Έπρεπε να  δοθεί ένα τέλος

Επιτέλους,  έπρεπε να περάσουν 45 χρόνια για να γίνει πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης και κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, για να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή, ο νόμος που θα ρυθμίσει   και θα βάλει σε τάξη  και σε δημοκρατικά πλαίσια τις διαδηλώσεις. 

 Από το 1973, μετά  την εισαγωγή  μου στη  Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, συμμετείχα και παρακολούθησα πάρα πολλές συγκεντρώσεις, πορείες, διαδηλώσεις.  Μετά το Πολυτεχνείο, με την πτώση της Χούντας,  χιλιάδες νέοι αλλά και μεγάλοι συμμετείχαν σε διαδηλώσεις, με κορυφαίες στιγμές το Νοέμβριο για την επέτειο  του Πολυτεχνείου και  την Εργατική Πρωτομαγιά. Όπως, επίσης, στις προεκλογικές συγκεντρώσεις από το 1974 έως το  2004 στο Σύνταγμα, ιδίως της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, όπου  εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου ήταν παρόντες. Ενθουσιασμός, συνθήματα, αλλά ποτέ βία,  βανδαλισμοί, επιθέσεις, καταστροφές. Με τα χρόνια, και ενώ η πυκνότητα  και η συμμετοχή του κόσμου γινόταν  μικρότερη, «μικρότερα πλήθη, μικρότερο πάθος», σταδιακά, λίγοι κουκουλοφόροι, «μπαχαλάκηδες», ακραίοι, άρχισαν να σπάζουν,  να καίνε, να καταστρέφουν,  και η Πολιτεία διαχρονικά  να μην είναι ικανή να τους αντιμετωπίσει, να διασφαλίσει  την προστασία και την ακεραιότητα των πολλών που ζούσαν και δούλευαν στο κέντρο της Αθήνας. 

Ιδιαίτερα την περίοδο 2011-2015, την περίοδο των Μνημονίων, καθημερινά, άλλες φορές μερικές χιλιάδες και  τις περισσότερες εκατό–διακόσιοι  «αγανακτισμένοι» διέκοπταν την κυκλοφορία και η Αθήνα μέρα με τη μέρα καταστρεφόταν,   μαζί μ αυτήν, δε,  και η  οικονομική ζωή των επαγγελματιών στο κέντρο της Αθήνας. Εκατοντάδες μαγαζιά από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια και τους γύρω δρόμους,  έκλεισαν.  Καταστροφές, βανδαλισμοί, επιθέσεις  σε καθημερινή βάση.  Όλη η Ελλάδα συγκλονίστηκε με τα αθώα θύματα της Marfin. Κανένας ένοχος, καμία ποινή, καμία τιμωρία μέχρι σήμερα.  

 Σιγά σιγά κουράστηκαν οι πολλοί, βοήθησε και ο ΣΥΡΙΖΑ που ως κυβέρνηση ψήφισε το 3^ο  πιο επαχθές Μνημόνιο, και έτσι η συμμετοχή του κόσμου στις διαδηλώσεις  μειώθηκε. Κυριαρχούσε το ΠΑΜΕ, αλλά το ΚΚΕ ήλεγχε τις πορείες του, είχε περιφρούρηση στα μέλη του. Όπως είπε και ο εισηγητής του ΚΙΝ.ΑΛ. κ. Καμίνης, δήμαρχος Αθηναίων τότε, από το 2011 έως το  2015 πραγματοποιήθηκαν 1.476 διαδηλώσεις και μόνο σε  καμιά δεκαριά είχαν συμμετοχή πάνω από 1.000 άτομα. 

Έπρεπε να δοθεί ένα τέλος.   

Πιστεύω πως ο αρμόδιος υπουργός  κ. Χρυσοχοΐδης, και   με τη σύμφωνη γνώμη του  πρωθυπουργού,  και θέλει και μπορεί να βάλει τάξη. Η ηρεμία πρέπει να επανέλθει  στην Αθήνα. Είμαι αισιόδοξος, αλλά αγωνιώ. Έλληνες είμαστε, και πολλές φορές οι επιθυμίες των λίγων υπερτερούν των πολλών. Είναι μία μορφή Δημοκρατίας… ελληνικού τύπου. 

Ο  νόμος  θα ψηφιστεί. Αλλά όπως κάθε νόμος,  θα κριθεί στην εφαρμογή του. 

Το φθινόπωρο είναι κοντά…