Άποψη- Χειροκροτούν την καταδίκη της, όμως ξεχνούν ότι την ψήφισαν...

Η δημοκρατία, ευτυχώς, προστάτευσε τον εαυτό της. Η απόφαση της δικαιοσύνης επιβεβαίωσε ότι - με την καταδίκη των στελεχών της Χρυσής Αυγής και την ετυμηγορία να αφορά και σε εγκληματική οργάνωση- προχώρησε σε μία ιστορική στιγμή. Μία από εκείνες, οι οποίες θα περάσουν για πάντα στα γράμματα, τα οποία θα καταδεικνύουν την ποιότητα του πολιτεύματος στην Ελλάδα.

Το δικαστήριο έκρινε ένοχα όλα τα πολιτικά της στελέχη, ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης και ακόμη πιο επιβαρυντικά αποφάσισε για συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία όλα δείχνουν πως δεν θα καταφέρουν ν' αποφύγουν τη φυλάκιση. Η ιστορία κάθε χώρας, στην οποία καταδικάζονται πολιτικά πρόσωπα, προσθέτει νέα κεφάλαια. Για να μην ξεχνιόμαστε ωστόσο, όταν χαρακτηρίζουμε κάποιους "πολιτικά πρόσωπα", εννοούμε ότι υπήρξαν συμπολίτες μας που τα ψήφισαν και τα έστειλαν να μας εκπροσωπήσουν στη Βουλή.

Μπροστά στην κάλπη, (η αλήθεια δυστυχώς δεν μπορεί να κρυφτεί μετά από τόσα χρόνια), άνθρωποι μορφωμένοι, κοινωνικά αποδεκτοί, με την αβίαστη ψήφο τους επέλεξαν να εκπροσωπηθεί η χώρα μας στο κοινοβούλιο από στελέχη.. κόμματος, τα οποία σήμερα καταδικάστηκαν για συμμετοχή και διεύθυνση σε εγκληματική οργάνωση. Ξαφνικά αυτές οι "αθώες περιστερές" έχουν εξαφανιστεί, κάποιοι μάλιστα σε μία κλασική κολωτούμπα, χειροκροτούν για την απόφαση της δικαιοσύνης και πανηγυρίζουν μόλις την άκουσαν. Ντροπή δεν έχουν, δεν είμαι καινούργιο αυτό, όμως για να φτάσει η Χρυσή Αυγή να μπει στον κοινοβουλευτισμό δεν την ψήφισαν μόνο εκείνοι που τώρα κάνουν δημόσια τους... Κινέζους. Αλλά και οι ανώνυμοι πολίτες, αυτοί που στην πρώτη στραβή κατηγορούν τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις. Οι ίδιοι δεν ευθύνονται ποτέ...

Η σημερινή (7/10) απόφαση επισφραγίζει την ιδεολογική καταδίκη του μορφώματος της Χρυσής Αυγής, η παρουσία του οποίου στη Βουλή ωστόσο διευκόλυνε για πολύ μεγάλο διάστημα πολιτικά και προεκλογικά παιχνίδια, όπως και τις ισορροπίες που τότε ήταν απαραίτητες για αυτά.

Ακούω πως είναι η πιο σημαντική δικαστική απόφαση μετά τη δική της Χούντας. Νομικά, Συνταγματικά προφανώς είναι ακριβώς έτσι. Επί της ουσίας όμως αυτή, η τωρινή περίπτωση, ήταν πολύ πιο δύσκολη. Διότι οι δικαστές δεν είχαν να κάνουμε με δικτάτορες, με αυτονόητους ενόχους εκτός δημοκρατίας, αλλά περιπτώσεις που κάποιοι Έλληνες "βάφτισαν" στην κάλπη πολιτικούς!

Το 2013, που έγινε η δολοφονία του Φύσσα, δεν ήταν εύκολο κανένας εισαγγελέας να σηκώσει το μολύβι και να προχωρήσει τη διαδικασία, προκειμένου να αποδειχθεί το κόμμα αυτό εγκληματική οργάνωση. Τότε οι άνθρωποι της δικαιοσύνης, ακόμη και ο αρμόδιος Υπουργός Νίκος Δένδιας, όρθωσαν ωστόσο το ανάστημά τους, απέναντι στους "πολιτικούς" της Χρυσής Αυγής, τους οποίους κάποιο αποδέχονταν, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Για να μην ξεχνιόμαστε, λέω ξανά. Διότι ένα ζήτημα είναι πώς ξαφνικά μπήκε στο κοινοβούλιο ένα μόρφωμα και ένα άλλο ποιοι το στήριξαν, αφού το βρήκαν μπροστά τους...