Επιστημονικό Συνέδριο Ιατρικής του ΑΠΘ: Θρησκευτικοί λόγοι βάζουν φρένο στις μεταμοσχεύσεις

Ιδιαίτερα σημαντικά και ενδιαφέροντα τα συμπεράσματα του Επιστημονικού Συνεδρίου του Τμήματος Ιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για τις γνώσεις αλλά και την σύγχυση των γιατρών στον διαχωρισμό του εγκεφαλικού θανάτου από τον κανονικό, για τις δωρεές οργάνων, αλλά και τα ταμπού πάνω σε αυτό το θέμα που έχει ρίζες στην θρησκεία.

Σε ότι αφορά την σύγχυση που επικρατεί στους γιατρούς που εργάζονται εκτός μονάδων εντατικής θεραπείας για τον θάνατο, αναφέρθηκε ότι δυστυχώς δεν μπορούν να τον διακρίνουν από τον εγκεφαλικό.

Ειδικότερα με βάση τα στοιχεία της μελέτης οι περισσότεροι επαγγελματίες υγείας (ποσοστό 71,8%) δεν θεωρούν ότι ο εγκεφαλικός θάνατος και ο θάνατος είναι το ίδιο. Ωστόσο, το 63,6% δεν θεωρεί ευθανασία την αποσύνδεση της μηχανικής υποστήριξης σε εγκεφαλικά νεκρό, ενώ ένα 20% πιστεύει ότι είναι ευθανασία.

Η εν λόγω έρευνα που είχε τίτλο «Εγκεφαλικός θάνατος και δωρεά οργάνων. Γνώσεις και απόψεις επαγγελματιών υγείας εκτός Μονάδων Εντατικής Θεραπείας», της προϊσταμένης της Α’ ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου, Αναστασίας Μπικούλη, βασίστηκε στις απαντήσεις που έδωσαν επαγγελματίες υγείας εκτός μονάδων ΜΕΘ σε 110 ερωτηματολόγια.

Η έρευνα είχε σκοπό να διαπιστώσει τις γνώσεις και τις απόψεις επαγγελματιών υγείας εκτός μονάδων εντατικής θεραπείας σχετικά με τον εγκεφαλικό θάνατο και τη δωρεά οργάνων.

Και όμως αρκετές δωρεές οργάνων φρενάρονται από «θρησκευτικά ταμπού»

Ο λόγος που αρκετοί πολίτες δεν θέλουν να γίνουν δωρητές οργάνων μετά θάνατον έχει ρίζες στη θρησκεία. Αυτό καταγράφηκε σε ποσοστό 35% των ερωτηθέντων.

Το 36,4% των συμμετεχόντων στην έρευνα υποστήριξε ότι ένας νόμος που θα έδινε στο κράτος το δικαίωμα να έχει πρόσβαση στα όργανα ενός εγκεφαλικά νεκρού χωρίς να απαιτείται προηγούμενη έγκριση θα αποτελούσε κατάχρηση εξουσίας.

Όμως ένα ποσοστό 30% απάντησε ότι ένας τέτοιος νόμος μπορεί να ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος για να μην χάνονται όργανα.

Ποσοστό 17,3% πιστεύει ότι αυτός ο νόμος θα ήταν προσβολή προς τους νεκρούς και τους συγγενείς τους. Σχετικά με το αν θεωρούν ότι ο ΕΟΜ θα έπρεπε να δραστηριοποιηθεί περισσότερο στο κομμάτι της ενημέρωσης μέσω δήμων και κοινοτήτων, με προγράμματα εξορμήσεων σε όλη την Ελλάδα, με θέμα τη δωρεά οργάνων, ποσοστό 94,5% απάντησε θετικά.

«Ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό από τους συμμετέχοντες απάντησαν ότι δεν υποστηρίζουν τη δωρεά οργάνων, λόγω της άποψης της εκκλησίας μας, η οποία δεν είναι ξεκάθαρη και δεν δείχνει την έμπρακτη υποστήριξή της στις μεταμοσχεύσεις. Αν η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία έδειχνε την υποστήριξή της στη δωρεά οργάνων, τότε θα ήταν σαν να έδινε τη συναίνεσή της και το «πράσινο φως» σε όλους τους πιστούς της και έτσι να διέλυε τους τυχόν ενδοιασμούς που υπάρχουν. Είναι λυπηρό να χάνονται όργανα, τα οποία θα μπορούσαν να προσφέρουν μια δεύτερη ποιοτική ευκαιρία ζωής στους συνανθρώπους μας, γιατί δεν υπάρχει η σωστή ενημέρωση στους επαγγελματίες υγείας, αλλά και από τους επαγγελματίες υγείας προς τους πολίτες», επισήμανε, κατά την παρουσίαση της έρευνας, η κ. Μπικούλη για να καταλήξει στην ανάγκη επιμόρφωσης του κόσμου.

«Οι επαγγελματίες υγείας που θα επιθυμούσαν να συμμετάσχουν σε αυτά τα προγράμματα επιμόρφωσης του κοινού, θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν, σε πραγματικές συνθήκες, τη διαδικασία από τη διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου δίπλα στους συντονιστές, μέχρι και την τελική λήψη των οργάνων, δίπλα στη μεταμοσχευτική ομάδα. Με αυτόν τον τρόπο θα είχαν μια ολοκληρωμένη εικόνα όλων των διαδικασιών και κλινικών δοκιμών που ακολουθούνται για τη διαδικασία δωρεάς και μεταμοσχεύσεων. Έτσι θα κατάφερναν να «ξορκίσουν» τους δικούς του δαίμονες, αλλά και των πολιτών, σχετικά με το αμφιλεγόμενο κεφάλαιο της δωρεάς οργάνων στη χώρα μας».