Γιατί κάποιοι παίζουν με τις ζωές των άλλων

Η τελευταία μόδα των ημέρων είναι το κίνημα κατά της μάσκας, του εμβολίου και του κορωνοϊού.

Συμπολίτες μας κάθε ηλικίας, ευτυχώς μία μικρή μειοψηφία, ψάχνει να βρει δικαιολογία για να αντισταθεί στο κυρίαρχο ρεύμα, που φοβάται και προφυλάσσεται από την πανδημία.

Είναι αρκετοί που ψάχνουν όλα αυτά που έλεγαν κατά καιρούς οι επιδημιολόγοι και οι επιστήμονες από τότε που ξεκίνησε η πανδημία. Τότε που ήταν άγνωστος ακόμη ο ιός και κανείς δεν ήξερε πώς να τον αντιμετωπίσει.

Τότε που έπρεπε να προφυλαχθούν οι ευπαθείς ομάδες και οι ηλικιωμένοι, ώστε να μην θρηνήσουμε χιλιάδες θύματα όπως η Ιταλία, η Ισπανία και οι ΗΠΑ.

Γιατί στην αρχή οι γιατροί έλεγαν πως δεν έχουν ανάγκη οι νέοι, και γιατί υποστήριζαν πως ο ιός δεν τους προσβάλλει;

Γιατί πρώτα έλεγαν ότι η μάσκα δεν βοηθά, και τώρα μας υποχρεώνουν να τη φοράμε;

Αυτά είναι δύο από τα βασικά επιχειρήματα όλων όσοι δεν πιστεύουν αυτό που φοβάται όλη η κοινή γνώμη και βοηθούν στη σύγχυση και στη διασπορά αμφιβολιών στην κοινή γνώμη.

Ένα άλλο επιχείρημά τους είναι πως οι περισσότεροι που πεθαίνουν από τον κορωνοϊό είναι υπέργηροι και πως όλα γίνονται για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα.

Οι πιο σοβαροί έχουν και επιστημονικά επιχειρήματα.

Ένα από αυτά είναι πως ο κορωνοϊός ήρθε για να σώσει την ανθρωπότητα από το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Και επιχειρηματολογούν λέγοντας ότι τα τελευταία χρόνια ο πλανήτης έχει υπερθερμανθεί και ο καύσωνας χτυπά ακόμη και τη Σιβηρία. Γι’ αυτό και οι ισχυροί του κόσμου έσπειραν τον κορωνοϊό, για να σταματήσει έστω για λίγο η υπερθέρμανση του πλανήτη.

Μάλιστα, λόγω του lockdown που επέφερε ο κορωνοϊός παγκοσμίως, οι ίδιοι ειδικοί λένε πως μειώθηκε κατά 30% η τρύπα του όζοντος μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Από την άλλη βέβαια, υπάρχει πάντα και η εξήγηση που δίνουν οι ψυχίατροι στο γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη να διαφοροποιούνται από τους άλλους, και κυρίως από την κυρίαρχη ιδεολογία που επιβάλλεται εξαιτίας μίας δύσκολης και έκτακτης κατάστασης.

Υπάρχει όμως και η ωμή πραγματικότητα, που δεν αφήνει πολλά περιθώρια σε όλους εμάς που είμαστε αντιμέτωποι με τη χειρότερη πανδημία των τελευταίων δεκαετιών.

Μπορεί ο κάθε ένας να πιστεύει ό,τι θέλει και να συμπεριφέρεται με οποίο τρόπο επιθυμεί. Να φορά ή να μη φορά μάσκα. Να προφυλάσσεται ή να γυρίζει αμέριμνος χωρίς μέτρα προφύλαξης.

Αυτό που δεν έχει δικαίωμα να κάνει κανένας είναι να παίζει με την υγεία του διπλανού του. Μπορεί εμείς να μην θέλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να φροντίζουμε τα παιδιά μας, τους γονείς μας, το διπλανό μας στο γραφείο ή στο μετρό, το γείτονα ή τους φίλους μας να μην κολλήσουν από εμάς το θανατηφόρο ιό.