Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και ο πραγματικός αριθμός των νεκρών

Πενήντα ένα χρόνια συμπληρώθηκαν σήμερα από την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο και στη μνήμη μας έρχονται μεταξύ ο απόηχος των συνθημάτων, η πορεία και η πολιτεία των πρωταγωνιστών της, καθώς και ο αριθμός των θυμάτων που έπλαθαν διάφοροι με τη φαντασία τους χάριν εντυπωσιασμού.

Και σ’ αυτό, μεταπολιτευτικά, ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν εκείνοι που πρόβαλαν, ανέχτηκαν ή επέτρεψαν σε καπηλευτές της εξέγερσης να πλάθουν μύθους.

«Ψωμί, Παιδεία Ελευθερία», « Κάτω η Χούντα», «έξω από το ΝΑΤΟ», «Κάτω το Κράτος» μερικά από τα γραμμένα  στους τοίχους συνθήματα της επαναστατημένης φοιτητικής νεολαίας και από εκείνα που μετέδιδε ο παράνομος ραδιοσταθμός «Εδώ πολυτεχνείο, εδώ πολυτεχνείο…».

Κατάληψη, ξεσηκωμός της νεολαίας, διαδηλώσεις, συμπαράσταση από τον κόσμο, ώσπου έγινε η επέμβαση του στρατού κι ένα άρμα γκρέμισε την πύλη του ιδρύματος για να… διευκολύνει την έξοδο των φοιτητών  να  επιβιβαστούν στις κλούβες της αστυνομίας και να τους μεταφέρουν στα κρατητήρια…

Μεταπολιτευτικά βγήκαν  στη δημοσιότητα συνεντευξιαζόμενοι και ηγέτες της φοιτητικής εξέγερσης που πολλοί από αυτούς στα μετέπειτα χρόνια ως εκφραστές «της γενιάς του Πολυτεχνείου» εξαργύρωσαν τη συμμετοχή τους με πολιτικά αξιώματα (βουλευτές, υπουργοί, επίτροποι και βόλεμα  στον κρατικό μηχανισμό με γενναίες αμοιβές…).

Ας μην αναφερθούν, μπορεί κάποιος να λησμονηθεί και να δυσαρεστηθεί…

Εκατοντάδες, τότε, οι συλλήψεις… Άγνωστος ο αριθμός των νεκρών.

Η δικτατορία ανακοίνωσε την επομένη 11 νεκρούς, τους βεβαιωμένους στα νοσοκομεία και 15 την μεθεπόμενη.

Κανείς δεν πίστεψε τον αριθμό αυτό και οι φήμες μιλούσαν για εκατοντάδες, όπως τους έπλαθε καθένας στη φαντασία του, που προέκυπτε από το όργιο των πυροβολισμών της μοιραίας εκείνης νύχτας…

Και φτάνουμε στη μεταπολίτευση, οπότε το τραγικό ερώτημα  πόσοι ήταν οι νεκροί, έπρεπε να απαντηθεί.

Ο δήμαρχος Ζωγράφου Δημήτρης Μπέης μπήκε στο χορό. Δήλωσε ότι οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι περίπου 800, που η χούντα έθαψε σε ομαδικό τάφο στου Ζωγράφου κι έβαλε μπουλντόζες, όπως του υποδείκνυαν οι φαντασιόπληκτοι για να σκάψουν και να βρουν τα πτώματα… Στο χορό και οι μυθομανείς.

Όπως ο φοιτητής Ιω. Ηλιόπουλος που έχασε την «αγαπημένη του Ηλένια» που τη σκότωσαν μπροστά του στην οδό Στουρνάρα και κρέμασε φωτογραφία μιας Ιταλίδας  ηθοποιού που διαφήμιζε σαμπουάν, γράφοντας «Τι έγινε η Ηλένια μου!» (καταδικάστηκε γι’ αυτό 8 μήνες φυλακή).

Όπως και κάποιος φαντασιόπληκτος δημοσιογράφος που πήγε στο Ληξιαρχείο του δήμου, κατέγραψε τα ονόματα όσων είχαν πεθάνει τη μέρα εκείνη και την επομένη τα παρουσίασε ως «η λίστα των 80 νεκρών της σφαγής του Πολυτεχνείου».

Αυτόν το διασυρμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τερμάτισαν τότε ο πρύτανης  Κων. Κονοφάος που έκανε έρευνα για το αν σκοτώθηκαν και πόσοι φοιτητές, αλλά και η δικαστική έρευνα του  ακούραστου εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά, που μέτρησε τους νεκρούς και τους βρήκε 24.

Οι 15 είχαν βρει ακαριαίο θάνατο και οι υπόλοιποι βαριά τραυματισμένοι εξέπνευσαν το επόμενο διάστημα.

Οι ένοχοι κάθισαν τότε στο εδώλιο και εισέπραξαν βαρύτατες ποινές.

*Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»