Διπλωματική «ρώσικη ρουλέτα»

Επιφανειακά, τα τραύματα που άφησε στις σχέσεις Αθήνας – Μόσχας η κρίση του 2018 μοιάζουν επουλωμένα. Στο παρασκήνιο, όμως, η κρίση υποβόσκει, με τους Ρώσους να «ενοχλούνται» από την τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και να ετοιμάζουν για την εδώ πρεσβεία τους το… «πολυεργαλείο» Βλαντιμίρ Τσιζόφ.

Του ΚΩΣΤΑ ΜΕΛΙΣΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σε τεντωμένο σχοινί κινούνται οι ελληνορωσικές σχέσεις παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν το προηγούμενο διάστημα για να επουλωθούν οι πληγές που άνοιξε η απέλαση των Ρώσων διπλωματών το καλοκαίρι του 2018.

Η στάση της Αθήνας απέναντι στις συμβατικές της υποχρεώσεις στο ΝΑΤΟ, η παραχώρηση του Λιμανιού της Αλεξανδρούπολης στις ΗΠΑ, και, κυρίως, οι πρόσφατες δράσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στις νατοϊκές ασκήσεις στη Μαύρη Θάλασσα, έχουν φέρει τη Μόσχα απέναντι.

Δημοσίως τηρούνται τα προσχήματα και κάποιος ανυποψίαστος παρατηρητής δεν θα αντιλαμβανόταν κάτι, αλλά υπογείως η κατάσταση κάθε άλλο παρά καλή είναι.

Την εβδομάδα που πέρασε, ήρθε στην Αθήνα ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ε.Ε., πρέσβης Βλαντίμιρ Τσιζόφ, ο οποίος φέρεται να είναι ο επόμενος πρέσβης της Μόσχας στη χώρα μας, όταν αποχωρήσει ο πρέσβης Μασλόφ.

Θεωρητικά η άφιξη του Τσιζόφ, ο οποίος θεωρείται διπλωμάτης-εργαλείο της ελίτ του ρωσικού Υπ.Εξ. και του ίδιου του Βλάντιμιρ Πούτιν, αφορούσε τη συμμετοχή του σε ένα συνέδριο που διοργάνωσε ο «Εκόνομιστ». Όμως, πληροφορίες τον φέρουν να έχει συναντηθεί –τουλάχιστον– με υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς παράγοντες, στους οποίους μετέφερε μήνυμα δυσαρέσκειας της Μόσχας.

Από την ελληνική πλευρά, έχει εξηγηθεί στους Ρώσους ότι η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ και δεν πρέπει να διαταράξει τις σχέσεις της με τη Συμμαχία.

Ο Τσιζόφ, πάντως, θεωρεί ότι η χώρα μας σε μία δύσκολη στιγμή με την Τουρκία δεν θα έχει να περιμένει τίποτε από το ΝΑΤΟ, ενώ λέει σε συνομιλητές του ότι τα ελληνικά συμφέροντα ουδόλως έχουν εξυπηρετηθεί από το ΝΑΤΟ μέχρι τώρα.

Την ίδια στιγμή, υψηλόβαθμος παράγοντας του Υπ.Εξ., που γνωρίζει άριστα τον φάκελο των ελληνορωσικών σχέσεων, λέει στη «Βραδυνή της Κυριακής» ότι η Μόσχα εδώ και χρόνια εστιάζει μόνο στην Ορθοδοξία, ως συνεκτικό κρίκο των διμερών σχέσεων, και σε δράσεις ανούσιες πολιτικά, αλλά στην πολιτική αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ωραίο αφήγημα.

Επίσης, η προσέγγιση των δύο χωρών εξαντλείται σε δράσεις όπως, για παράδειγμα, το κοινό πρακτικό του προγράμματος του Έτους Ιστορίας Ελλάδας – Ρωσίας που υπογράφτηκε πρόσφατα, στην Αθήνα, από τους προέδρους των Οργανωτικών Επιτροπών για την Πρωτοβουλία του Έτους, καθηγητή Ευάνθη Χατζηβασιλείου και τον βοηθό του προέδρου της Ρωσίας και πρώην υπουργό Πολιτισμού Βλαντιμίρ Μεντίνσκι, ο οποίος συνοδευόταν από τον ειδικό εκπρόσωπο του Ρώσου προέδρου για την Πολιτιστική Συνεργασία, Μιχαΐλ Σβιντκόι.

Δεν είναι ασήμαντο, αλλά σίγουρα δεν αφορά την υψηλή πολιτική ή το «παιχνίδι για δυνατούς παίκτες».

Στη ρωσική πρεσβεία υπάρχει η εντύπωση ότι η ελληνική συμμετοχή σε δραστηριότητες που πρωτίστως θέλουν να στείλουν «αμερικανο-νατοϊκό» μήνυμα στη Μόσχα, και δευτερευόντως στη συνεκπαίδευση, δεν βοηθά κυρίως την Αθήνα και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά της.

Αυτό πιστεύει η Μόσχα, κάτι που απορρίπτει η Αθήνα, αν και κάποιοι διπλωμάτες θεωρούν λάθος «να βάζουμε όλα τα πορτοκάλια σε ένα καλάθι».

Μάλιστα, οι Ρώσοι θεωρούν ότι και η πιθανή αναγνώριση του Κοσόβου από την Αθήνα θα είναι άλλη μία κίνηση που στρέφεται κατά των συμφερόντων της Μόσχας στην περιοχή.

Από την έντυπη έκδοση της «Βραδυνής της Κυριακής»