

«Δεν θα αφήνουμε τίποτα αναπάντητο, τίποτα ατεκμηρίωτο. Δεν θα αφήσουμε καμία στιγμή που το μήνυμά μας να μην έχει γίνει κατανοητό, να μην έχει πάει σε κάθε σπίτι και χώρο εργασίας. Θα είμαστε παντού. Θα είμαστε παρόντες και ενεργοί. Δεν θα κάνουμε φιλολογικό διαγωνισμό ή ακαδημαϊκές κόντρες. Θα παράγουμε πολιτική και με τη θέση και με την αντίθεσή μας. Έχουμε την εμπειρία, θα αποκτήσουμε και τη φρεσκάδα».

Κύριε Κασσελάκη, μέχρι τώρα έχετε τοποθετηθεί δημοσίως για το κόμμα. Όμως, πρέπει κάποια στιγμή να πείτε στην ελληνική κοινωνία τις θέσεις σας για όλα τα μείζονα θέματα. Οικονομία, Υγεία, Εξωτερική Πολιτική, Άμυνα κ.λπ. Θα διαμορφωθούν στο Συνέδριο αυτές οι θέσεις;

«Το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι σαφές για το πώς διαμορφώνεται η πολιτική του κόμματος. Το Συνέδριο είναι το ανώτατο Όργανο του κόμματος. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. εκπροσωπεί δημόσια το κόμμα και λειτουργεί στο πλαίσιο των αποφάσεων της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία αποτελεί το ανώτερο πολιτικό Όργανο, εκλέγει την Πολιτική Γραμματεία, είναι αρμόδια για την εφαρμογή των αποφάσεων του Συνεδρίου και διαμορφώνει τη γενική εκλογική τακτική του κόμματος. Υπάρχει ένα πλαίσιο δημοκρατικής λειτουργίας. Η σύγχρονη Αριστερά δεν γεννιέται από στάχτες. Όσον αφορά τα μείζονα θέματα, ας μην πέσουμε στην παγίδα να θεωρούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν είχε θέσεις. Είναι unfair να εμφανίζεται ο ένας ή ο άλλος συνυποψήφιος και να διατυπώνει ως δικές του τις κοινές θέσεις που έχουν συναποφασιστεί στο κόμμα».

Η σχέση σας με τον Αλέξη Τσίπρα ποια είναι; Πιστεύετε ότι αδικήθηκε από το κόμμα σας;

«Η Ιστορία έχει δικαιώσει τον Αλέξη Τσίπρα για τις κρίσιμες επιλογές του. Θα ήθελα η αποχώρηση του πρόεδρου Τσίπρα να είχε γίνει αλλιώς, χωρίς δάκρυα στα μάτια. Ο καθένας ας τα βρει με τη συνείδησή του για όσα έκανε, είπε ή δεν τόλμησε να πει. Όλα αυτά θα ξεχαστούν. Μένει παρακαταθήκη ο βαθιά πολιτικός και ανθρώπινος λόγος του προέδρου. Για εμένα ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι πάντα η αρχή».

Τι θα θέλατε να αλλάξετε στο κόμμα;

«Θα ήθελα το κόμμα να λειτουργεί ανοιχτά, αποτελεσματικά και με διαφάνεια. Θα ήθελα να μην διώχνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τον κόσμο που έρχεται και ζητά να συμπορευθεί μαζί μας. Με σεβασμό στις αρχές και τις διαδικασίες, θα βάλουμε μπροστά το σχέδιο της ανασυγκρότησης, υπενθυμίζοντας σε όσους και όσες ενδεχομένως να το ξεχνούν, ότι κανένας και καμιά δεν περισσεύει στη σύγχρονη Αριστερά».

Στα σενάρια για πιθανή διάσπαση του κόμματος τι απαντάτε;

«Όσοι γράφουν αυτά τα σενάρια θα πρέπει να κοπιάσουν πολύ για να βρουν παραγωγό και σκηνοθέτη. Για τους υπόλοιπους συντελεστές δεν ξέρω. Αυτό το έργο δεν το παρακολουθώ, δεν με ενδιαφέρει»..