Οικονομία

Γεωργιάδης: «Στόχος μας να δοθεί έμφαση στη βιομηχανία»

Γεωργιάδης: «Στόχος μας να δοθεί έμφαση στη βιομηχανία»

«Θα σας παρουσιάσω τη γενική κατεύθυνση της πολιτικής μας όπως έχουμε χαρτογραφήσει αυτούς τους πέντε μήνες με τον κ. Παπαθανάση τι γίνεται ακριβώς στη βιομηχανία.

Δυστυχώς, η βιομηχανία μας έχει μείνει πίσω. Και θα μου επιτρέψετε να πω ότι έχουμε έναν μετρήσιμο δείκτη. Εάν πάρουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και τον πληθυσμό της Ελλάδος, οι άμεσες θέσεις εργασίας στη βιομηχανία θα έπρεπε να ήταν περίπου 900.000. Όμως, οι άμεσες θέσεις για τη βιομηχανία στην Ελλάδα είναι 400.000. Είναι κάτω από το μισό του μέσου όρου δηλαδή.

Εάν λάβετε υπ’ όψιν ότι έχει υπολογιστεί πως για κάθε άμεση θέση στη βιομηχανία, έχουμε 2,5 θέσεις που δημιουργούνται γύρω από την άμεση αυτή θέση, εάν καταφέρναμε ως εθνικό στόχο να αυξήσουμε έστω κατά 200.000 αυτές τις άμεσες θέσεις, τότε εξακολουθούμε να είμαστε πολύ χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αλλά 50% υψηλότερα από ότι είμαστε τώρα. Στην πραγματικότητα το σύνολο της ανεργίας στην Ελλάδα θα έπεφτε κάτω από το μισό.

Άρα – αφετηριακά σας λέω - η αντίληψη αυτής της κυβερνήσεως είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι βιομηχανική χώρα. Ήταν η Ελλάδα στο παρελθόν βιομηχανική χώρα, για λόγους, μην κάνουμε εδώ πέρα ιστορία, έχασε τα πλεονεκτήματα που είχε και τις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες τις προηγούμενες δεκαετίες.

Σε συνδυασμό με την ωρίμανση της κοινωνίας, το γεγονός ότι έχουμε μείνει πίσω μπορεί να είναι και πλεονέκτημα επειδή τώρα η βιομηχανία είναι σε μετάβαση. Γιατί οι άλλοι οι οποίοι έχουν κάνει μεγάλες επενδύσεις πρόσφατα αλλά στις προηγούμενες τεχνολογίες, θα χρειαστούν κάποιο χρόνο για να κάνουν αυτή την αναγκαία απόσβεση και αυτό θα τους καθυστερήσει από το να κάνουν τη στροφή.

Εμείς όμως που ξεκινάμε εν πολλοίς από το σημείο μηδέν, μπορούμε να τρέξουμε και να βρεθούμε ξαφνικά σε προπορευόμενη θέση, εάν το κράτος με τις πολιτικές του δώσει τα αναγκαία κίνητρα.

Σας λέω, λοιπόν, αφετηριακά ότι η βούλησή μας είναι να δώσουμε πολύ μεγάλη έμφαση στη βιομηχανία. Δεν θέλω με αυτό να απαξιώσω την τουριστική μας βιομηχανία. Αυτό που λέγεται ότι η βιομηχανία της Ελλάδος είναι ο τουρισμός, δεν είναι σωστό. Ο τουρισμός είναι σπουδαίος, σεβαστός, πρέπει να υπάρχει και να αναπτύσσεται, αλλά η βιομηχανία της Ελλάδας είναι η βιομηχανία.

Άρα, πρέπει να καθίσουμε να φτιάξουμε τις αναγκαίες πολιτικές για να αποκτήσουμε ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για τη βιομηχανία.

Όλα αυτά τα λέω έχοντας πλήρη αντίληψη του ότι έχουμε ένα ανταγωνιστικό μειονέκτημα στον τομέα της ενέργειας και λόγω της καταστάσεως στην οποία είναι η ΔΕΗ, και λόγω άλλων πραγμάτων, που λόγω της ταυτόχρονης μετάβασης στην απολιγνιτοποίηση, θα θελήσουμε να βρούμε και εκεί διόδους για να το αντιμετωπίσουμε».

