«Είδες; Και ο Κώστας που πέρασε τον ιό δεν έπαθε τίποτα»

Όλους αυτούς τους μήνες που έχει ξεσπάσει η Πανδημία και χτύπησε αλύπητα την καθημερινότητα μας προσπαθώ να πείσω έναν φίλο μου ότι πρέπει να προφυλάσσεται για να μην κολλήσει.

Και προσπαθούσα να τον πείσω γιατί ήταν από αυτούς που δεν πίστευε στον Κορωνοιό και πάντα μου έλεγε πως ο ίδιος δεν θα μετέχει σε αυτό το «πανηγυράκι» που έχουν στήσει οι μεγάλες εταιρείες ,οι γιατροί και τα μέσα ενημέρωσης.

Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που μου έλεγε πως αν σταματήσουν οι δημοσιογράφοι και τα μέσα ενημέρωσης να μιλούν για τον κορωνοιό, ο κόσμος δεν θα ασχολείται πλέον με την πανδημία.

Το βασικό του επιχείρημα βέβαια είναι πως κάθε χρόνο έχουμε τον ίδιο αριθμό θανάτων και από την απλή γρίπη και την πνευμονία. Και μου παρουσίαζε στοιχεία και πίνακες από μελέτες μεγάλων οργανισμών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

«Άρα γιατί κλείνουμε την οικονομία», αναρωτιόταν με έκπληξη.

Πόσες φορές του είπα πως επειδή έχουμε μπει σε καραντίνα και έχουμε πάρει μέτρα, γι' αυτό έχουμε περιορισμένο αριθμό θανάτων.

Αλλιώς θα «έφευγε» μεγάλος αριθμός συνανθρώπων μας από κοντά μας.

Έδειχνε να μην θέλει ούτε καν να με ακούσει. Και αναρωτιόμουν. Μα καλά τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που δεν μπορούν να δουν την πραγματικότητα. Γιατί άραγε ένας άνθρωπος αρνείται να δει τον κίνδυνο.

Ίσως- θα πει κάποιος- γιατί δεν του αρέσει και του χαλάει την δική του θεώρηση για την ζωή.

Μην σας τα πολυλογώ. Τις προάλλες με πήρε τηλέφωνο για να μου πει πως αυτός και η οικογένεια του έχουν κολλήσει κορωνοιό.

Δεν του είπα τίποτα. Ούτε καν «στα έλεγα αλλά δεν με άκουγες».

Και αυτό γιατί είδα έναν άρρωστο άνθρωπο με βήχα και δέκατα πυρετό να προσπαθεί να διατηρήσει την ψύχραιμη σκέψη του. Και γιατί κατάλαβα ότι ήταν τρομαγμένος .

Για το πως θα περασει τις επόμενες 15 ημέρες της καραντίνας . Πως θα αντιδράσει ο οργανισμός του ιδίου και της οικογένειας του.

Τελικά όλα πήγαν καλά και το ξεπέρασαν.

Η συμπεριφορά του όμως τώρα έχει αλλάξει, μετά το σοκ. Όπως λέει ο ιδιος, τρόμαξε τις ημέρες της απομόνωσης του από το άγνωστο. Δεν ήξερε τι του ξημερώνει.

Τώρα κατάλαβε πως είναι το ίδιο συναίσθημα που τρομάζει και τους ειδικούς επιστήμονες. Ένας άγνωστος ιός που μεταλλάσσεται. Και γι' αυτό εισηγούνται την καραντίνα και τα περιοριστικά μέτρα.

Ελπίζω τώρα που τέλειωσαν όλα καλά, να μην αρχίσει πάλι τις γνωστές θεωρίες του περί πανδημίας και πολύ περισσότερο εύχομαι να μην ακούσω την φράση: «είδες και γω που τον πέρασα δεν έπαθα τίποτα».