Νοσοκομείο Ελπίς: Κατέρρευσε η οροφή στους κοιτώνες των παθολόγων – Θα μένουν σε κοντέινερ

Από καθαρή τύχη δεν προκλήθηκαν τραυματισμοί γιατρών από την κατάρρευση της οροφής των κοιτώνων του νοσοκομείου Ελπίς που ξεκουράζονται οι παθολόγοι.

Η καταστροφή στον χώρο είναι ολοκληρωτική καθώς από την πτώση της οροφής έσπασαν τα έπιπλα που υπήρχαν μέσα στον κοιτώνα.

Το βασικότερο όλων είναι ότι κατά την διάρκεια της πτώσης της οροφής δεν υπήρχαν μέσα γιατροί καθώς βρίσκονταν στο τμήματα των Επειγόντων Περιστατικών.

Το θλιβερό και επικίνδυνο συμβάν έγινε χθες το μεσημέρι στις τρεις, σε έναν χώρο που οι γιατροί αφήνουν τα προσωπικά τους αντικείμενα ενώ πηγαίνουν για ολιγόωρη ξεκούραση όταν το νοσοκομείο Ελπίς είναι σε 24ωρη εφημερία.

Η οροφή έχει καταρρεύσει στο μεγαλύτερο μέρος της και έχει πέσει πάνω στο κρεβάτι που βρίσκεται στο θάλαμο. Μαζί με την οροφή έχει πέσει και ένα τεράστιο σίδερο που αποτελούσε μέρος της κατασκευής. Ευτυχώς εκείνη την ώρα όλοι οι παθολόγοι ήταν στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του νοσοκομείου Ελπίς, καθώς το νοσοκομείο είχε πρωινή εφημερία. Διαφορετικά αυτή τη στιγμή πιθανώς να είχαν κινδυνεύσει ιατροί.

Σε κοντέινερ οι γιατροί μέχρι να κατασκευαστεί ο κοιτώνας

Αμέσως ενημερώθηκε η διοίκηση του νοσοκομείου η οποία θα ξεκινήσει άμεσα τις επισκευές με τους γιατρούς να αποφασίζεται να διαμένουν σε container εντός του νοσοκομείου.

Πρόκειται για το δεύτερο περιστατικό που προκαλείται σε νοσοκομείο πριν μερικές ημέρες είχε σημειωθεί και στο νοσοκομείο του Ρίου όπου τμήμα της ψευδοροφής υποχώρησε μετά την νεροποντή με αποτέλεσμα ασθενείς και προσωπικό να κυκλοφορούν εντός του νοσοκομείου με ομπρέλες.

Νοσοκομείο Ελπίς

Ο θεμέλιος λίθος του Δημοτικού Νοσοκομείου των Αθηνών "Ελπίς" τέθηκε τον Ιούνιο του 1836 επί της οδού Ακαδημίας 50, εκεί όπου σήμερα στεγάζεται το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.

Τα σχέδια ήταν του Γερμανού αρχιτέκτονα Φ. Στάουφερτ, με κάποιες τροποποιήσεις από τον συμπατριώτη του Έντουαρντ Σάουμπερτ (1804-1860). Την ανέγερση ανέλαβε ο Δανός αρχιτέκτονας Κρίστιαν Χάνσεν, προβαίνοντας σε κάποιες επιπλέον τροποποιήσεις. Το κεντρικό τμήμα της οικοδομής ολοκληρώθηκε το 1842, μέσω της ενίσχυσης από εράνους και δωρεές του βασιλιά Λουδοβίκου της Βαυαρίας (πατέρα του Όθωνα), της Δούκισσας της Πλακεντίας και πολλών άλλων Ελλήνων όπως οι Κωνσταντίνος Βέλλιος, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Κωνσταντίνος Γαλάτης, Ραλλού Μουρούζη και άλλοι.

Στην οδό Ακαδημίας λειτούργησε μέχρι το 1971 όταν και μεταστεγάστηκε στις σημερινές του εγκαταστάσεις, επί της οδού Δημητσάνας στους Αμπελόκηπους, ακριβώς πίσω από τα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Μια μεταστέγαση που εξεταζόταν ήδη από το μακρινό 1892 και επιχειρήθηκε αρχικά τον Ιούνιο του 1904, με τον θεμέλιο λίθο του νέου κτιρίου του νοσοκομείου να τίθεται στο τότε δημοτικό οικόπεδο των Αμπελόκηπων.

Ωστόσο, η μετεγκατάσταση στο νέο κτίριο θα γίνει περίπου 70 χρόνια αργότερα αφού αυτό θα χρησιμοποιηθεί αρχικά από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό για την περίθαλψη των τραυματιών των Βαλκανικών Πολέμων και έπειτα θα παραδοθεί στο υπουργείο Στρατιωτικών.

Στο νοσοκομείο ξεκίνησαν την ιατρική τους σταδιοδρομία πολλές μορφές της ιατρικής επιστήμης της Ελλάδας που μετέπειτα συμμετείχαν στην ίδρυση πολλών από τα νεότερα νοσοκομεία της Αθήνας, όπως οι:

Θεόδωρος Αρεταίος, Σπυρίδων Μαγγίνας, Νικόλαος Μακκάς, Μαρίνος Γερουλάνος, Αλιβιζάτος και άλλοι. Περιέθαλψε μεταξύ άλλων τους τραυματίες του πολέμου του 1893, τους Θεσσαλούς και Κρήτες πρόσφυγες, τους τραυματίες των Βαλκανικών Πολέμων, τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, τους φαντάρους του Ελληνοϊταλικού Πόλεμου και τους Αθηναίους στο λιμό της κατοχής.

Από το 1983 εντάσσεται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.