«Λοιπόν, ακούω τα αρνητικά που έχει η χώρα μας. Μην τα επαναλάβουμε, όλοι τα ξέρουμε. Στην ίδια χώρα ζούμε. Πάνω – κάτω καταλαβαίνουμε ποια είναι τα προβλήματα. Και η γραφειοκρατία.

Αλλά να πω και το θετικό που το άκουσα από τον κ. Μυτιληναίο, το ανέφερε ως ανασχετικό παράγοντα. Η Κυβέρνησή μας κινήθηκε με πρωτοφανή - πιστεύω - ταχύτητα, αιτήματα του βιομηχανικού κλάδου -και από τον ΣΕΒ, και από την Ελληνική Παραγωγή αλλά και από μεμονωμένους βιομηχάνους-, όπως για παράδειγμα την κατάργηση των οχλήσεων, που το συζητάμε 15 χρόνια, τα νομοθετήσαμε σε 3 μήνες. Άρα δεν είναι ότι δεν βλέπουμε τα προβλήματα. Τα βλέπουμε και λύνονται.

Ή ακούω την κυρία Διαμαντοπούλου που λέει για τα συνδικάτα και την απαξίωση. Αληθές. Εγώ όμως με τον κ. Παπαθανάση ήμασταν πριν από δύο εβδομάδες στη Σύρο, όπου το συνδικάτο του ναυπηγείου της Σύρου έδωσε ένα παράδειγμα το οποίο ήταν μαγικό. Ευχαρίστησε τον εργοδότη που έκανε την επένδυση και τους εφοπλιστές πελάτες που φέρνανε τα πλοία τους στο ναυπηγείο.

Πρώτα από όλα, ως προς το εθνικό σχέδιο σας είπα, έπεται εμού ο Πρωθυπουργός. Αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω. Κάντε υπομονή μερικές ώρες. Προφανώς αφού σας είπα ότι θέλουμε να δώσουμε βάση στη βιομηχανία, να δώσουμε βάση στη βιομηχανία χωρίς εθνικό σχέδιο και ποσοτικούς στόχους γίνεται; Αλλά τις λεπτομέρειες θα σας τις πει αυτός που πρέπει να σας τις πει.

Άκουσα όμως, την πρόταση να τοποθετούσαμε έναν επιχειρηματία ως πρόεδρο στην επιτροπή για την βιομηχανία. Το πρόβλημα σ’ αυτήν την περίπτωση δεν θα ήταν το ιδεολογικό αλλά θα ήταν ποιος θα ήταν. Θα διαφωνούσαν μεταξύ τους. Άρα, λοιπόν, καλύτερα να βάλουμε έναν θεσμικό παράγοντα να είμαστε όλοι αγαπημένοι και να πάμε παρακάτω.

Η Ευρώπη είναι πίσω σε αυτά που συζητάμε. Τρέχουν όλοι μπροστά και η Ευρώπη πηγαίνει τελευταία, πάει τελευταία σε όλα δυστυχώς. Είναι το μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης αυτό. Πάει πολύ αργά. Μακάρι να πάει γρηγορότερα.

Εμένα με ενδιαφέρει αν θέλουμε να δούμε την Ελλάδα μας τώρα με την αισιόδοξη σκοπιά που είπατε ή την αρνητική. Πάντα έχετε δικαίωμα να το δείτε το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο.

Κάποιοι έμειναν, παραδείγματος χάριν τώρα, για να πάω στη κουβέντα των ημερών, στο χριστουγεννιάτικο στολισμό της Βασιλίσσης Σοφίας και την γκρίνια ότι δεν τους άρεσε και χάσανε το χρόνο τους με αυτό. Κάποιοι, εγώ ανήκω στους δεύτερους, πανηγύριζαν για το ωραίο αυτό show 3D στη Βουλή από την εταιρία Amuse και τον Δήμο Αθηναίων που έκανε θραύση και κοιτάγανε όλοι τι ωραίο που είναι.

Ο καθένας επιλέγει τι θέλει να δείξει. Εγώ θέλω να δείξω το καλό, να φύγουμε από τη συνήθη νεοελληνική γκρίνια και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

Λοιπόν, έχουμε μία Κυβέρνηση που στα πρώτα της βήματα έχει αποδείξει ότι καταλαβαίνει τις ανησυχίες της βιομηχανίας και νομοθέτησε πολύ πιο γρήγορα. Δεν λέω ότι η νομοθεσία μας έλυσε όλα τα προβλήματα προφανώς.

