ΓΝΩΜΗ - Η υποκρισία και ο Λιγνάδης

Δυστυχώς για μια ακόμη φορά η υποκρισία περισσεύει στον δημόσιο λόγο και στον χειρισμό θεμάτων που αφορούν προσωπικές υποθέσεις διάσημων προσώπων και κρατικών λειτουργών.

Η σύλληψη του Λιγνάδη συζητείτο πολύ τα τελευταία 24ωρα στους δικαστικούς κύκλους, μετά μάλιστα και τις μαρτυρίες που έφτασαν στους αρμόδιους εισαγγελείς.

Ξαφνικά ο άνθρωπος, που πριν από λίγους μήνες όλοι τον αποθέωναν, έγινε του κόσμου το περίγελο.

Όλοι αυτοί που έτρεχαν να φωτογραφηθούν μαζί του και μιλούσαν με τα καλυτέρα λόγια για το έργο του Λιγνάδη στο εθνικό θέατρο, ξαφνικά τώρα ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι.

Όλοι αυτοί που είχαν δουλέψει τόσα χρόνια μαζί του και ήταν φίλοι του, τον θαύμαζαν και τον πίστευαν, ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν από κοντά του.

Και ξέρετε γιατί;

Οι περισσότεροι γιατί δεν ήξεραν τι έκανε στην προσωπική του ζωή και τι γινόταν όλα αυτά τα χρόνια στο κρεβάτι του. Γιατί πολύ απλά η δεν έτυχε να ασχοληθούν η να κάνουν παρέα μαζί του.

Και είναι πολύ λογικό.

Υπάρχουν όμως και αυτοί που ενώ ήταν πιο κοντά του και ίσως να γνώριζαν ορισμένες πτυχές της προσωπικής του ζωής, δεν μίλησαν ποτέ. Για χίλιους λόγους.

Γιατί δεν τους έπεφτε λόγος και δεν ήθελαν να ανακατευτούν, η ίσως γιατί δεν μπορούσαν να αποδείξουν όλα αυτά που άκουγαν.

Και τώρα που έσπασε το απόστημα όλοι κάνουν πως δεν τον ξέρουν.

Φυσιολογικό είναι, θα πει κάποιος. Έτσι γίνεται με τους διάσημους και τα προβεβλημένα στελέχη της κοινωνίας.

Έτσι γίνεται σε όλες τις βαθμίδες της κοινωνίας.

Είτε οι υποθέσεις αφορούν πολιτικούς ,είτε καλλιτέχνες, είτε αθλητές, είτε γιατρούς, δικηγόρους, είτε και απλούς νοικοκυραίους η εργαζόμενους κλπ. κλπ.

Έτσι είναι άλλωστε η κοινωνία μας.

Υπάρχει όμως ταυτόχρονα και μεγάλη υποκρισία ιδίως όλων αυτών που γνώριζαν για τον Λιγνάδη και δεν μιλούσαν.

Και βγαίνουν τώρα και κατηγορούν επί δικαίω και αδίκω όλους τους άλλους που τον τοποθέτησαν επικεφαλής στο εθνικό θέατρο.

Γιατί δεν βγήκαν τότε, πριν την τοποθέτηση του, να πουν μισή κουβέντα . Όλοι αυτοί που ήξεραν η είχαν ακούσει η είχαν υποψίες για τον συγκεκριμένο άνθρωπο.

Επειδή όλοι γνωριζόμαστε σε αυτό τον μικρό τόπο γιατί δεν σήκωσε κανένας ένα τηλέφωνο να πει στους αρμοδίους: «κοιτάξτε να δείτε με τον Λιγνάδη θα έχετε προβλήματα γιατί έχουν ακουστεί διαφορά για την προσωπική του ζωή».

Η Μενδώνη δηλαδή από που να ήξερε για την προσωπική ζωή του Λιγνάδη όταν για τον συγκεκριμένο ηθοποιό είχαν δώσει τις καλύτερες συστάσεις , χρόνια τώρα, σε όλα τα κόμματα και σε όλα τα πρωθυπουργικά γραφεία , οι πιο καταξιωμένοι Έλληνες ηθοποιοί .

Το ίδιο θα λέγαμε και για την περίπτωση του Κιμούλη που τοποθετήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο ΔΣ του Ιδρύματος Νιάρχος.

Γιατί και τότε κάνεις δεν μίλησε

Δηλαδή Ο κ. Τσίπρας αν ήξερε για την συμπεριφορά του Κιμούλη θα τον τοποθετούσε σε αυτή την θέση;

Που καταλήγουμε λοιπόν; Ότι καθημερινά στον δημόσιο και κυρίως στον πολιτικό λόγο η υποκρισία περισσεύει. Κάνουν λάθος όλοι αυτοί που νομίζουν ότι οι πολίτες δεν το καταλαβαίνουν. Γιατί οι άνθρωποι για να τα βγάλουν πέρα και να αντιμετωπίζουν, τα προβλήματα που έχουν στην καθημερινότητα τους, ψάχνουν την κοινή λογική. Έτσι βγάζουν τα συμπεράσματα τους και όχι με τον φανατισμό που προσπαθούν να καλλιεργήσουν στην κοινωνία οι ψεκασμένοι και τα κομματικά τρoλ.