Θα σας πω όμως ότι την Δευτέρα βγαίνει η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την εφαρμογή του νόμου για την εισαγωγή των ιδιωτικών ελεγκτικών εταιριών στον αναπτυξιακό νόμο, για να απαντήσω στην ερώτησή σας, κ. Χατζηνικολάου.

Και γιατί το λέω; Γιατί 12 χρόνια βουλευτής τι έβλεπα; Νόμους να ψηφίζονται, να γίνονται πρωτοσέλιδα αλλά ποτέ να μην εφαρμόζονται. Γιατί οι νόμοι, ξέρετε, από κάτω έχουν και τη δευτερογενή νομοθεσία που ποτέ δεν εγκρίνεται. Εμείς σε λιγότερο από δύο μήνες προχωρούμε και τη δευτερογενή νομοθεσία για να λειτουργήσει ο νόμος. Άρα, πάμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε.

Στα βιομηχανικά πάρκα που ανέφερε η κυρία Διαμαντοπούλου δεν είναι τόσο απλό, τα χρησιμοποιούμε για να προσπεράσουμε τη γραφειοκρατία και να πάμε γρηγορότερα με τις αδειοδοτήσεις. Άρα μας χρειάζονται.

Στον αναπτυξιακό νόμο τώρα. Καταρχάς, θέλω να σας μιλήσω με ειλικρίνεια, μην νομίζετε ότι κάποιος έγινε υπουργός και τα ξέρει όλα. Χρειάζεται πολύ δουλειά για να καταλάβεις τι γίνεται σε ένα κράτος.

Έχουμε ένα κράτος που η ψηφιακή πλατφόρμα με τον αναπτυξιακό νόμο δεν λειτουργεί. Για να φτιάξεις ψηφιακή πλατφόρμα από την αρχή και να λειτουργεί επειδή έχει μεγάλο κόστος, πρέπει να κάνεις δημόσιο διεθνή διαγωνισμό. Ο δημόσιος διεθνής διαγωνισμός για να τελειώσει θέλει περίπου τρία χρόνια.

Είχαμε, λοιπόν, συνεργασία με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, η οποία αποφάσισε να χρηματοδοτήσει τη νέα ψηφιακή πλατφόρμα για να πάμε γρήγορα τις διαδικασίες. Ήδη φτιάχνεται. Πιστεύω ότι το Πάσχα θα λειτουργεί. Για να κάνεις τι; Για να μπορείς να βλέπεις από το κινητό σου τηλέφωνο, με μια εφαρμογή, την εξέλιξη του φακέλου σου με τη μοριοδότηση, σε ποια υπογραφή βρίσκεται, τι ενδεχομένως λείπει.

Ξέρετε, πόσα βήματα χρειάζονται για να πάρει μία εταιρία χρήματα από τον αναπτυξιακό νόμο, αν υποτεθεί ότι όλα τα κάνει τέλεια; 43 βήματα. Προβλεπόμενος χρόνος για να πάρει τα χρήματα, αν όλα πάνε τέλεια, δηλαδή κινηθούν όλα με τους ελάχιστους χρόνους; 7 χρόνια. Καταλαβαίνετε ότι στο συνέδριο μιλάμε για το 5G και την ταχύτητα του διαδικτύου και εμείς εδώ χρειαζόμαστε 7 χρόνια.

Με το ΕΣΠΑ είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα στην Ελλάδα. Συνήθως οι επιχειρήσεις παίρνουν τα χρήματα του ΕΣΠΑ όταν έχουν ήδη χρεοκοπήσει.

Και δεν φταίει η Ευρώπη. Γιατί κάθισα να δω αυτούς τους μήνες, αν η ΕΕ κάνει τόσο «βαριά» τη νομοθεσία του ΕΣΠΑ. Έτσι νόμιζα πριν γίνω Υπουργός. Ψέματα. Μόνοι μας την έχουμε κάνει διότι μας αρέσει ο καθένας να έχει υπογραφή και φάκελο και εξουσία και όταν πας να καταργήσεις κάποιον που θα χάσει το φάκελο και την εξουσία αντιδρά και κάνει φασαρία.

Αυτά, όμως, όλα τα έχουμε εντοπίσει. Όσα λύνονταν εύκολα, τα λύσαμε άμεσα. Όσα χρειάζονται λίγο περισσότερη δουλειά, έχουν ενταχθεί σε ένα χρονοδιάγραμμα για να λυθούν τους μήνες που έρχονται.

Αυτό που θέλω να σας πω, είναι ότι πράγματι το βλέπουμε ότι υπάρχει αυτό το πρόβλημα, που είναι το πρώτο βήμα για να το λύσεις. Γιατί όταν δεν το βλέπεις, προφανώς δεν μπορείς να το λύσεις ποτέ.

Όποιος έχει μια καλή ιδέα σε όλα αυτά, είμαστε ανοιχτοί να το ακούσουμε. Δεν θεωρούμε ότι έχουμε το αλάθητο ή τη γνώση του σύμπαντος.

Τώρα, να πω και μερικά ακόμα πρακτικά, για να λέμε και τις επιτυχίες και τι κάναμε. Πήγαμε με τον κ. Παπαθανάση στο Βερολίνο, στο διάλογο Ελλάδας – Γερμανίας, όπου πετύχαμε τι πράγμα; Γινόταν στην Ευρώπη μεγάλη συζήτηση για τα μεγάλα έργα κοινού Ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος για τις μπαταρίες.

Μιλάμε για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κ. Χατζηνικολάου, ένα από τα πρώτα πράγματα που χρειάζονται, είναι μεγάλους αποθηκευτικούς ενεργειακούς πόρους. Σας πληροφορώ ότι επί τέσσερα χρόνια περίμεναν απάντηση από την Ελλάδα αν θέλει να συμμετάσχει σε αυτά τα προγράμματα και απάντηση δεν έπαιρναν. Πήγαμε ευτυχώς εκεί, πέτυχε ο κ. Παπαθανάσης και μπράβο του, και μπήκε η Ελλάδα εκπροθέσμως, ως τελευταία χώρα, και τελικώς θα πάρουμε και εμείς χρήματα για να φτιάξουμε τέτοια έργα στην Ελλάδα σε συνεργασία με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.

Θέλω να ανακοινώσω εδώ, ότι στο Ελληνο-Γερμανικό forum, που θα γίνει στις 9 Μαρτίου στο Βερολίνο με συμμετοχή της Καγκελαρίου και του Πρωθυπουργού, θα έχουμε ειδικό κλάδο για τη βιομηχανία και κάποιοι από εσάς θα είστε προσκεκλημένοι εκεί για να γίνει Joinτ venture Ελλάδας – Γερμανίας στον τομέα της βιομηχανίας που μας ενδιαφέρει.

Βλέπω τον κ. Τρύφωνα, από τη φαρμακοβιομηχανία. Ως την Δευτέρα θα έχει εκδοθεί η κοινή υπουργική απόφαση για την εφαρμογή του νόμου που ήδη ψηφίσαμε για το επενδυτικό claw back, ώστε να μειώσουμε λίγο το ανταγωνιστικό μειονέκτημα που είχαν λόγω του πολύ μεγάλου claw back στην φαρμακοβιομηχανία, που είναι ένας μεγάλος ελληνικός βιομηχανικός κλάδος.

Άρα, συγκεφαλαιώνοντας, πιστεύω ότι ζούμε σε μία εποχή που έχουμε μπροστά μας μια τεράστια ευκαιρία, αρκεί να μη τη χαλάσουμε από μόνοι μας. Εις τη συνίσταται η ευκαιρία; Έχουμε μία κοινωνία που έχει πραγματικά αλλάξει μυαλά. Αυτό είναι μαγικό. Δηλαδή, το ότι κάνουν απεργία στο Μετρό και αντί να τα βάζει ο κόσμος με την κυβέρνηση, τα βάζει με τους συνδικαλιστές που έκαναν την απεργία τους. Αυτό είναι πρωτοφανές για την Ελλάδα.

Άρα, έχουμε μία κοινωνία που έχει αλλάξει. Έχουμε έναν Πρωθυπουργό και μία κυβέρνηση που δεν διστάζουν να πουν δημόσια ότι είμαστε υπέρ των επιχειρήσεων, των επενδύσεων, της βιομηχανίας και θέλουμε να γίνονται δουλειές.

Συνήθως οι κυβερνήσεις αυτά τα έκρυβαν. Εμένα όταν μου λένε «είστε η κυβέρνηση ΣΕΒ», τη μόνη παρατήρηση που μπορώ να κάνω, είναι «και της Ελληνικής Παραγωγής», μην τσακωθώ με κανέναν από τους δύο.

Ελάτε να κάνουμε δουλειές. Να ανοίξουμε τις βιομηχανίες, να βρει ο κόσμος δουλειά. Να γίνονται επενδύσεις. Κανένα πρόβλημα. Δεν με πειράζουν να μου το λένε.

Τρίτον. Έχουμε τις ευνοϊκές διεθνείς αγορές. Είπε ο κ. Μυτιληναίος - τον ευχαριστώ και για τις μεγάλες επενδύσεις που σχεδιάζει, τις οποίες θέλουμε να τις ενισχύσουμε και να τις δούμε να συμβαίνουν, γιατί θα είναι ωραίο να γίνει και επί της θητείας μας- για τα υψηλότερα επιτόκια. Τώρα και αυτά αρχίζουν να μειώνονται. Ο κ. Μυτιληναίος είναι καλό παράδειγμα σε αυτό. Πήρε ομολογιακό δάνειο με επιτόκιο 2,5%. Άμα το λέγαμε αυτό πριν από μερικά χρόνια θα μας περνούσαν για τρελούς. Όμως συνέβη και αυτό.

Η γραφειοκρατία λοιπόν σιγά – σιγά αντιμετωπίζεται. Τα επιτόκια σιγά – σιγά μειώνονται. Η κυβέρνηση καταλαβαίνει αυτά τα οποία λέτε. Ο Πρωθυπουργός είναι proactive σε αυτά, είναι άνθρωπος που θέλει να τα κάνει και πού είμαστε τώρα; Είμαστε στο μεταίχμιο μιας εποχής, γιατί θα μπορούσαμε να είμαστε σε λάθος εποχή. Όλα αυτά συμβαίνουν τη σωστή εποχή, όπως σας είπα. Το ότι μείναμε πίσω στην 3η βιομηχανική επανάσταση, είναι βεβαίως μία ευκαιρία που χάσαμε, αλλά είναι και κέρδος, γιατί τώρα θα κάνουμε και εισαγωγή καλύτερων τεχνολογιών.

Θα πάμε πιο γρήγορα αν αξιοποιήσουμε αυτό που έχουμε μπροστά μας και μπορούμε να το κάνουμε. Τώρα, συμβαίνουν και μερικά, όπως αυτό που έγινε στη Καλαμάτα, όπου έβγαλαν το 5G ως «σχέδιο για να στειρώνουν τους ανθρώπους».

Εντάξει, ήρθε χθες ο Δήμαρχος, θέλω να πω και το ευχάριστο, ο οποίος θέλει να βγάλει από την πόλη του τον εξευτελιστικό χαρακτηρισμό να παρουσιάζεται η Καλαμάτα ως «η χώρα των πρωτόγονων» και θέλει να αντιστρέψει τη σχετική απόφαση και μας ζήτησε να πάνε από τον «Δημόκριτο» πάλι για να μετρήσουν την τεχνολογία και να τους πείσει ότι αυτά που λέτε είναι παραμύθια της Χαλιμάς.

Συνεπώς, είμαστε σε πάρα πολύ καλό σημείο, πάμε να το κάνουμε. Δεν είναι η ώρα της γκρίνιας, είναι η ώρα της δημιουργίας».

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πρωτοπόρος στην αντιμετώπιση κλιματικής αλλαγής. Και η Ελλάδα με την απόφαση του κ. Πρωθυπουργού ακόμα περισσότερο. Η θέση που εμείς υποστηρίζουμε ενδοευρωπαϊκά και αυτό πιστεύουμε θα γίνει και στο τέλος, είναι ότι κάθε προϊόν εισαγόμενο που δεν έχει ουδέτερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, θα πρέπει να έχει δασμούς. Γιατί αν δεν του βάλεις κόστος, δεν πρόκειται ποτέ να πάει στη σωστή πλευρά. Είναι πάρα πολύ απλό.

Ή πιστεύουμε ότι υπάρχει κλιματική αλλαγή και εξαρτάται η επιβίωση της ανθρωπότητας από αυτό, αν το πιστεύουμε το ακολουθούμε μέχρι το τέλος. Αν δεν το πιστεύουμε, κακώς καταστρέφουμε την βιομηχανία μας με τέτοιους φόρους.

Επειδή προφανώς υπάρχει θέμα με την κλιματική αλλαγή, εκεί θα φτάσει η Ευρώπη. Η Ευρώπη σε κάτι που μπορεί να είναι ηγεμονεύουσα είναι σε αυτό. Αλλά είναι κοινός στόχος της ανθρωπότητας.

Λοιπόν, τώρα η ελληνική βιομηχανία, για να έρθω στα δικά μας, γιατί δεν είμαι Υπουργός Βιομηχανίας της Ευρώπης, είμαι Υπουργός Ανάπτυξης της Βιομηχανίας της Ελλάδος, άρα θα μείνω στα πιο δικά μας θέματα.

Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι και είναι ανταγωνιστική, είναι σε ενεστώτα χρόνο, γιατί αν δεν ήταν, δεν θα είχαμε καμία επιχείρηση ελληνική που θα μπορούσε να εξάγει στο εξωτερικό, ενώ έχουμε.

Στην Κίνα υπάρχει ένα πολύ ωραίο ιδεόγραμμα που είναι το ίδιο για την κρίση και την ευκαιρία. Εξαρτάται πάντα πώς θες να το δεις.

Το ότι η Viohalco, παραδείγματος χάριν, αναγκάστηκε να μετασχηματιστεί και να στραφεί σε εξαγωγές χάλυβα κατά το διάστημα της κρίσης για να επιβιώσει, τελικά δεν ήταν κακό, ήταν καλό και για τη Viohalco και για την Ελλάδα. Αν δεν ερχόταν η κρίση και τα ξοδεύαμε τα λεφτάκια μας εδώ, των άλλων δηλαδή, όπως τα ξοδεύαμε, μια χαρά ήταν.

Άρα, λοιπόν, το ότι μέσα στην κρίση μπόρεσαν οι επιχειρήσεις μας να μετασχηματιστούν και να μπορέσουν να εξάγουν και να είναι ανταγωνιστικές, πάει να πει ότι γίνεται.

Τώρα εμείς ως Κυβέρνηση πρέπει να συζητήσουμε πώς να φτιάχνουμε ένα περιβάλλον, πρώτον, για να βοηθήσουμε περισσότερο αυτούς που ήδη το κάνουν και για να βοηθήσουμε να μπουν και αυτοί που πλησίασαν αλλά δεν κατάφεραν να μπουν σε αυτή την κατηγορία.

Τώρα, στην κουβέντα περί εθνικών πρωταθλητών, ξέρετε ότι υπάρχει και μία σχετική πρόταση του κ. Αλτμάιερ, του ομολόγου μου Γερμανού Υπουργού Ανάπτυξης για αυτό. Ποια δηλαδή; Το λέω για όσους δεν γνωρίζουν. Να υπάρξει στην Ευρώπη κοινή απόφαση οι εθνικοί πρωταθλητές να εξαιρούνται παντός, ας το πούμε έτσι, ευρωπαϊκού κανονισμού ως προς την επιδότηση. Για να ανταγωνιστούν δηλαδή την Κίνα, την Αμερική και τις άλλες χώρες.

Αυτή είναι η συζήτηση, που ξεκινάει στην Ευρώπη. Εμάς το συμφέρον μας στην Ελλάδα είναι να βρούμε έναν τρόπο να βοηθήσουμε τις μεσαίες επιχειρήσεις.

Διότι αυτό που οι Γερμανοί λένε εθνικοί πρωταθλητές δεν ξέρω αν υπάρχει στην Ελλάδα σε αυτό το μέγεθος, αλλά σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλές επιχειρήσεις που ανήκουν στη μεσαία κατηγορία για την Ευρώπη. Και εμείς θέλουμε σε αυτές να δώσουμε την ευκαιρία να μεγαλώσουν και να προκόψουν στα χρόνια που έρχονται.

Και θα το ξαναπώ, κ. Χατζηνικολάου, το γεγονός ότι είμαστε με αυτά τα πράγματα που περιέγραψα σε εποχή τόσο μεγάλης παγκόσμιας μετάβασης μην το δούμε ως κίνδυνο, να το δούμε ως ευκαιρία για να προσπεράσουμε και να πάμε μπροστά.

Έξυπνους ανθρώπους έχουμε. Μπορούμε να το κάνουμε σίγουρα και σας διαβεβαιώ ότι αυτή η κυβέρνηση τη βιομηχανία την έχει στο επίκεντρο. Δεν τη θεωρεί παραπαίδι, όπως μέχρι τώρα».

Δείτε επίσης